Alieníxenas: un grupo que nunca existiu?
.jpg)
Chegoume por whatsapp. Joseba de Koban acaba de escoitar no Paralelo 3 que a discográfica Hegoa Diska publicou a colección de cancións dun grupo de electrónica pamplonesa dos anos 90. Coñecer a casa discográfica si, pero Another Frontline Compilation 94/00 non.
Si, un bo chimorro. Barrionuevo, a Alternativa Democrática, e os discursos políticos da outra época sampleados, acompañados de caixas de ritmo analóxicas e sintetizadores monofónicos. Ecualizando intermitentemente, ás veces prodúcense polirritmias involuntarias.
Os alieníxenas son o nome do grupo e os seus integrantes MC Buztana, DJ Ipurdi, Urtzi e Ekaitz. Publicáronse oito EPs entre 1994 e 2000, e así consta a discográfica: “Crearon sen éxito un novo grupo de tecnopop chamado Segunda Oportunidade”. Dentro das influencias De aquí a alá! mencionan, pero o seu primeiro traballo data de 1997 e para entón os alieníxenas xa despediran cinco EPs. Algo non vai ben.
Boteina ao capricho repartidor de confianza de Pamplona. E, mire, el tampouco o coñece. Hai que preguntar á xente que estaba naquel movemento! Fans de clubs, raveros, frikis amantes da música... No ceo e a terra ninguén sabe nada de alieníxenas.
Tamén Google, pouco: dúas entradas de blog e un vídeo. Son entradas de 2013 e 2016, pero están editadas! O vídeo é unha entrevista en Euskadi Gaztea, pero mentiras curtas en cola. É unha dobraxe e ademais no dialecto de Urola Kosta!
Dirixímonos a Mikel Acosta, de Hegoa Diska. Apaixonado da música, buscador de tesouros. Ao dar a coñecer o noso achado sorprendeuse: “Que din, pero que non existiron?”. O seu amigo Martín descubriu o equipo nO barco chinés de Youtube. Atopouse cun 'club fan' dos extraterrestres e el pasoulles as cancións, incluíndo as portadas dos seus discos cos afix Julian Jantzi ou Boto Herri Batasuna de EGI.
Falouse demasiado da década dos 80 do Rock Radical Vasco. Coma se nada máis ocorrería. Hai que lembrar unha e outra vez que a década dos 90 foi bastante frutífera. O punk e hardcore da época coñeceu a nova electrónica que viña de Inglaterra, antes de que viñese o bakalao e o techno, a través de Massive Attack e The Prodigy. Comezou a experimentación, gravando pequenos discos e repartíndoos entre os amigos.
Seguimos sen resolver o misterio dos alieníxenas. Existían? Todo é unha face como en Ferminen Automóbiles? Ou simplemente, é un grupo de amigos que experimentou en casa con música electrónica, que nunca chegou a publicar a súa obra, e agora quérenos enviar algunha mensaxe deste tipo: “Si, nós estivemos alí e vimos do futuro”. Porque a electrónica é algo vello, amigo.
Sorprendeume –en bo sentido– este novo proxecto. En Bergara, Aitor Aldanondo, creado ao redor dunha pedra, ten moitos sentidos. Neste traballo quixo sacar dalgunha maneira o que viviu durante anos.
Aldanondo iniciou a súa carreira musical no grupo da Brigada Criminal,... [+]
Con motivo dun documental sobre Eñaut Elorrieta, convidáronme a Tabakalera fai dous ou tres semanas. Gustoume a invitación á estrea coloquial, pero cando me acheguei ao cine empecei a atopar moita xente, aí Paul e Itziar, aí Maiz, aí Eneko, Olatz e Idoia, aí Miren, aí... [+]
Ás veces hai que unir moitos elementos para obter un resultado que non prevexas. Isto ocorreu dalgunha maneira co grupo Feline, creado entre Gernika e Bermeo. Iñaki Baini, do grupo Primeiros Auxilios punk, comezou a xogar coa electrónica en casa e gravou algunhas maquetas. A... [+]
"Aquí, como unha revelación, vese máis claro o espazo e o tempo". Miren Narbaiza volve e grazas. Narbaiza é un dos cantantes máis especiais da escena. Non hai máis que ver como goberna as novas cancións.
