En 2020 cúmprense 100 anos do nacemento de Gianni Rodari, profesor, pedagogo, loitador e escritor, e máis de 40 de nós, e, con todo, as súas obras non perderon ningunha actualidade.

Este Zoo de historias chéganos da man da editorial bilbaína A fin de contos e é de agradecer a coidada edición que realizaron, cunha portada dura e un traballo extraordinario no campo da tradución e a ilustración.

O libro está formado por varias historias suxeridas polo título e todas se desenvolven no interior dun zoo. Os nenos Mino e Ricardo acoden coa súa irmá maior ao zoo e deciden demostrar o valentes que son para pasar unha noite no zoo. Meu dito meu feito; dous días despois, os dous amigos van ao zoo e reúnense no libro… os encontros e conversacións que teñen cos animais da zona. En efecto, unha voz na escuridade dilles que saian do agocho en canto entren no zoo: “Son eu, elefante. Son Jumbo ou así mo dicides vós. Non sabiades que os animais do zoo son capaces de falar pola noite? Bo, agora sabédelo”.

E empezando co elefante Jumbo, Mino e Ricardo estarán con varios animais do zoo, e tamén coñecerán algunhas das historias que lles contaron.

Rodari consegue atrapar ao lector. Narracións lixeiras e dialogantes, escritas en estilo lixeiro, ofrécenos historias curtas e interesantes, moitas delas críticas aos humanos, moitas das que se poden pensar e todas as que pasan un intre agradable.

As ilustracións de Maite Mutuberria tamén axudan a facilitar a lectura do libro, polo que reflicten, pero tamén pola forma na que están feitas, no seu estilo doce e imaxinativo.

Sen dúbida, esta obra de Gianni Rodari é moi recomendable –como moitas outras que se publicaron hai tempo en eúscaro e que hoxe están esgotadas– polo estilo e a extraordinaria vitalidade do mestre italiano. Os seus textos sempre buscaron o pracer no lector, pero tamén a intención de animarlle a actuar. O obxectivo é traballar por unha sociedade mellor e máis xusta, e iso, nesta ocasión, coñecerémolo de boca dos animais neste interesante e fermoso libro.