O cuarto venres de novembro arrinca en todo o mundo a tempada de compras do Nadal, desde que se xeneralizou o Black Friday: as grandes multinacionais de vendas incluírono como unha celebración tradicional no calendario de consumo dos cidadáns para afogar aínda máis os fungos aos pequenos comercios cada vez máis escasos. Ese é o día elixido polo movemento altermundialista Attac para castigar a un dos grandes compradores que queren monopolizar o consumo, o Amazon.

Attac organizou o 12 de outubro sabotaxes simbólicas en decenas de pobos e cidades francesas contra Total, Amazon e BNP-Paribas para denunciar a fraude fiscal que as multinacionais roubaron cada ano grandes cantidades de diñeiro ao Estado e reclamando a eliminación da inxustiza do sistema tributario.

“Nesta ocasión [o 29 de novembro] –din os de Attac- queremos ir máis lonxe, liberar a máis xente da lamentable conexión con estas multinacionais. Porque si podemos cambiar as nosas formas de consumo, tamén poderemos afrontalas colectivamente para provocar un cambio moito máis profundo. A acción actual é aínda máis ambiciosa:Temos que bloquear Amazon o 29 de novembro. O Black Friday celebra o afundimento dos prezos e o consumismo extremo, que en ningún caso pódese casar con poder vivir dignamente nun planeta decente”.

Para Attac, un dos principais denunciantes da globalización neoliberal, Amazon é un claro exemplo de multinacionais que conseguiron un mando demasiado grande e arriscado. No que se refire a dereitos sociais, dereitos humanos, respecto aos ecosistemas ou fraude fiscal, conseguiron situarse por encima dos estados, porque as estruturas políticas son demasiado débiles fronte á súa forza e á súa capacidade de lobby.

Son tan poderosos que se valen de todas as físgoas das leis existentes para eludir as normas que non lles gustan, e si non, presionan aos gobernantes políticos para que cambien á súa conveniencia: “As multinacionais son as grandes triunfadoras do libre comercio, o que lles permite enfrontar aos países entre si, proporcionando normas sociais, fiscais e ecolóxicas máis débiles”.

O francés Attac tamén ten unha razón local para facer fronte ao xigante Amazon: Ademais de vender e distribuír 10.000 millóns de produtos on-line no mundo, a multinacional que integra medios de comunicación, cine, intelixencia artificial e mesmo proxectos espaciais está a facer un esforzo especial para fortalecerse en Francia. O xigante americano xa é líder no Hexágono na venda de pezas de vestir por Internet e produtos culturais e electrónicos, pero aínda se venden moi pouco produtos producidos por empresas francesas na rede de Amazon.

En 2007, Amazon construíu o primeiro almacén de Francia na cidade de Orleans, cunha superficie de 70.000 m². Desde entón, a súa rede expandiuse como araña, segundo explicou recentemente o xornalista Gaspar Allens na súa crónica “O plan secreto de Amazon para Francia”. Almacéns cada vez máis xigantescos, oito ou dez dos habituais en loxística: O presidente de Boves, Emmanuel Macron, inaugurou unha superficie de 107.000 m² e leste mesmo ano vai pór en marcha outra de 142.000 m²...Cando o obxectivo é conseguir o monopolio de todas as transaccións comerciais e reducir o prazo de entrega de calquera cousa até un día, pouco importa o rastro ecolóxico das infraestruturas demenciais, ou as condicións de vida e traballo dos traballadores.

Moratoria e noutro caso bloqueo

Amazon está entre os campións do mundo en fraude fiscal. As autoridades comezaron a adoptar unha serie de medidas para controlar o que se denomina "evitación fiscal por eufemismo" á fraude, a taxa GAFEÑA que puxo en marcha Macron (LENTE: Google, Apple, Facebook, Amazon). Só un 3%... que inmediatamente Amazon engadiu ás compañías que venden na súa plataforma, ríndose dos lexisladores.
Attac cre que o novo imposto non vai servir para case nada, xa que as multinacionais declaran en cada país a parte de toda a actividade que queren, non máis. Amazon esconde así o 58% de todo o que move en Francia, segundo os cálculos de Attac. O resto da recadación factúrase de novo a filiais estranxeiras, entre elas a de Luxemburgo, paraíso fiscal interno da Unión Europea. Unha parte máis, envolvida en propiedade intelectual, envíaa ao paraíso fiscal de Delaware na EE. UU., descontando dos seus beneficios. Etc.

Cando Amazon engadiu ás empresas francesas a taxa GAFEÑA de Macron (3%), estes provedores non sacaron nada en limpo, están atrapados por grandes vendedores, afeitos ver como cambian as condicións contractuais en calquera momento. A verdade é que Amazon non fixo máis que levar ao extremo a zancada que o gran comercio impuxo desde hai tempo aos seus provedores.

O outro argumento para mobilizar a Attac contra Amazon é o trato que dá aos traballadores e traballadoras. O xornalista Jean-Baptiste Malet contou “Amazonie” ás persoas que a multinacional conseguiu contratar no almacén que ten en Montélimar e que sufriu e viu como obreiro do montón. Infil-tré dans le “meilleur deas mondes” –Amazonia, infiltratándose no mundo perfecto–. As precarias condicións laborais que Malet compuxo en 2013 estendéronse a todo o mundo do Amazon.

Malet demostrou que Amazon non é un vendedor de libros ou produtos culturais, senón unha corporación de loxística, máis parecido ás usinas de China que ás empresas culturais europeas, grazas ás novas tecnoloxías, os patróns teñen o control total do traballador, os ritmos de traballo, as relacións ou os salarios para organizarse á carta, disfrazados de linguaxe orweldo (produtividade do traballador, motivación, desexo de crecer...).

Así é o novo Tartalo que as autoridades francesas han alimentado ao longo destes anos. Como Hollande, Macron tentou seducir a Amazon. Os alcaldes e os equipos de goberno municipais estiveron dispostos a ofrecer calquera cousa, obsesionados por aliviar as débedas municipais e contabilizar novos empregos: aceptaron investimentos de todas clases, desgravacións ou a ordenación do solo, en ocasións negociando plans en segredo.

A protesta de Attac tamén congregou a outras asociacións como ANV-Cop21 e o grupo ecoloxista Amigos da Terra, e tamén anunciaron que participarán Jaka, cuxo principal inimigo é Amazon. O obxectivo da mobilización do 29 de novembro será unha das 42 peticións destas empresas: romper cunha moratoria os plans de construción de novos almacéns nas proximidades que Amazon, outras empresas de comercio electrónico e grandes comercios queren construír: “Si non o conseguimos, entón dirixirémonos directamente a Amazon: bloqueos e trabas de todas clases ata que decidan abandonar Francia”.