Continuar coa onda cooperativa de Euskalgintza
Os axentes que estamos a traballar no desenvolvemento do cooperativismo transformador contamos a través de cinco ondas cooperativas o desenvolvemento do cooperativismo vasco, co obxectivo de dar profundidade á súa historia e pluralidade de carácter. Neste sentido, situamos a terceira onda cooperativa na floración dos proxectos de autoformación que supuxo a revolución cultural vasca dos anos 60-70 do pasado século.
A pesar de que aquela onda proporcionou unha abundante colleita que chegou até os nosos días, algúns proxectos quedaron a medio camiño ou sen desenvolverse de verdade, como os apóstolos de pedra de Oteiza, que durante quince anos permaneceron na beira do camiño de Arantzazu. Que pasou no camiño?
"Nos próximos tempos convulsos e apocalípticos, será importante a elección da cultura vasca: homologación ou transformación; submisión ou soberanía"
A década dos 70 deu moitas posibilidades de autoformación, xa que a pulsación da necesidade de facer todo desenvolveu fortes dinámicas cidadás. Pero tamén foi o momento da institucionalización, pois os instrumentos autoformados tiveron tamén a necesidade de conseguir formas estables. Esta necesidade desenvolveuse de tres maneiras: público administrativo, mercado e economía social. A paradigma do réxime 78 foi o gran desenvolvemento do espazo público. Tamén no ámbito da cultura vasca, sobre todo nos seus inicios, varios proxectos autoformados adquiriron carácter público, sempre no marco do Estado das Autonomías. A partir do tempo esta liña foise difuminando, especialmente pola paradigma da mercantilización, e a partir dun momento os proxectos cun obxectivo e unha visión pública ou comunitaria tendían a homologarse no marco do mercado capitalista. Onde quedou entón a liña da economía social?
Moitos proxectos, fuxindo do modelo estatal autonómico ou da dicotomía merkantila, optaron por avanzar nas fórmulas cooperativas que adoptaron desde o principio ou despois, abordando o camiño da autonomía comunitaria que ofrece a economía social. Nas bases da actividade cultural vasca foi importante responder a preguntas como que e como: creáronse recursos e estruturas para vivir en eúscaro, pero deuse importancia a xestionalas de forma cidadá e democrática, desde a solidariedade.Nos
próximos tempos convulsos e apocalípticos, será importante a elección da cultura vasca: homologación ou transformación; submisión ou soberanía. Temos proxectos que debuxan futuros en eúscaro, como a Factoría de Actividades Aiaraldea. O cooperativismo e o traballo independente serán instrumentos importantes no camiño da transformación.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hai quen, sendo un cerebro brillante, con definicións de "pouco detalle", son expertos en transformar e transformar o mesmo, dito doutro xeito. Era súa e foi un proxecto in eternum que se repetiu durante décadas. Esta era unha das principais razóns para deixar de ser... [+]
O 26 de decembro, durante un ataque aéreo, o Exército israelí matou a cinco xornalistas palestinos que tentaban chegar á cidade. Con eles mataron a 130 xornalistas palestinos. Esta noticia lembroume un par de cousas, a primeira, a persecución que sofren os verdadeiros... [+]
Nos últimos meses tocoume traballar en varios institutos e, nalgún momento, tiven que falar cos alumnos das posibilidades que ofrece o mercado laboral. A tipoloxía dos alumnos é variada e nunha mesma cidade varía moito dun barrio a outro, dun instituto a outro, e tamén... [+]
A nena que aparece no centro da fotografía, que dificilmente se pode considerar histórica, está a escribir unha lista de adxectivos: eu, ti, el, nós, vós, eles. Mirando cara abaixo, non puiden ver como era a súa mirada.
Insensible ao labor do fotógrafo, vostede, lenta e... [+]
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]