Contas de luz
Tres. Hai uns anos Iberdrola encargounos a substitución do contador analóxico por un dixital. Periodicamente enviábanse traballadores a casa sen previo aviso. Dubidamos daqueles intereses e asuntos inusuais, que nos obrigaban a cambiar o contador e que o contador da casa funcionaba correctamente. Así os meses, e a cambio de infinidade de mensaxes, ata que chega a ameaza: chamounos un cargo desde Bilbao dicíndonos que nos cortarían a electricidade se non cambiamos o contador. Por medo a un apagamento, demos por vencido.
"Alguén lembra as protestas por ter que sacar os lixos en días e horas concretas? Alguén os viu en contra dos horarios de electricidade?"
Dous. Temos un contrato eléctrico cunha cooperativa, ademais de consumir enerxía verde, unha factura máis económica (polo menos até agora...). Agora, as pequenas cooperativas como a nosa, van obrigar a aumentar o seu capital se van seguir no mercado. Imos seguir coa cooperativa, non imos ceder (cada vez que nos chamen desde Iberdrola para facer ofertas, reafirmamos a nosa intención de seguir na cooperativa lembrando aquela ameaza de apagamento...).
Un. Desde que nos obrigan a pagar os prezos por horas da noite para a mañá, hai que mirar ao reloxo para acender os electrodomésticos (no canto de atalos ás necesidades do fogar). Empezamos a marear e no medio do mareo as preguntas. Por que esta cuestión de horarios? No sistema de marcación por horas, que papel xogan os contadores dixitais que miden os consumos por segundos? Até cando imos respectar os horarios? Alguén lembra as protestas por ter que sacar os lixos en días e horas concretas? Alguén os viu en contra dos horarios da electricidade?
Cero, cero, cero. Ameaza doutro apagamento agora, xigante, mundial. E para romper a noticia, que mellor que un ministro de defensa? Ademais, dándolles pautas que parecen axeitadas para unha invasión de zombis: ter pequenos lumes de gas en casa, velas, lanternas e suficiente auga potable, alimentos secos e en conserva e diñeiro... Conta atrás? Os aspectos aventureiros e apocalípticos do capitalismo fan cribles os anuncios –como dicía Eduardo Galeano, nunca se pode saber co cine de terror–, pero conseguen o primeiro efecto, o principal efecto, sen que pase nada: son xigantescos difusores de terror (e vendedores de lumes). Con todo, teñen unha cousa boa: ensínannos de primeira man até onde chega a nosa escravitude cos avances que nós mesmos inventamos.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
A pesar de que pasaron dous séculos, o problema dA Plutónica non se pode deixar desvanecer no pozo do esquecemento. Ademais de 200 anos atrás para coñecer a historia dA Plutónica, debemos remontarnos alén do océano, Montevideo.
Os irmáns José Rosendo e Valentín... [+]
A cuadrilla é unha dos acenos de identidade dos vascos. Todo vasco ten unha cuadrilla ou, polo menos, iso é o que se espera dun vasco nato. Non é para menos, porque poderiamos dicir que a Cuadrilla é a unidade social de Euskal Herria, o átomo ou compoñente básico da nosa... [+]
Dous días despois, a onda publicitaria anunciadora do Ironman de Vitoria dicía: “Anything is possible”. Tiña unha cita cun amigo na Praza Nova de Vitoria-Gasteiz e, no camiño, vin outros carteis, soportes publicitarios e carpas. Algúns en inglés (“Finish Line”, ... [+]
O ruído xera graves problemas de saúde e calidade de vida. Gernika-Lumo, a pesar da súa aparente beleza e hospitalidade, ten serios problemas en materia de ruído.
A modo de introdución, mostrarase o feito anterior. Á altura da rúa Iparragirre de Gernika atopábase a... [+]
Non podo conter o lume que me abrasa por dentro, e só podo escribir estas estúpidas palabras para non deixarme dominar pola desesperación.
Odio a hipocrisía, aborrezco os brancos. O problema é que a blancura está en todas partes, que todos somos brancos.
É sabido que... [+]
Ao parecer, o incendio orixinado o pasado 13 de xullo na vivenda de Errenteria orixinouse na batería dun patinete eléctrico. Nesta ocasión, e afortunadamente, só producíronse danos materiais. Con todo, non creas que este accidente é algo insólito, ultimamente, os... [+]
Chega o verán, a principal expresión da turistificación, e, de novo, os problemas derivados da sobreexplotación da cidade como destino turístico son especialmente visibles, como o ruído ou a masificación das rúas. No entanto, preocúpannos máis os efectos estruturais do... [+]
En 1977 púxose en marcha a Euskal Kopa de Lekeitio, era unha época de transición. Na época da República, no ano 1931, a primeira Voda Vasca saíu do Batzoki. En 1964 tamén se celebrou en Lekeitio o Campionato de Euskadi de Vodas, en homenaxe a Resurrección María... [+]
Hai uns anos que pasei un fin de semana en Pamplona. Era o 12 de outubro.
Sorprendeume ver a decenas de latinoamericanos celebrando efemérides, con concertos, txosnas e todo. Celebrara a conquista dos meus antepasados? ! Pensei que a asimilación cultural dos conquistados xa... [+]
Gran parte do actual movemento de esquerda, aínda que sexa intuitivamente, reivindica a agricultura a pequena escala, sen moitas dúbidas. Con todo, esta reivindicación da pequeñez ten as súas contradicións: unha explotación de pequeno tamaño, por definición, non vai... [+]
A portavoz do novo Goberno Vasco, María Ubarretxena, concedeu a primeira entrevista a Euskadi Irratia. Durante a conversación referiuse ás súas intencións, ás súas propostas xerais, inevitablemente, porque o goberno estaba en marcha. O ton entre o xornalista e o portavoz... [+]
A crise ecosocial xerada polo capitalismo está a provocar un malestar global en todo o planeta. Os "cumes" dos recursos materiais e enerxéticos, establecendo límites de crecemento e acumulación, traen consigo desequilibrios entre a natureza e a sociedade. As rodas tolas do... [+]
Un estudante díxome unha vez que estudabamos un texto: “O personaxe está enfermo: o pensamento móvese na súa cabeza”. Obviamente, con esta frase, expresou mal o comentario que tiña na mente, é dicir, que a imbecilidad do personaxe notábase nas súas continuas... [+]
Despedirse de algo ou de alguén adoita ser un acto relacionado co abandono, o final e, en definitiva, o proceso de duelo. Seguro que algunha vez, ou que escoitarías a alguén, diríaslles a típica e tópica frase de “non gústanme os saúdos”. E non quero enganarvos, nin... [+]
