“O meu cemiterio máis querido xa non existe”, explica Mariana Enriquez no seu libro “Alguén camiña sobre a túa tumba”, e mesmo non o viu nunca. E, con todo, refírese a el, nun traballo que recolle visitas a diferentes funerais por todo o mundo, xa que explicamos o proceso de roubar un óso que desaparecera dun museo, e que tamén lle chamou François. O cemiterio máis fermoso do mundo atópase, ao parecer, en Punta Areas, Chile. A escultura funeraria máis bela do mundo atópase no cemiterio do barrio barcelonés de Poblenou. Pero o medo sentiuno nunha soa vez, tras visitar unha chea deles, en 2019, en San Sebastián. No marco incomparable explícanos que visitou tres cemiterios, o dos ingleses, o de Igeldo e o de Polloe, e fala dos vascos, por unha banda, de que somos moi atractivos. Ben. Por outro, que non fan contos de terror con desgraza e inxustizas, ou que non teñen capacidade de facer, como ocorre noutras latitudes. E recolle a frase que situaba desde o cemiterio de Igeldo, na igrexa de Sara, ao parecer por mandamento de Axular: Todo o mundo golpea ao home -e á muller–, o último cócese.
“Van dicir pronto para ti / o que din agora é para min / il zen”. Esa é a primeira cousa que vin no cemiterio (a segunda foi que a metade das tumbas leva o meu apelido; a outra metade son Sarasola) cando fun ao lugar de nacemento do meu avó paterno. Pero dixo Iñaki Segurola: xa é hora de acabar con esta talla dos nosos cemiterios, xa é hora de eliminar esas cegueiras da boca dos defuntos, xa é hora de pór un pouco de amor e agradecemento nas voces dos defuntos. Segurola propuña “vivir ben”, “rir moito”, “golpear”, “non ter présa”, “moita paz para o bo”, “non merece a pena, aquí aburrímonos moito”, etc. nos portais. Despedireime como os defuntos están afeitos nos nosos cemiterios e de momento despídome: até logo.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]
A novidade adoita ser unha das palabras máis escoitadas que se asocia á Feira de Durango. A novidade está alí, e aquí a novidade. Con todo, nalgúns casos é suficiente con dar un aspecto diferente ao anterior para pegar esa etiqueta. Os CDs e as reedicións remasterizados... [+]
O eúscaro ten un caudal de auga moi grande na escaseza. Cada pinga local rega e revive a nosa cultura. Ofrecerlle un mar de auga a aquela sede. Aínda que o eúscaro veu dun pozo profundo e escuro, todos sacamos a nosa mostra de auga salgada e convertémola en fonte. E agora... [+]
Os mozos comezan a consumir pornografía antes, xa que o porno é a súa única educación sexual. Como demos chegamos até aquí?
Hoxe en día, hai que recoñecer que grazas a Internet é moito máis fácil ver pornografía. Desgraciadamente, a través dun clic o neno de entre... [+]