O sábado foi a quenda dun grupo que ten unha parte tan entusiasta (e outra tan picada) de Euskal Herria, e nós non nos preguntemos como conseguimos as entradas para pasar ao mediodía. Ben, tremendamente separado, foi acompañado pola Mafia Tranquila sobre o escenario por Yart.

Como introdución á actuación, Ion Celestino aparécenos nun vídeo e despídenos tras un microrepaso da historia do panorama musical de Pamplona: “goza do concerto e goza sempre dos cerebros que miran cara adiante”. Tras tres ou catro petiscos de DJ, ás 12:45 sacáronse ao escenario os mozos normais citados por Celestino: “Gabon guapos contra a socialdemocracia e Aitor Bizkarra”.

Dan o espectáculo que imaxinades. Polo menos o que eu imaxinaba. DJ e dous ou tres cantantes cantando desde os microondas autotutadas. A actitude achega o que en directo se pode ofrecer máis aló da gravación. Ademais das cancións do mixtape que sacaron, tamén deron cancións que non eran mainstream. Sobre elas colocáronse e cantado a maioría das cancións, unha sobre a base pura e unha única versión a capella: Agur Xiberua. Os mozos defenderon dignamente o correcto e, por exemplo, non todo o mundo mete un par de ducias de cancións en menos dunha hora.

Aproveitando que están en casa, por que non ofrecer ao seu amatxi un canto ao barrio, o seu favorito. 31014 cancións no canto de Kiliki para as mamás. Tampouco foron poucos os dedicados a nais. Ensináronnos a nova canción que fala dos barbados e de Silveira, e grazas á utilización do coche deron a Fermin Muguruza e Ibil Bedi os seus irónicos. De verdade, fóra de Twitter todo se entende mellor.

O ensaio de entrevista pecha a sesión. Digo o intento, porque foi difícil baixar da euforia e conseguir a calma. Kiliki Frexko, Flakofonki e Irene sentan a responder. A última en dúas ou tres preguntas dicía: “Que fariades si saíse a miúdo dun destes bafles?”. Botoume da tarima mentres escribía a resposta de Fraco: “Soño, espero que o que está a apuntar sexa un beef contra nós”. E, bo, non sei facer beef, pero o que estaba a apuntar case me deu un verso falso:

Din que chegastes a facer algo novo
deixando de lado a socialdemocracia e a patria,
pero quen non coñece a miúdo non me
vai a mover aínda
menos a guerra que vai cambiar o País Vasco actual.

Keba, non vale, xa o cambiastes os vosos amigos. Grazas x resurrección.