As eleccións presidenciais de 2019 nO Salvador foron gañadas por Nayib Bukele co 53,1% dos votos na primeira volta. O novo presidente era un empresario de 37 anos, a súa axencia de publicidade estivo doce anos xestionando a comunicación e propaganda do FMLN e foi alcalde dese partido, de 2012 a 2015 en Novo Cuscatlán e de 2015 a 2018 en San Salvador. O mozo que se presentaba como político de esquerda radical, ao final do mandato da alcaldía da capital impulsou o seu proxecto político persoal pola dereita e fóra do FMLN.

Aínda que Buel rexeita as etiquetas ideolóxicas, podemos situarnos no conservadurismo social populista. O proxecto céntrase en dous eixos, por unha banda a loita difusa contra o establishment e, por outro, a loita máis específica contra o crime e a corrupción. Ademais, preséntase como business friendly, contra o aborto e a favor de estreitar as relacións económicas con Estados Unidos. Con todo, Buel baleirou no seu voto principalmente ao partido FMLN do centro-esquerda, polo que, de face a este elector, aínda conserva algún elemento da tradición esquerda soberanista, mostrando unha actitude firme en contra das intervencións militares e a súa disposición a pór por encima de todo o interese nacional dO Salvador.

Buel atrae moitos votos polo seu carisma, pero a prioridade do presidente é a seguridade nun país tan perigoso como O Salvador. Ademais, como fixeron algunhas autoridades xuvenís e autoritarias doutros países en vías de desenvolvemento, como Mikhail Saakashvili a principios do século XXI en Xeorxia, Buel pretende romper as inercias do país e crear un estado eficaz, moderno e funcional para dar certezas aos cidadáns. Pero os liderados autoritarios para romper estas inercias son habituais. Desde que Buhete é presidente, a taxa de criminalidade baixou moito, pero violou os dereitos humanos e o Estado de dereito, por exemplo, entrando cos militares no Parlamento.

Os votantes non castigaron a Bukele polas súas posicións autoritarias, porque entenden dalgunha maneira que para realizar cambios profundos necesítanse actitudes autoritarias, que serán perdoadas si os resultados son bos. Cada vez en máis países os electores céntranse nos resultados na valoración das políticas. Isto reforza os gobernos e os liderados ante os poderes lexislativos.

Non se pode negar que Buel bateu inercias e obtivo bos resultados na loita contra os grupos criminais, na actuación da administración e con medidas para facer fronte á crise creada polo COVID-19, incluído o discurso A reprensión aos Ricos. Todos eles recibiron o seu premio nas eleccións parlamentarias do 28 de febreiro de 2021. Tras os acordos de paz de 1992, por primeira vez un partido terá maioría absoluta no Parlamento. Novas Ideas, o partido de Bukele, conseguiu 56 dos 89 asentos, aos que, si sumámoslle o cinco extraídas polo seu aliado, forman unha maioría de dous terzos de longo.

Buel ten a maior concentración de poder que tivo un presidente dO Salvador hai tempo. Está por ver si a actitude autoritaria multiplica e constrúe un sistema autoritario. Porque ás eleccións presidenciais de 2024 non se podería presentar constitucionalmente e coa súa poder e prestixio neste momento faise difícil pensar que simplemente abandonará a presidencia.