Xa me ocorreu outra vez.
Non se canto é, pero diría que ultimamente me pasa máis… Quizais se converteu nun costume.Foder! non querería que o “iso” convertésese en hábito...
Hábito, hábito: memoria que aprende o corpo cando algo ocorre con frecuencia.
A memoria corporal. A memoria do meu corpo nesa dor… Foder! Non querería que o “iso” convertésese nun hábito… Pero o certo é que me volveu a pasar e que ultimamente volve con frecuencia, iso/cansazo, á miña vida.
-O meu cansazo non se pode queixar. Como protestar nunha cultura vasca cada vez
máis feminista.
Por que, de onde,
a quen podería queixarme?
Poderían vostedes dicir: “É normal Amancay, é parte da situación que estamos a vivir, é a peaxe que todo creador debe pagar en tempos do coronavirus”. Pero non é iso. Iso tamén me cansa, claro, e podo escribir moito sobre a nosa situación; sobre non considerarnos traballadores, non ter dereitos, falta dunha política cultural. Pero isto é outro quebranto. Isto é unha fatiga particular.
O meu traballo ten nome e apelidos. Nomes masculinos, nomes de homes. Moito. O sistema lexitima o meu fatiga. Vivo como creador e ultimamente súfroo como creador.
O meu cansazo é singular, pois o chamo eu, pero é noso. O meu cansazo non pode queixarse. Como protestar nunha cultura vasca cada vez máis feminista. Por que, de onde, a quen podería queixarme. Debería estar a gusto e non canso. Os meus “kolegs” protéxenme (coma se fose un neno). Fanme sitio (coma se ese lugar non fose o meu).
Cánsanme as vosas maneiras, as vosas maneiras, as vosas maneiras, as vosas habilidades. Cánsame sentir que todas as vosas accións están lexitimadas, aplaudidas. Fatígame ter que gardar silencio ante esas accións. Cánsame ver o que tiven que cortar para manterme neste mar masculino. Cánsame das acrobacias que teño que facer para refacer a miña forma, esoutra forma de facer, esoutra forma de facer.
Son un creador acrobático colgado no aire, no trapecio do masculino. Eu tamén son acróbata.O acróbata é calquera que se dedica á cultura. Pero hai unha diferenza entre vostede e eu.
A forma deste trapecio elixíchela ti, a cor, o peso e a altura na que está. E eu canseime. E ultimamente canseime máis veces.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]