O número 8 da colección Ganbila inclúe por primeira vez a tradución dunha das primeiras e últimas representacións teatrais dun dos principais símbolos do teatro contemporáneo inglés a finais do século XX: O Cuartado de Sarah Kane (Blasted) e 4.48 Psicose (4.48 psychosis) que mostran a evolución da súa escritura.

Arantzazu Fernández traduciu obras referenciais do teatro postdramático e do movemento “In yerface”. O autor infrinxiu as regras do teatro, escribiu a crueldade coa intención de axitar ao público que trouxo á superficie e sen cota, entre outras cousas. Creou e puxo en escena un teatro experimental, rompedor, perturbador.

A arte en xeral e o teatro en particular teñen como obxectivo “mover” aos espectadores, ou aos lectores. Isto fixo que a crítica considerase escándalos algúns dos seus traballos, até o punto de esixir a súa censura. Cos anos escribiron que foi un creador de gran talento.

Sentín náuseas coa primeira obra teatral. Os personaxes atópanse nunha habitación dun hotel, pisando un ao outro e loitando por sobrevivir. Apertoume o corazón coa segunda representación. O protagonista da enfermidade mental cóntanos a súa decadencia, sós ou co seu terapeuta. Segundo o autor, son as 4:48 horas, o momento do día en que hai máis suicidio, cando termina a acción do fármaco antidepresivo e o paciente espértase.

En ambos os traballos aparecen a explosión e a fractura. En ambos están moi presentes o sexo, o poder, o medo, a soidade, a opresión, o amor, a dor, o enfado, a tolemia, a tristeza, a morte. A barbarie e a poesía entrecrúzanse. A primeira escrita e posta en escena realizouse aos 24 anos en 1995, aos 28 anos e ao ano seguinte, tras o suicidio, púxose en escena a segunda no ano 2000.

A guerra e a supervivencia son os eixos principais e para representala preséntansenos ante os ollos unha gran variedade de formas de violencia. No seu primeiro traballo temos un mundo postapocalíptico no que a guerra que se está producindo no exterior entra na habitación do hotel. Na segunda recollemos con rigor os retrincos do terrible conflito que vive o protagonista en si mesmo. Distopía e testemuño. Estourar e rabuñar. Cru e ácido Tentando espertarnos da anestesia.