En total, enviou o orixinal a 15 editores. É certo que non todos se negaron; en 1910 os editores Maunsel & Roberts imprimiron mil copias, pero debido ás discrepancias sobre o texto, os editores romperon o acordo e queimaron todos os exemplares. Ademais, James Joyce tivo que facer fronte a gastos de imprenta, xa que puido polo menos gardar para si as placas orixinais que utilizaran na imprenta e conseguir que outra editora tamén puidese utilizalas. Con todo, esta vantaxe non foi suficiente e o autor pasou outro catro anos, editorizado por editores.

Por fin, 10 anos despois de empezar a escribir o libro, en xuño de 1914, a editorial Grant Richards lanzou a colección de relatos breves. Catro anos antes, a mesma casa mostrara interese polo autor, pero non se chegou a un acordo co mesmo. En 1914 Joyce viuse obrigada a ceder en varias condicións: polas primeiras 500 copias vendidas, o autor non recibiría un céntimo e, ademais, tiña que comprar as 120 copias. Pero, ao final, 1.250 exemplares de Dublineses atopábanse no mercado.

Con todo, a descrición naturalista da clase media irlandesa non se volveu inmediatamente clásica. Ese mesmo mes, o 28 de xuño foi asasinado Francisco José I de Austria en Saraievo e estalou a Primeira Guerra Mundial, o que non axudou á venda. No primeiro ano vendeu 379 copias; non sabemos si os 120 exemplares que o autor pagou por contrato están dentro desa cantidade ou si, sumados, conseguiron vender un total de 499 unidades, pero o certo é que non chegaron ás 500 e, por tanto, Joyce non recibiu nada. E para entón xa pagara 1.120 exemplares do seu peto.

O ano 1915 foi aínda peor: Só vendéronse 33 exemplares e, ademais, perdéronse 499 copias para sempre. No barco SS Arabic que partía de Irlanda e dirixíase a Nova York levaban case 500 exemplares do libro, pensando que tería máis éxito alén do océano. O Ou-24, un submarino alemán, atacou o barco con torpedos e afundiuno a uns 80 quilómetros da costa irlandesa. E todos aqueles libros estaban para sempre no fondo.

Hoxe en día, miles de copias do clásico Dublineses véndense en decenas de idiomas, e os poucos exemplares daquela fatal primeira edición chegaron a custar 150.000 euros en poxas.