O barrio donostiarra de Egia está a cambiar nos últimos anos. O cambio vén de hai tempo, xa que o barrio onde estaban os caseríos e as sidrerías foi aos poucos industrializado e urbanizado. Niso influíu, entre outras cousas, a fábrica de tezas e ladrillos Eguia S.A., inaugurada en 1903. A gran cheminea da fábrica foi a principal referencia na paisaxe do barrio até a súa derriba en 1962. A fábrica durou poucos anos, xa que foi clausurada definitivamente en 1936. Con todo, aquela fábrica de tezas e a que traía, é unha mostra dos cambios da vida da época. Pouco despois inaugurouse a nova fábrica de tabaco, xunto á estación de tren.

A paisaxe do barrio variou desde entón até o modo de traballar das súas xentes, ou polo menos dalgunhas delas. Coa inauguración de Tabakalera en 2015 e a profundización da gentrificación do barrio, os espazos coworking tamén aumentaron en Egia. Espazos nos que compartir o espazo e os proxectos que poidan xurdir da colaboración aínda que realicen o seu traballo de forma individual. Neste sentido, a Fábrica de Tejas é tamén un espazo para compartir espazo de traballo, pero ten as súas peculiaridades. O nome e a imaxe débense á antiga fábrica de teza, e os creadores do proxecto queren que sexa un lugar para alimentar e fortalecer á comunidade.

A Fábrica de
Tejas é un lugar para proxectos que actúan en función dos valores transformadores e ten como obxectivo incidir na sociedade. A xerente do proxecto, Aitziber Lizarribar, afirma que a idea foi tomada tirando das necesidades da xente que a rodeaba. A confluencia de persoas que traballan en movementos populares e ao redor deles, pequenas empresas, autónomos, que traballan sós e en situacións similares, permítelles potenciar e alimentar o traballo mutuo, crear redes. Porque o proxecto pretende ofrecer máis que espazo. Dan importancia ao valor da unión desde casa, ou en lugar de traballar só. Non só no ámbito profesional, senón tamén no informal, por exemplo, no café das mañás salguen cousas interesantes.

Desenvolven o proxecto en base a tres eixos. Unha delas é a colaboración. Dispoñen de mecanismos para fomentar a colaboración. Por exemplo, que cada un propoña que pode achegar á comunidade, xa sexa profesionalmente ou doutra maneira, e que indique o que lle gustaría recibir cada un. Mediante a comparación destas dúas listas xéranse proxectos e conexións colaborativas para a cooperación económica ou para compartir coñecemento. A economía social é outro dos eixos da Fábrica de Tejas. Atravesa transversalmente o proxecto, desde os seus provedores espaciais até as súas actividades en salas. Neste sentido, forman parte da rede Olatukoop. O terceiro eixo é o da cultura. Cada mes organizan dúas actividades culturais, tanto cos solistas como con outros proxectos do barrio. Conferencias, talleres, encontros. recentemente, Non se ouve! Nela celebrouse a segunda xornada do ciclo musical.

En 2019, condicionado por
Pandemia, informouse aos axentes do barrio do proxecto antes da súa difusión. En xuño empezaron a traballar cuns “solapistas”, e durante o verán tardouse en terminar as obras e en preparar ben o espazo. En setembro dese mesmo ano comezaron a súa andaina habitual. Pronto, con todo, a súa actuación quedou totalmente condicionada pola pandemia do COVID-19. O peche de marzo tivo que adaptarse para atender e axudar aos tejedores. En xuño de 2020 retomaron a marcha de forma progresiva, adaptando o espazo ás medidas sanitarias: deseño de protocolos, cálculo de capacidades...

A importancia do
espazo é máis que o Espazo, pero tamén é o espazo. E o propio espazo tamén ten importancia. Dispón de tres oficinas, espazos comúns de traballo, salas de reunións e salas. As oficinas están ocupadas, pero aínda hai espazo libre nos espazos comúns de traballo. Son bastante flexivistas e, segundo subliñou a xestora Maddalen Serras, noutros coworkings hai períodos fixos mínimos ou máximos que favorecen a flexibilidade na Fábrica de Tejas. En canto ás salas, dispoñen tamén dunha sala adaptable aos diferentes eventos e actividades. Antes as entidades utilizábano para as grandes asembleas, e agora utilízano máis para as reunións de veciños. Basicamente trátase de adaptar o espazo e os seus recursos ás necesidades dos usuarios e non ao revés.

Serras e Lizarribar,
arraigados no barrio, viven en Egia e queren que a propia Fábrica de Teja arraiga no barrio. Mostra deste arraigamento é o Depósito Gráfico de Egia coa Fábrica de Tejas como ático. No repositorio pódense ver, entre outras, fotografías que mostran a evolución do barrio ao longo destes anos. Ademais, a Fábrica de Teja actúa como participante en varios proxectos do barrio. Están dispostos a colaborar e desexarían construír na comunidade o percorrido futuro do proxecto.