"Tout le monde déteste a police"
Iso é o que di un mural que está en Errekaleor, a min prodúceme un berro de pracer, e creo que tamén afecto á maioría dos membros e votantes da esquerda abertzale un sorriso así. Por que dixo entón Arnaldo Otegi que dentro da Ertzaintza hai xente que dá voz a EH Bildu e que está a entrar xente da esquerda abertzale? Por que di que hai que recuperar a Ertzaintza?
Pois si algún día vai ser un presidente de EH Bildu en Ajuria Enea, porque teñen que “normalizar” as relacións con Confebask, Vocento, a Unión Europea, EEUU e, por suposto, coa Ertzaintza. Realiste. Diplomacia. Pés no solo.
A verdade é que a moitas esquerdas o mundo dos adultos fáisenos demasiado grande, demasiado abrón, demasiado realista, demasiado capitalista, demasiado noxenta. Si, neno, é fácil telo todo, pero logo hai que ir ao traballo, pedir un préstamo, comprar unha furgoneta...
Recordo aos membros de Askapena a dor e o enfado que nos causou a mensaxe de felicitación da Esquerda Abertzale a Obama que gañou as primeiras eleccións. Para que? Pensabamos, que importa a Obama? A ovella negra seguirá sendo negra mañá?
"Antes unha xente da esquerda abertzale entraba en ETA, na organización socialista revolucionaria e armada. Agora hai outra xente da Esquerda Abertzale que está a entrar na Ertzaintza, un organismo policial autonomista no brazo armado do capital"
Iso si: todas as outras ovellas brancas rin do esforzo esbrancuxado da ovella negra. E é que o negro ten que pelar até onde quere que os brancos o acepten.
Doutra banda, quen reclama un Estado debe pensar en como xestionar a policía, o exército, os cárceres. E terá que partir dos que hai, a revolución (armar? A falta de ). Non son policías locais, exércitos, todos os cárceres sexan iguais, a verdade é que alí está Cuba, a que era Hugo Chávez, zapatistas, curados, brigadas de esquerdas palestinas... e a lista pódese alargar todo o que se queira, ata que termine en ETA nunha secuencia lóxica.
Antes unha xente da esquerda abertzale entraba en ETA, na organización socialista revolucionaria e armada. Agora hai outra xente da Esquerda Abertzale que está a entrar na Ertzaintza, o organismo policial autonomista no brazo armado do capital.
Laia Estrada, da CUP, sinalou recentemente que hai que cambiar o modelo policial de Principate, porque está militarizado, as súas pistolas de taser e balas de foam, as súas torturas e abusos, o uso da súa lei de mordaza, o seu racismo, as súas trampas policiais, as súas batallas contra os seus independentistas. Dálle a un home pistola e borra, dígalle que é o defensor da lei, dálle un marco de impunidade, un pouco de po branco. Iiijili!
Na miña idade aínda non estou preparado para este debate, you may say I’m a dreamer, pero gustaríame un mundo sen policía, sen exército e sen cárcere.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hai quen, sendo un cerebro brillante, con definicións de "pouco detalle", son expertos en transformar e transformar o mesmo, dito doutro xeito. Era súa e foi un proxecto in eternum que se repetiu durante décadas. Esta era unha das principais razóns para deixar de ser... [+]
O 26 de decembro, durante un ataque aéreo, o Exército israelí matou a cinco xornalistas palestinos que tentaban chegar á cidade. Con eles mataron a 130 xornalistas palestinos. Esta noticia lembroume un par de cousas, a primeira, a persecución que sofren os verdadeiros... [+]
Nos últimos meses tocoume traballar en varios institutos e, nalgún momento, tiven que falar cos alumnos das posibilidades que ofrece o mercado laboral. A tipoloxía dos alumnos é variada e nunha mesma cidade varía moito dun barrio a outro, dun instituto a outro, e tamén... [+]
A nena que aparece no centro da fotografía, que dificilmente se pode considerar histórica, está a escribir unha lista de adxectivos: eu, ti, el, nós, vós, eles. Mirando cara abaixo, non puiden ver como era a súa mirada.
Insensible ao labor do fotógrafo, vostede, lenta e... [+]
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]