Porque á maioría dos creadores pásanos que o que facemos é a... [+]
Alegreime moito de que os irmáns Artza, xunto coa posta en marcha da nova discográfica, tivesen a intención de recuperar e sacar en vinilo a maqueta de Barrakos, onde a compraría? De feito, a maqueta citada, de 1990, é un tesouro que a nosa música quedou inadvertido na... [+]
Non hai outro camiño, hai que cambiar o que non che gusta e crear algo máis: rompelo e empezar de cero. Esa foi a base do punk, e iso é o que Leire Led Inferno (voz) e Txerra Bolinaga (batería) decidiron cando o grupo Piztupunk disolveuse voluntariamente e decidiron desde... [+]
Si es dos que escoitas música en Internet, case seguro que coñeces Kokoroko. Igual cres que non, pero colle un segundo e busca a Abusey Junction. O riff melancólico guitarra de Óscar Jerome foi coñecido por estar entre os favoritos do algoritmo de plataformas como Spotify... [+]
O grupo Neoma leva á percusión da tradición, cun coidadoso molde electrónico. Leire Etxezarreta, Amets Ormaetxea e Irati Gutierrez de Arrasate, Garazi Otaegi de Asteasu, Eneritz Aulesti de Zarautz, Maria Lasa de Zizurkil e Alaitz Eskuero de Deba son o sete membros. Todos son... [+]
En 1988, en plena etapa de mocidade punk e RRV en Euskal Herria, entre Bilbao e Santurtzi, catro valentes mozos que miraban á música transoceánica, incluídas as antípodas, fundaron o grupo A Seita, un dos impulsores do pioneiro fanzine A Herdanza dos Munster. Ademais de... [+]
Euskal Herria non emitirá historias como Searching for sugar man. Diminuídos e desfavorecidos, que lle imos a facer. Pero este pequeno pobo, e o gran inferno, é o que deu moitos mitos que saen das sombras e volven ás sombras.
Na década de 1980 tivo a súa bautizo musical o... [+]
O grupo Perlata de Arrasate non vai casar con case ninguén. Desde 2015 están a facer o seu propio camiño, mirando o que se fai ao seu ao redor, pero nunha dirección e ritmo propios e non tranquilos. Levan bastantes discos e quilómetros nas costas. Sorprendeume, pero ao... [+]
A crise pandémica foi tamén unha nova oportunidade de rexeneración, como demostrou o grupo Odolaren Mintzoa de Usurbil. O seu traballo burlándose da normalidade, foi curado a lume lento nos estudos Garate de Andoain. Coa axuda de Kaki Arkarazo recolle 8 cancións... [+]
Calquera de nós, cada un de nós, somos necesariamente un reflexo nadando nun mar inmenso rodeado de ameazas, oportunidades e outros moitos seres vivos. Temos un bo traballo na xestión da nosa propia liña de flotación, ademais de elixir ben que recoller e prescindir das... [+]
Ao final fíxoo. Por fin, tras anos de andaina, o bertsolari Odei Barroso sacou o seu primeiro traballo en solitario. Bo, o bertsolari non. Raplari antes de ser bertsolari. Pero a sabedoría do verso vén ben comenenciuda, para dicir con rima aos que tiña que dicir e sacuderse... [+]
Mäirük trouxo de Lapurdi música de tranza. A música electrónica e tribal, ou tradicional, baséase na repetición. Non tes que coñecer a canción para empezar a bailar. A partir da segunda volta cada un sabe o que ten que facer.
O grupo Mäirü realizou unha procura de... [+]