Pasei a tarde mirando pola xanela. Vaia tópico, verdade? O prisioneiro, lonxe da súa terra natal, deprimido pola nostalxia, sen mirar máis aló do enreixado, mirando durante longas horas ao ceo cadrado, mirando polos reloxos... Non, non. Non estou a mirar as formas das nubes, non, estou a esperar a gaivota. Vén todas as tardes, pero hoxe anda tarde. Claro, a lura non ten reloxo, a alma é libre, non ten que render contas ao carcerario, ao xefe, ao marido, ao banqueiro, ao señor. Non, a vaca aí vén. Tras dous ou tres pasos de volta no aire, ofreceume unha esvelta aterraxe até o meu bordo de xanela, que sabe que me dixo que si. Por un momento quedámonos mirando, colgando nas pavías da falta de lóxica espacial. Aos poucos metín a man entre os barrotes e... zart! Non, non agarrei polo pescozo, tranquilo, só tomeille unha pluma. Nin sequera a propia gaivota quéixase de que veu a traer esa pluma. Despois dunha última ollada ás miñas pupilas (“Dálle un bo uso!”, dime, pero non acertei se me aconsella, róubame ou me ameaza), abriu ás longas, anchas, elegantes, e emaro envorcouse, lonxe, libre, inaccesible. Un suspiro tíñame que fuxir... pero non teño tempo para máis clichés. Pois imos.
"Cando abrín a nave Tinta apertoume a ameaza dunha dúbida. Si...? Seguro...?
Que, como, para quen…? E logo?"
Sinto diante da mesita de Ziega. Cun coitelo redondo sen sorbos virei o parafuso do sacapuntas para soltar a pequena lámina. A continuación quitei o tubo de tinta a un bolígrafo e, cun chisqueiro, deille lume á punta. Ketzarra! Cando o plástico se ha reblandecido, nun só movemento, matei a chama e insiro a lámina, apertando coas puntas dos dedos impregnadas de saliva. Listo! Aínda que me queimei un pouco, mirei encantada a miña obra mestra. Virei entre os dedos, pensativo... É un cutter para facer traballos manuais ou unha perigoso arma branca?
Ao final agarrei firmemente o cutter de armas: pasei demasiado tempo mirando pola xanela, é hora de actuar! Afiei con golpes dous coitelos a pluma da gaivota. Cisterna Ah, mira, agora teño unha pluma na palma da man. Cando abrín o envase tinta, pola contra, apertoume a ameaza dunha dúbida. Si...? Seguro...? Que, como, para quen…? E logo? Tics. Hmm. Si, iso é. Volvín a recoller o cúter de armas e esta vez afiei totalmente a pluma. Cist-zast-zast-zast. Hmmm.. Ah, si, agora si.
Agora teño a punta moi afiada. Metemos a pluma na fechadura e... Clic! Grazas, ARGIA, por abrir esta porta. Até pronto!
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Os profesores e profesoras do ensino público temos a necesidade e o dereito a actualizar e mellorar o convenio laboral que non se renovou en quince anos. Para iso, deberiamos estar inmersos nunha verdadeira negociación, pero a realidade é nefasta. Unha negociación na que... [+]
Ekonomialariei asko gustatzen zaizkie merkatuen jokabideak adierazten dituzten grafikoak, kurbak alegia. Deigarria egin zait zentzu horretan Pluralistic webguneko “The future of Amazon coders is the present of Amazon warehouse workers” artikuluan (Amazonen... [+]
O pasado mércores, a Facultade de Educación de Leioa estaba cargada de estudantes, xa que viña Samantha Hudson. É un artista, cantante e influencer transgénero mallorquino nado en 1999. A estrela dos encontros Kantatzen Herria contaba cunha fileira interminable de selfies e... [+]
Bekatu bat aitortu behar dut hemen. Duela lau urte, ohitura berri bat sarrarazi nuen nire bizian: igande gauetan, kaka kanoi baten antzera "informazio" jarraikia hedatzen duen CNews telebista kate ultraeskuindarra begiratzen hasi nintzen. Hasieran ordu erdi bat astero... [+]
Hay coincidencias sorprendentes na vida. Cantos espectadores poderían reunirse no Teatro Arriaga? Cantos aseos hai en cada planta? Que probabilidades hai de que dúas mulleres guipuscoanas coincidan no mesmo instante e lugar, despois de 35 anos sen verse?
Así atopei a Itziar... [+]
Transfeminismoak argia eta konplexutasuna ekarri ditu gorputz, genero eta desirei buruzko eztabaidetara. Hala ere, itzalak ere sortu ditu. Ustezko koherentzia politiko erradikal baten izenean –askotan hegemonia oso zehatz bati lotua–, diskurtso transfeminista batzuek... [+]
Vivimos tempos curiosos e realmente vivimos. Son tempos nos que se di que a educación está en crise e, polo menos, á vista de todos, a bolita ten xa 2.361 anos.
Non fora da academia de Platón, o seu querido mestre Aristóteles, para erixir un liceo. Un Liceo, evidentemente,... [+]
Ukrainako gerrar hasierako zergatiak ez dira azaldu zizkigutenak bakarrik, beste arrazoi batzuk ere badaudelako. Errusiak zioen Ukrainako errusiar hiztunen defentsarako urrats bat eman behar zuela; Ukrainako Gobernuak, aldiz, Errusiaren armadari aurre egin behar zitzaiola,... [+]
Hai unhas semanas, na rúa Deputación, no centro de Vitoria-Gasteiz, dous homes arroxaron a unha persoa sen fogar desde o pequeno rellano da escaleira que daba ao exterior do local onde durmía. Non só o derrubaron, senón que inmediatamente colocaron ante a lonxa unha varanda... [+]
Recentemente abriuse o plan de ordenación urbanística exipcio para o territorio de Gaza. Un debuxo recolle as rúas, edificios e imaxinarios do futuro, sobre unha realidade que aínda cheira a metralla e a artefactos explosivos. Proposta urbanística, utilizada como outro... [+]
Tanto feministas como ecoloxistas vimos a oportunidade de pór a vida no centro da pandemia de Covid-19. Non eramos uns idiotas, sabiamos que os poderosos e moitos cidadáns estarían encantados de volver á normalidade de sempre. Especialmente, os que pasaron un confinamento... [+]
O último informe do Instituto Vasco de Estatística, Eustat, destaca que aumentou a sensación de inseguridade cidadá. En Gurea, en Trapagaran, Seguridade xa, algúns veciños chamaron a manifestarse contra os delincuentes.
Dous foron as razóns que levaron a esa sensación... [+]
Hai vivendas que están subscritas a portais de venda porque queren comprar unha casa. De cando en vez fan citas para ver as casas, e estou seguro de que o vendedor sabe que esas persoas non comprarán a casa, non polo que atopan na visita, senón polo que non teñen... [+]