Da máquina de escribir a Ibai Chan
Todos temos nas nosas interior imaxes que nos quedaron xaradas. Cando eu pisei por primeira vez unha redacción, unha delas. Acababa de terminar o segundo curso da universidade. Coa intención de saltar da teoría da profesión ao auténtico xornalismo, pedín prácticas de verán nun xornal. & '97; Aquela alegría miña ao recibir o si!
Era unha tarde de principios de xullo. Cheguei ao xornal, comenzé a subir polas escaleiras e comecei a sentir o concerto das escritoras, cada vez máis alto a medida que me acheguei á sala. Ao entrar no interior, atopeime coa outra característica das vellas redaccións: o cheiro a cigarro e a densa nube de fume que abarcaba toda a habitación. Quedei fascinado e pensei que quería vivir alí. Xornalista vivo, xornalismo vivo. A duras penas, haxas máis grandes.
A melodía das máquinas de escribir e o cheiro a fume duraron pouco. A primeira foi eliminada da atalaia de hoxe por computadores que parecen prehistóricos. A outra, as prohibicións de fumar en lugares pechos.
"Creouse unha gran brecha xeneracional nos hábitos de consumo: si les a prensa en papel e escoitas en directo rádioa e a televisión, sinal de que es maior de corenta anos"
Para entón, ademais das redaccións, o xornalismo empezou a cambiar, ao servizo das novas tecnoloxías. Desde entón, a evolución non fixo senón acelerar. Isto provocou unha forte brecha xeneracional nos hábitos de consumo: si les a prensa en papel e escoitas en directo rádioa e a televisión, é sinal de que es maior de corenta anos. Quen sabe onde está o futuro. Vese máis claramente onde non está.
Até hai pouco, eu Ibai Chan quen era… non tiña idea. Cando se decatou de que ía asistir á sesión de Jordi Évole, o meu fillo informoume diso. Entón faleille do favor do catalán ao biscaíño. Parecíame un gran favor levar á televisión aos xornalistas que entrevistan ao papa Francisco ou a Messi ás redes sociais e ao mozo que corre. “A quen beneficia?”, botoume o meu fillo. A resposta que tiña só un símbolo da pregunta levoume a Internet. Quería coñecer os méritos de Ibai Chan.
25 anos, bilbaíno. Até aquí, todo limpo. Para min foi un pouco escuro: empezou a traballar como comentarista de videoxogos. Nomeada ao streamer anual, conta con 3,7 millóns de seguidores en Twich. Só gañou nesta canle: 1,4 millóns ao ano. Iso último si, entendino perfectamente.
Os que empezamos coa máquina de escribir no xornalismo non temos un reto lento. Camiñamos como un corredor que non deixa de atrasar a súa chegada: no desexo e a imposibilidade de chegar, afogados e sen perder de vista algunhas preguntas: A fascinación polas novas tecnoloxías non descartou a reflexión sobre os contidos? Como vai saír o eúscaro desta revolución? E empezando pola pregunta, a última: Sabe Ibai Chan eúscaro?
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]