Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Anita grande

A ABAO organizou o 27 de febreiro no Palacio Euskalduna de Bilbao. Programa: Tchaikovsky, Rachmaninov, Falla, Tosti, Verdi, Massenet e Saint-Saëns. A mezzosoprano Anita Rachvelishvili Vincenzo Scalera, piano.

Hai cantantes de boa voz, cunha voz menos sorprendente, pero cun plus de expresividade, e ademais hai grandes artistas que nos gustan máis ou menos, pero que teñen un poder e unha paixón artística incribles. Neste último grupo temos que clasificar á xenial mezzo xeorxiano Anita Rachvelishvili. É un fenómeno vocal e musical que non deixa indiferente a ninguén polas súas sorprendentes calidades artísticas.

A súa presenza no escenario do Palacio Euskalduna era forte e sólida, e anunciaba sen dúbida o poder da súa mensaxe artística cheo de matices e forza. Miúda muller!

O que máis impresión provoca desta sorprendente mezzosoprano xeorxiano é, sen dúbida, o poder da súa voz, cheo de resonancia e cores brillantes no seu despedido rexistro, fino e limpo –pero forte–, profundo, moi carnoso, duro ás veces e cun timbre case seco nos gravados.

Sentiu cómodo no repertorio ruso, sobre todo nas cancións de Rachmaninov, pero quizais faltou un pouco de delicadeza nas sensitivas cancións de Tchaikovsky. Con todo, as sete cancións populares españolas de Manuel de Falla, ben executadas, quedaron raras para os nosos oídos. A perfección vocal da voz de Rachvelishvili, as atractivas rotundas e escuridades, talvez sobraban dalgunha maneira, e nin sequera vimos intencións, graza ou expresividade, como esixen estas cancións.

Antes de entrar na ópera, Rachvelishvili regalounos dúas cancións de Tosti: Non t’amo più e Tristezza, cheos de expresividade e deliciosos lirismos.

E chegou a ópera. Con esta voz, en xeral moi fermosa, chea de poder e cunha liña de canto sen defectos, cantou con elegancia a aria Stride a vampa de Il Trovatore, de forma electrizadora, e non foi menos Nel giardin do belo, de Don Carlo, en saracin ostello. O público ofreceu un aplauso co entusiasmo que merecían as dúas interpretacións. E tras un breve piano interludio, Rachvelishvili ofreceu Mon coeur s’ouvre à ta voix da ópera Samson et Dalila de Saint-Säens, máis contundente aínda, máis expresiva, estendendo unha voz realmente fascinante. Foi o mellor do recital, premiado con aplausos e entusiasmo.


Interésache pola canle: Musika klasikoa
O noso pianista universal

Concerto organizado pola Fundación Columbus dentro do Festival Musical ‘RenHacer’.

Orquestra Sinfónica de Bilbao.

Dirección: Ramón Tebar.
Solista: Joaquín Achúcarro.
Programa: Obras de Guridi, Grieg e Brahms.
Lugar: Palacio Euskalduna de Bilbao.
Data: 13 de... [+]



Quincena Musical: algunhas reflexións
Trátase do festival de música clásica máis antigo do Estado español. Unha vez finalizada, pode ser un bo momento para facer balance da edición deste ano, pero tamén para facer balance da longa vida do festival. É un gran festival, moito. Pero hai que reflexionar, e... [+]

Coraxe controlada

Quincena Musical de San Sebastián
Orquestra de Euskadi: Dirección: J. Rohrer.
Orfeón Donostiarra: Dirección: J.A. Sáinz Alfaro.
Solistas: O gran C. Reiss, V. Karkacheva, M. Schmitt, H. Müller-Brachmann.
Programa: Na Missa Solemnis re maior de Beethoven, op. 123.
Lugar:... [+]





Avec plaisir!

Ficha: Quincena Musical de San Sebastián. Ciclo do Auditorio Kursaal.

Orchestre Philharmonique de Radio France

Dirección: Mikko Franck.

Solista: Sol Gabta (chelo).

Programa: Obras de Debussy, Lalo, Ravel e Stravinsky.

Lugar: Auditorio Kursaal.Data: 30 de... [+]


Grazas, Mr. Chailly

Ficha: Quincena Musical de San Sebastián. Ciclo do Auditorio Kursaal.

Orchestra Filharmónica della Scala de Milan. Dirección: Riccardo Chailly

Programa: Obras de Tchaikovsky e Ravel.

Lugar: Auditorio Kursaal.

Data: 27 de agosto

Quizá a Filharmónica da Scala de... [+]


Intelixencia e sensibilidade

Ficha: Quincena Musical de San Sebastián. Ciclo Vitoria Eugenia.

Alexandra Dovgan (piano).

Programa: Obras de Beethoven, Schumann, Rachmaninov e Scriabin.

Lugar: Teatro Vitoria Eugenia. Data: 19 de agosto.

O gran compositor Luciano Berio dicía que os virtuosos do... [+]


Con mestría

Orquestra Budapest Festival. Dirección: Ivan Fischer.

Orfeón Donostiarra. Dirección: José Antonio Sainz Alfaro.

Solistas: Anna Lena Elbert (soprano), Olivia Vermeulen (contralto), Martin Mitterrutzner (tenor), Hanno Müller-Brachmann (baixo). Lugar: Auditoría... [+]


Sen sustancia
A verdade é que me dá pena pór este título a esta crítica. Carmen de Bizet é unha ópera preciosa que trata sentimentos universais como a paixón, os celos, a posesión do amado, a independencia... Todo iso baseado nunha excelente obra musical. Pero esta excelencia debe ir... [+]

Diferente e especial
Facer unha nova versión da monumental Iberia Suite de Albéniz é un traballo de moito mérito, tendo en conta as excelentes gravacións que hai no mercado. Por iso, o traballo de Luís Fernando Pérez no recital da Quincena Musical produciume unha gran admiración.

Violinista do Papa e o seu ronsel
Despois dos concertos de grandes orquestras e grandes obras, non podemos deixar de prestar atención a propostas con máis calma musical, máis acougo pero coa mesma beleza.

Entre a revolución e o amor
Aínda que o primeiro concerto da Filharmónica de Luxemburgo tivo un ton de romanticismo tardío, no segundo encontro o grupo interpretou dúas impactantes obras que nos contaban historias. As obras eran exixentes, sobre todo pola súa expresividade, e nesta segunda fase si que... [+]

Inauguración Romántico-Tardía
A Quincena Musical ha dado inicio ao seu 85 edición, cunha gran orquestra e un programa á altura dunha inauguración.

Novena e última

Nacemento 7 de maio de 1824. Ludwig Van Beethoven (1770-1827) 9. Estrea da Sinfonía. Foi a última sinfonía que escribiu o compositor alemán, pero en canto á intención, pódese dicir que foi a primeira. Beethoven escribiu a Sinfonía n.º1 nos anos 1799 e 1800, anos antes... [+]


A ópera vasca que nos merecemos

Na libraría Hitz de Durango ocorréuseme que a ópera Saturraran merecíase a crítica. Por unha banda, a resposta de Jose Julián Bakedano, a ilusión das palabras de Gaizka Olabarri da libraría, a ilusión de Nekane Bereziartua, que durante tantos anos encargouse da... [+]


Neorromanticismo en dous estilos

Finaliza a tempada de concertos da Orquestra de Euskadi cun concerto extraordinario no Baluarte de Pamplona. Un bonito concerto, deses que queren aplaudir aos oíntes, con moitos estímulos.O

primeiro destes incentivos era o solista italiano Federico Colli, que gañou os... [+]


Eguneraketa berriak daude