A verdade é que nos estamos afacendo mal ás grandes figuras do panorama operístico internacional que trae a ABAO. O público, rigoroso en si mesmo, volverase insaciable e non aceptará voces con menos voltaxe do que ultimamente estamos a escoitar.

A actuación de Sonya Yoncheva dentro do ciclo OLBE on stage foi, do mesmo xeito que as anteriores, moi saborosa. Quizais demasiado curto, pero que durou bastante para apreciar unha voz chea de fermosos armónicos, moi equilibrada e elegante en todos os rexistros.

A cantante búlgara comezou co repertorio francés, coas óperas Hérodiade e Thaïs de Massenet, nas que demostrou dominar a lingua. En francés, a vocalización debe ser excelente para coidar ao máximo a sonoridad especial da linguaxe, e niso Yoncheva non tivo ningún problema.

A capacidade de matización quedou demostrada cun aria da Iolarrasa de Tchaikovsky e, sobre todo, cunha bela canción para a Lúa da ópera Rusalka de Dvorák.

Con todo, sobre todo no repertorio italiano apareceron con todo o seu esplendor a impresionante técnica deste soprano e o excelente control respiratorio. Nestas cancións puidemos gozar da riqueza dos matices da súa poderosa voz. Puccini é un compositor moi apropiado para a súa voz e demostrou a súa capacidade para entrar en cómese voi piccina de Le Villi, Onde lieta uscìa dA Bohème e Un bel di vedremo de Madama Butterfly.

Para finalizar o programa regresou a Francia: Cantou o Adieu à nôtre petite table da ópera Manon de Massenet e a Habaneira de Carmen de Bizet. Recibiu un merecido aplauso.

Yoncheva interveu xunto á pianista Antoine Palloc. Traballou con total destreza como axudante, pero non tanto cando interpretou algunhas pezas como solista para descansar ao cantante. Sen dúbida, o pianista Palloc é un músico eficaz.

Yoncheva regalounos un par de bis, unha peza de zarzuela con moita graza e o famoso aria Ou mio babbino caro da ópera Gianni Schicchi de Puccini. Marabilloso.