A vergoña dos nenos campesiños
Aínda hoxe os mozos das familias campesiñas teñen vergoña de recoñecer a súa orixe e de falar do doméstico.
Co proxecto Ikas2deak, para achegar as diferentes profesións á escola, cada ano teño a oportunidade de asistir a unha ducia de centros escolares da CAV. En canto á alimentación e á agricultura, na cidade ou no pequeno poboo a motivación e vinculación dos alumnos que se xeran é moi diferente.
Aínda que non o notei tanto en Álava, a carga das palabras kaxero, borono ou aldeán segue sendo importante nos pobos pequenos de Bizkaia e Gipuzkoa. A decisión de silenciar as vivencias ou desexos dos mozos do caserío na escola é reflexo desta situación.
Nas cidades, o descoñecemento do que comemos é total. Os mozos da zona de Bilbao descoñecen o queixo Idiazabal. É fácil, por tanto, tomar conciencia de que separar alimentos próximos, de tempada, frescos ou sen químicos é imposible para eles.
Ambos están relacionados entre si. Si a sociedade non dá importancia ao que come, o que produce unha boa comida dificilmente valorará o seu traballo.
"A decisión de que os mozos do caserío silencien as súas vivencias ou desexos na escola é reflexo desta situación. Nas cidades, o descoñecemento do que comemos é total"
En Iparralde, pola contra, teño a sensación de que aumentou o orgullo de ser agricultor. As redes de comercialización de proximidade creadas polos agricultores na última década, o crecemento na transformación alimentaria e o desexo da xente para comer alimento san valoraron e feito visible o sector.
Unha mostra desta sensibilidade é a adquisición por parte do concello dunha parcela de 20 hectáreas, declarada agrícola no plan urbanístico e orientada á produción de alimentos sans para o país.
No noso caso, nos municipios da Zona Mineira aínda non existe ningún departamento agrícola ou alimentario. Por tanto, rodeados de centros comerciais, a elección e a oferta de comida dos cidadáns depende case na súa totalidade dos supermercados.
Con todo, a tensión que padecemos, a contaminación e as enfermidades derivadas dos alimentos industriais tamén están a aumentar a saúde e a importancia da alimentación.
Así, fronte á esclavización, a precarización e a moratoria do traballo que se está producindo nas nosas rexións, e na catástrofe que se prevé polo coronavirus, a agricultura pode ser unha das vías para vivir dignamente, crear riqueza e facer algo socialmente útil.
Mesmo pode ser estratéxico en rexións como as Encartaciones, con terra preto das cidades, que están desangradas economicamente.
Si tómase conciencia de todo isto é hora de desterrar os vellos complexos e aproveitar as oportunidades que temos. Campesiño, obreiro e orgulloso.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]