Non se me puido dicir ben o título desde que tiven o libro. Porque, ademais de ser longa, supón unha idea de impacto ou, calquera sabe. Tampouco souben escribir correctamente o nome do autor. Comín ou desprazado constantemente as letras, aínda que en 2018 gañou o Premio Nobel de Literatura.

Antes de empezar, recoñezo que me gustou moitísimo: aínda que entrar no libro non foi súbito, levoume até o bosque de forma sutil. As súas descricións non son longas, pero si moi visuais e significativas. Busca o significado en pequenos detalles e consegue describir momentos cheos de sensacións.

O autor lévanos da man do protagonista. É un personaxe claro, activo, evocador e potente. Enxeñeiro e profesor de oficio e astrólogo de afección. A través do horóscopo nárranse os pensamentos máis profundos do personaxe. Así podemos ver á psique de alguén que ten moitas ganas de entender á xente, o mundo e a vida. É un personaxe sensible que ama a todo ser vivo. Unha muller madura que a nosa sociedade considera tola. Aínda que é o máis empático, intelixente e saudable.

O libro comeza coa morte dun cazador que vive na zona. Tamén se len con intriga as que suceden a continuación. A pesar do inverno, a neve e a soidade, o mundo interior de Janina é o que máis me atraeu, a voz narrativa é a do protagonista e estar en primeira persoa dálle proximidade e forza ao libro. Os indicios de escuridade diminuíron e mergulloume no mundo máxico como lector. Combina reflexións profundas e complexas coas cousas máis simples, conseguindo frases e ideas brillantes: “Porque á noitiña se producen as cousas máis interesantes, porque entón tamén se eliminan as diferenzas máis pequenas. Eu podería vivir nun atardecer eterno”.

A tradución corre a cargo de Amaia Apalauza Ollo e Sonia Kolacz. Como podemos ler no apartado de agradecementos, foi unha tradución chea de complexidade. Utilizáronse versións polacas e inglesas e, ademais, son abundantes as palabras técnicas utilizadas para falar de temas concretos. Pero conseguiron transmitir sensibilidade e aínda que vou ter obras que lembren o título, vou gardar un son especial no cerebro. É unha tradución elaborada, complexa e excelente.

En eúscaro podemos ler outro libro do autor: Alma perdida. Concibido como un libro de arte, é fermoso, cálido e potente. Para seguir gozando.