Está a nadar
Algunhas das obras que lemos adoitan ser minores, o seu obxectivo é humilde e limitado. Gorka Setien Berakoetexea sacou así o colo dos Naufragos, é un libro moi fino, unha portada moi delgada para deixar nela algunhas ideas e algunhas pantasmas, e que quizais non andasen dando voltas na cabeza: “En moitas ocasións non son máis que “caricia/ bixotza/ maittia/ nomes de paxaros disecados”.
Xunto a Ramón Agirre, Eneko Olasagasti e Maripi Solbes, Eta zergatik ez… Sigrid? Empezou con aquel heterodoxo (Susa, 1983) e continuou a Non sincronía (Susa, 1985) que escribiu na resaca, enterrou o pulso poético de Gorka Setién e volveu aparecer no século seguinte –A felizidad do aparcadoiro e as incompatibilidades nas marxes– e agora vén a estas páxinas coma se a pluma non descansase nunca, coma se tivese a tinta.
Porque ten un estilo determinado Gorka Setién constrúe con ruínas, con fragmentos que se afundiron. Cunha soa aparencia de idea coseu un pano bastante gris con cada unha das súas unións: “Hai tempo que me roubaron á miña nai/rompéronme o desexo/afogaron ao neno e desde entón todo/e/agora/limóns/tamén”.
Pódese pensar que “e” ou “agora” ou “limóns” non poden ser a liña dun poema, que non teñen fondos suficientes para sustentarse sós, pero Gorka Setién escribe así, escribe instintivamente, non mira cara atrás, como se sabe. Por iso o libro é fresco e rústico, superficial e enigmático: “Un desexo/ o desexo máis antigo/ pode espertar o primeiro e/ no edificio do tirano desencadear un desgarramiento definitivo/ mostrar que a utopía ten sangue/ o sangue o bosque/ as raíces/ o movemento das raíces”.
O colo dos naufragos non se pode ler, pois, como se le nos libros de poemas, senón como cando se tragan os fanzines nunha néboa. Ten erros e debilidades, pero merece esta crítica, aínda que lla tomase entre as mans e parezan algúns apuntamentos dun principiante. Talvez por iso, a lectura foi tan tenra porque non é a máis alta, pero encadernounos e dedicounos unha carta. Polo seu carácter voluntario.
A caza de
Snarka Lewis Carroll
Imaxes:
Tradución e edición de Henry Holiday:Manu LÓPEZ Gaseni
Pamiela, 2024
-------------------------------------------------------
A obra que temos entre mans publicouse na primavera. Tras as obras de Alicia no país das... [+]
Iluminación
Miriam Luki
Susa, 2023
-------------------------------------------------
Traducións
Miren Agur Meabe
Elkar, 2023
--------------------------------------------
O ano pasado, Miren Agur Meabe publicou a novela Itzulerak. Como os personaxes principais son os mozos, poderiamos dicir que é literatura xuvenil, pero cando a literatura é boa, é para... [+]
Texto:
Ilan Brenman
Ilustracións: Guilherme Karsten
Tradución: En Alkain
Denonartean, 2024
-------------------------------------------------
Ao final deste álbum hai unha cita de Benjamin Franklin: “Nunca houbo unha boa guerra, nin unha mala paz”. E,... [+]
Pozo
Goiatz Labandibar
Erein, 2024
----------------------------------------------------------
O Pozo de Goiatz Labandibarren é unha novela de crecemento que ten lugar un día: o descenso da menstruación. Ou noutras palabras, unha viaxe do heroe, por que non.
Como... [+]
Perdón coma se non existise
Mariana Travacio
Erein, 2024
---------------------------------------------------
Aínda que o título poida parecer un libro de autoaxuda, este é un texto en forma de western que Erein publicou na sección de narrativa. Na excelente... [+]
Josefa, neskame
Alaitz Melgar Agirre
Elkar, 2022
-----------------------------------------------------
Josefa Agirre Etxeberria foi unha das mulleres que serviu de criada durante o franquismo. Despois de exiliarse ao catorce anos, estivo obrigado a cambiar de residencia... [+]
No labirinto do
teatro I Ander
Lipus EHAZE e Susa
---------------------------------------------
O dramaturgo Ander Lipus publicou xunto a EHAZE e Susa as súas publicacións sobre autobiografía teatral e teatro. No labirinto do teatro I. Caderno de Bitácora e no ... [+]
-Era unha tarde corrente. Para o rape”. Esta noite é a que nos conta Maite Mutuberria neste álbum. O libro ten moi poucos textos e as imaxes cóntannos moi ben o desenvolvemento da historia.
Desde o principio podemos ver nas ilustracións un rape grande e tranquilo, ben... [+]
O que se achegue a este libro, en primeiro lugar, estará con G. Atópase coas imaxes de Mabire. Son imaxes de estilo cómic, trazos moi precisos e vivencias de cor celestial que axudan a interpretar con facilidade personaxes e situacións. Estas imaxes coinciden co texto, que... [+]
Por unha cuestión de traballo tiven que reler este marabilloso libro. Un libro curto que aúna teoría, genealogía e historia feminista, e que seguramente terá moitas críticas mirando na rede e, sorpresa! Atopei unha, a que escribiu Irati Majuelo en Berria.O
libro... [+]
O libro que acaba de publicar a editorial Consonni foi unha gran sorpresa para o público. Non coñecía a obra de Montserrat Roig e o achado foi verdadeiramente sorprendente. Por unha banda, porque a novela se publicou por primeira vez en pouco máis da morte de Franco (en... [+]
A memoria dunha vaca vasca foi publicada por Bernardo Atxaga en 1991. O libro tivo unha longa traxectoria e éxito tanto en eúscaro como noutros idiomas. Un dos libros máis vendidos de Alemaña foi J. O editor británico Eccleshare considerouno unha obra a ler nos primeiros... [+]
A primavera adoita ser unha promesa dun nariz invernal fría e que pode vir tras a aterraxe, e foi anotada en varias ocasións para que se someta ao soño. Promesa, con todo, nunca é unha primavera segura nun terreo en ruínas. Non polo menos si falamos de cambio ou, en... [+]