Mazás de Cézanne e Keynes
- John Maynard Keynes era, ademais de creador dunha das teorías macroeconómicas máis importantes do século XX, unha apaixonado da arte e membro de Bloomsbury.
Firle (Sussex Oriental, Inglaterra), 28 de marzo de 1918. O economista John Maynard Keynes (1883-1946) chegou pola noite á granxa Charleston, onde se reunía o grupo de arte e literatura Bloomsbury, tras un longo e laboriosa viaxe de 24 horas desde París. “Si baixades á estrada atoparedes a un Cézanne detrás do enreixado”, dixo aos presentes. Esgotado a viaxe, non tivo a forza de levar o lenzo até casa e ocultouno baixo un arbusto.
Creador dunha das teorías macroeconómicas máis importantes do século XX, Keynes era unha apaixonado da arte e membro de Bloomsbury que compaxinou ambos os campos nunha arriscada poxa até a súa recente creación en París, en plena Primeira Guerra Mundial, cando os alemáns se atopaban ás portas da capital francesa.
Desde 1916 Keynes traballaba para o goberno británico na sección de Tesouro Público do Ministerio de Facenda. Descubriu que a colección do pintor Edgar Degas, que morreu un ano antes en París, ía ser vendida en poxa, composta ademais de por obras do propio Degas, por obras de Manet, Ingres, Delacroix, Gauguin e Cézanne, entre outros. Conseguiu 20.000 libras do Goberno e conseguiu comprar na poxa, a un prezo máis barato do que cría, un lote de 13 obras de arte que hoxe costa moitos millóns de euros. E ademais tivo 5.000 libras dabondo.
Coa compra da colección de arte, Keynes realizou un investimento circular para o goberno británico e conseguiu levar á práctica parte da súa teoría
Por unha banda, a ameaza dos alemáns fixo que a poxa contase con moi poucos compradores e, por outro, as súas obras non tiñan aínda o valor que se lles ía a recoñecer. Keynes, en previsión disto, realizou un investimento circular para o goberno británico e conseguiu, dalgunha maneira, levar á práctica parte da súa teoría. Keynes pensaba que para facer fronte ás crises económicas había que fortalecer o Estado e dotalo de recursos. E con esa compra trouxo o seu granito de area ao Estado, que, por suposto, para o Estado británico non foi un negocio nada rendible.
Keynes tamén comprou un cadro do seu peto, o bodegón das mazás de Cézanne antes mencionado. En 2013 vendeuse outra mazá adega de Cézanne por 4 millóns de dólares e crese que a de Keynes pode ter un prezo similar, suficiente para resolver o seu microeconomía e a da súa contorna durante moito tempo. Pero o economista non utilizou estas mazás como investimento.
O propio Keynes dixo que o obxectivo do grupo Bloomsbury era “o nacemento e goce da experiencia estética”. E iso é o que fixo con este cadro, despois de rescatalo da vía: durante moitos anos colgou na súa cabeceira para gozar, sen máis, da experiencia estética.
Este texto chega dous anos tarde, pero as calamidades de borrachos son así. Unha sorpresa sorprendente sucedeu en San Fermín Txikito: Coñecín a Maite Ciganda Azcarate, restauradora de arte e amiga dun amigo. Aquela noite contoume que estivera arranxando dúas figuras que se... [+]
O luns pola tarde xa tiña planificados dous documentais realizados en Euskal Herria. Non son especialmente afeccionado aos documentais, pero o Zinemaldia adoita ser unha boa oportunidade para deixar de lado os hábitos e as tradicións. Decidinme pola Réplica de Pello... [+]
