Bicaríache
Eu bicaríache, ti sabes por que, daríacho de boa gana.
Si, daríacho si, como é natural, aínda existise o costume de facelo, non fose xa o xesto coloquial, habitual, vulgar, que os últimos doce meses levaron ao buraco das memorias. Si non se deslizou entre as cousas de antes. Desde cando non lle demos un ao compañeiro, ao compañeiro, ao que odiamos, ao rival? Canto tempo fai que non nos acariñamos un bico? Xa me diredes que non todos estaremos tristes pola desaparición desta práctica. Con todo, a nosa comunicación non lingüística se empobrecerá tanto, que nós aínda non nos damos conta.
Había algo no fogar que nos daban os pais cando ían de casa, á escola, á viaxe, e que sempre tiña a esperanza de separarnos deles e de reunirnos de novo, e que nos prometía un fogar infernal, para dondequiera que nos acompañase, e que, por exemplo, poderiamos facer o que puidésemos facer os que vivimos co simple recordo daqueles.
"Afecto, protocolo, hostilidade, submisión, proximidade, falsidade, amor, amizade, desexo, necesitamos novos códigos para expresalos"
Había unha pinga madura e a miúdo un bico de cheiro a mostaza vella e a perfume barato. En canto chegabamos a casa apertábanos a cara entre as dúas mans e apoiábanos nela, co seu fermoso neno, o seu longo bico, o vago estómago da súa mona, a sensación e, sobre todo, o cheiro, flotando a través das longas horas.
Polo xeral, era unha maneira terriblemente corrente de saudarse entre os membros da familia e os amigos, algo que non se rexeitaba nunca, un ballet acordado, unha forma habitual de dicirlle que é moi familiar, que veño verlle, que lle escoitarei pronto, bos días. Ás veces o lenzo era un simple contacto, outras veces acompañado polo son, e outras, enlazándose aínda cos brazos. A cada pouco, creaba un espazo entre os seus camaradas, coma se definise un rexistro de relacións.
As cousas non eran tan sinxelas entre os seus compañeiros, había xente que se afacía a saudar (os que non se aburrían eran os muatx e os muatx), aos que lles gustaba, aos que non, aos que preferían estreitar a man ou aos dous á vez a man-o bico, ou ningún dos dous. Oh, cantos espíritos malvados houbera que non lograran nunca harmonizarse, que preferiran tanto un bico como unha man!
Ás veces os bicos eran tamén unha manifestación de opresión e submisión. O meu amo, o meu querido e electo, viña verlle coma se fixéselle un favor ou coma se non negásello; sempre escollía, en aras da soidade, o darlle ou o recibilo.
Víaselles mesmo entre inimigos, cos bicos longos e subliñados, coas risas brancas, anunciando longas disputas, non son eu o malo, senón vostede o que se presenta. Eran símbolos de acordos políticos, como entre Brejnev-Honecker ou Igrexas-Domenech. Eran promesas sensuais, cando as apoiabamos na parte inferior da cara, tan preto da comisura dos beizos.
Tamén houbo potes de submisión ou traizón. Bicos de comuñón. Pottas culturais, Madonna e Britney, Serge e Jane. O bico transgresivo de Toulouse Lautrec. O triste frasco de Lichtenstein! Anxos pálidos non se entregaban nunca.
Afecto, protocolo, hostilidade, submisión, proximidade, falsidade, amor, amizade, desexo, necesitamos novos códigos para expresalos. “O bico é a forma máis segura para calar e á vez para dicilo todo”, dicía Maupassant.
Bicaríache, ti saberías por que.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
A ofensiva imperialista israelí entrou nunha nova fase: bombardeos en Iemen, Líbano e Siria; ataques contra Irán; intento de invasión de Líbano… Os sionistas conseguiron un vello obxectivo: Ir máis aló de Palestina e converter o ataque nunha guerra rexional.
O aumento... [+]
Un só nome de lugar é suficiente para empezar a citar o caso máis grave de violencia contra as mulleres que se produciu nos últimos tempos: Neste pobo de probas, un marido dominou químicamente á súa muller e abandonouna durante dez anos á sexualidade doutros homes, ao... [+]
De pequenos, tiñamos mil xogos para xogar no día a día. Algúns xogabamos correndo, outros xogabamos co balón, as bonecas, a goma ou as palabras. Hai un xogo no que xogabamos coas palabras, deime conta de que vai ser para toda a vida. Non nos damos conta de que estamos a... [+]
–Si, iso será unha montaxe… ou un chiste feito por alguén… ou algo sacado de contexto…
–Non, querida, aquí está o vídeo, escoita a entrevista.
-Oxtia, si! –dando voltas aos ollos nos buracos.
J. non podía crelo. Con todo, non é incrible, é... [+]
No grupo BRICS+ participan economías produtivas emerxentes ou provedores de materias primas. Eses queren construír unha gobernanza mundial máis xusta e iso choca cun Occidente que quere seguir gobernando e regulando os fluxos económicos internacionais.
BRICS+ non é un... [+]
Estou enfermo, en condicións de quedarme sen saír de casa, coa baixa do médico, coa aprobación dos que me rodean. Estou enfermo. É dicir, a miña enerxía é a que adoito ter cando volvo a casa pola noite, pero durante todo o día. E o corpo é unha trampa, unha vez máis,... [+]
Un longo fin de semana. Demos unha volta pola contorna e aproveitamos para facer o picoteo. Turistas facendo selfies. Rutas para turistas, alugueres, tendas, hoteis, parkings, pratos de menú, carteis de sinais en todos os idiomas do mundo. Os turistas transforman os lugares... [+]
Hai moitos anos o Dr. Coñecín o abuse chatbot, e tamén me dei conta da velocidade coa que as persoas poden engancharse a estas máquinas. Sendo animais sociais, a relación é natural e necesaria, e como di o nome de 'relación', sempre leva unha resposta por parte do outro... [+]
Wikipedia.org considera que Gish gallop (galope de Gish) ou a metralladora de falacias "é unha técnica de controversia que ataca ao opoñente co maior número de argumentos posibles, sen ter en conta a exactitude ou solidez deses argumentos" e tería como efecto colateral a... [+]
A orixe do termo sitúase a principios do século XIX. Naquela época, as pretensións imperialistas dos liberais ingleses chocaron cos rusos, que se estendía en Asia e obstaculizaban os desexos de colonización de Inglaterra. Para protexer os seus intereses, Inglaterra... [+]
No último ano sucedeume ver a persoas relacionadas co ámbito non profesional en grupos dixitais que utilizaron a intelixencia artificial para dar argumentos aos demais. O compartido como propio. A propia, pero non a vinculada ao sentido da propiedade, senón a procesada desde... [+]
A través da aplicación Wallapop vendín uns altofalantes mediocres antes do verán. Quizá a descrición do produto estaba un pouco inchada, é certo. O comprador púxome tres de cinco estrelas. É evidente que non valía a pena.
A semana seguinte, levei en coche desde Irun a... [+]
A outra vez estiven no enterro do pai dun amigo. O noso amigo pediunos aos presentes que tomasen unha flor dos ramos, si así o querían. Non podo dicir que non ás flores, moito menos ás rosas, sobre todo ás vermellas. Así que collín unha fermosa rosa vermella.
Coa rosa na... [+]
Os nosos pobos e cidades non nos coidan. Fáltanos terra, zonas verdes, espazos comunitarios. O noso pobo está deseñado ao servizo do capital. No pobo dos coidados, con todo, a vida é o centro.
Antes había unha rúa principal, unha rúa xigantesca que atravesaba a cidade. O... [+]