Non queimar a experiencia, si a sensación de vida
A partir do 4 de outubro celebrouse en toda Francia a “Semana do Complemento Mental”, unha campaña que pretende que a sociedade coñeza as enfermidades mentais e que os dereitos das persoas presas que as padecen sexan máis ou menos respectados. O bo, evidentemente, é que o complemento mental convértase nun faladoiro social para acougar os medos e favorecer o apoio ás abellas. Nos centros educativos integramos a alumnos mentalmente enfermos, que se converteu en algo normal nas clases por necesidade de contar co seu acompañante. Nos últimos anos, as pernoctaciones de cine ou soas organizáronse aquí ou alá cun complemento mental. Tamén nun estudo oficial dirixido a un público amplo neste País Vasco, a reflexión sobre a enfermidade psicolóxica ha aparecido recentemente como tema de reflexión escrita. E como non falar de que no mundo do deporte ese tema saíu do silencio, co que pasou a Simone Biles.
"É demasiado pronto para queimarnos na desesperación incurable; aínda hai xente e beleza"
En Bizkitarte, paréceme que non basta con clarificar ou educar á sociedade fina nese departamento: é necesario non establecelo, pero creo que en relación coas enfermidades mentais non se pode impor o rexeitamento sobre a sociedade fina. Penso que a xente sinxela está disposta a atender ao que está mal, a axudarlle a atenderlle, ofrecéndolle calidez. Pola contra, os Estados, baixo a presión das grandes industrias, imponnos comportamentos sociais que promoven e agravan as enfermidades mentais, con independencia de que queira ou non; temos interiorizado o afastamento físico ou “social”; estamos cada vez máis reticentes a falar cun descoñecido; consideramos que as relacións virtuais son máis reais que reais; asumimos que as emocións máis íntimas que conforman a nosa sociedade son cuantificables numericamente... Mergúllannos no frío universo dos números –o poeta Philippe Jaccottet falaba da “ditadura dos números”–, e deberiamos permanecer así na sociedade erixida, diminuíndo esta semana do “complemento mental” en enfermos máis que nós. Como é sabido, as geek que desde Silicon Valley prográmannos as nosas formas de vida a través das redes sociais son francos asociales, moi bos no seu campo de traballo, pero en grandes dificultades na interacción humana real. E deberiamos construílas na sociedade coidando o noso “complemento mental”. Que hipocrisía.
Apareceu recentemente na tradución ao francés Andrija Mati? novela do serbio Burn-out (traducida por Alain Cappon, na editorial Serge Safran). O escritor, profesor de literatura inglesa e americana, narra a vida dun profesor universitario de literatura en memoria do poeta expresionista austro-húngaro Georg Tráqul. Todos os ideais persoais e profesionais do protagonista son destruídos individualmente: persiste nun medio ambiente corrupto, nun contexto adverso no que os diplomas e títulos só se poden obter diñeiro, coa administración kafkiano ás costas. No fondo, decide suicidarse (burn out, no primeiro sentido) coma se tratásese dunha acción artística admirable.
Para que Guhaurk non nos queimemos, para evitar dalgunha maneira a onda da cuantificación e da virtualidad, necesitamos outras formas de vida: profesores, educadores e enfermeiras, contacto directo coa xente; cidadáns, vínculos con barrios e migrantes; afeccionados á arte, literatura, música ou artes plásticas. Porque é demasiado pronto para queimarnos na desesperación incurable; aínda hai xente e beleza: sinto cada día un entusiasmo pola vida no seo da mocidade. & '97; Si antes fómonos de pedra para eles, por encima de todas as paredes!
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]