Medida correcta
Por primeira vez achégome a vós con nerviosismo. Cando me preguntaron si ía escribir artigos de opinión para a luz, tiven que pensar dúas veces. Un: dar publicamente a súa opinión, porque hoxe en día é algo que pode saír caro. Dous: Porque sempre tiven a luz da situación dos eruditos vascos, dos que controlan as cousas e as calidades da cultura. Así, que podo contar eu? Esta muller que se considera pequena? Algo novo, rompedor, que se atope á altura deses eruditos vascos que van ler este artigo.
Vouvos a contar que eu, que veño do mundo da creación, que son un actor, director e mesmo fago obras de dramaturgo. E isto, cóntollo coa boca pequena, coma se non fose dono de todo o que eu son e fixen.
O pobo fáiseme pedra. Duro, masculino imaxínome o voso recuncho, os meus queridos eruditos. Supoño que debe de haber algunha muller. Sempre chegamos aos nosos postos da man dun amigo íntimo, case sempre home
Este pudor de definirme está relacionado co que dixen ao principio, coa imaxe desta pequena muller. Non quero que pensen que non sinto forte. Todo o contrario. Ás veces case podo pensar con certeza, que teño superpoderes. Doutro xeito como sobrevivir aquí, entre os eruditos donos da cultura, no mundo dos homes? Como crear un discurso propio cando debo seguir as súas normas e formas de facer? Que podo dicir eu, como, desde logo, si é posible que teñan acceso ao que se dá ao público? O sistema é o seu, creado á súa maneira. Nun mundo construído sen referentes femininos, nós.
O pobo fáiseme pedra. Duro, masculino imaxínome o voso recuncho, os meus queridos eruditos. Supoño que debe de haber algunha muller. Sempre chegamos aos nosos postos da man dun bo amigo, case sempre home. Somos esa pequena porcentaxe necesaria, construído para manter todo en calma, para non queixarnos, parodia do que todo cambia.
O pobo de pedra. A pedra, a forma de ver a creatividade que ten o mundo humano, a maneira de facer. Vexo aos meus compañeiros do mesmo sexo cheos de feridas. Sen coñecer o corte necesario para poder caber nesas medidas. Cortando, cortando, cortando o seu mundo… ata que teña a medida correcta.
“Non vai ser fácil estar moito tempo nun posto adaptado aos homes, non te atreves?”. Iso é o que me preguntaron nunha entrevista na que falabamos do meu papel de director. Sentín orgulloso de poder penetrarme no mundo dos homes. Aínda non me deu conta da ferida, do que tiven que cortar á miña esencia. Xa se marchou, xa non volverá formar parte de min. E faime dano. Feridas, min.
Pero...
Marcheime. Agora teño unha medida xusta.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Se a Ribeira foi historicamente euskaldun, é o debate bizantino (o debate bizantino: un debate inútil no que cada parte non pode demostrar as súas afirmacións á outra parte) que se repite en Navarra desde hai corenta anos. Jimeno Jurio, ortodoxo pero razoable, así o... [+]
Cando cambio de casa ou, máis aínda, cando alguén se foi de casa, teño a cabeza e o corazón cheos de recordos. Entón empezo a tratar de decidir o que gardarei e o que non. Porque todos os obxectos únennos a algo, ou nos traen á memoria a alguén, e, por tanto, excluír... [+]
Fose o Estado policial! Cantan a través das explosións dos gases lacrimóxenos. Mozos comprometidos, amatxis militantes, rostros cubertos, ou non, pallasos, músicos, sindicalistas e políticos, médicos con casco, agricultores sobre tractores... Tanto no campo como na cidade,... [+]
Es coñecido que algunhas empresas francesas (Thales, Airbus, Dassault) desde hai tempo axudan a Israel a completar o seu equipo militar. Segundo unha enquisa da asociación Disclose, o Goberno francés ha fornecido compoñentes electrónicos a Israel, co fin de utilizar drones... [+]
As cousas non son así, as cousas están así. Esta frase quedou gravada cando escoitei o disco completo e tranquilo de Gorka Urbizu. Crin facer un gran descubrimento con esa identificación, inocente! Máis tarde deime conta de que, ademais de ser un lema para o merchandising,... [+]
Teño bastantes crises existenciais á miña ao redor. Para pasar a adolescencia/mocidade pola hipocrisía, para representar o que querían ser persoas boas (sendo xusto, é parvo que di si ao que non é), era vivir unha vida real, é máis, facer a revolución, e agora, despois... [+]
Os seres humanos nunca foron fáciles de pensar con tranquilidade durante longos períodos de tempo, vivimos coa responsabilidade de sacar adiante a nosa vida, tanto a nosa como a dos nosos descendentes. Nesta oportunidade que tivemos de vivir, queremos facer as cousas o mellor... [+]
Desde que nos trasladaron a Euskal Herria desde os cárceres do Estado español, no cárcere de Zaballa atopamos moitas carencias no ámbito da comunicación. Dispomos de menos e máis curtos presenciais, tivemos que realizar as visitas do locutorio en condicións técnicas... [+]
O 26 de agosto esperteime coma se fose un luns normal, levanteime da cama e, cos brazos desorbitados, me desperezé. Pero en canto cheguei ao corredor, souben que aquilo non era un deses luns monótonos e descorazonados de sempre. Atopei aos meus pais diante do computador lendo... [+]
Como lembraredes, a pasada primavera membros da Plataforma Aulas da Experiencia Euskaraz Ere Bai demos unha mensaxe para que a cidadanía poida realizar tamén en eúscaro os cursos que organiza a aula da Experiencia da Universidade do País Vasco.
A mensaxe dirixiuse á... [+]
Kursk é unha rexión histórica de Rusia. Vivía en paz até o 6 de agosto, cando o exército ucraíno entrou na cidade. Entraron un quince mil homes. Centos de tanques, vehículos blindados, pezas de artillaría, radares de defensa aérea… as armas máis modernas que existen... [+]
Teño poucos amigos con sentimento europeo, non sei si a europeidad chega a ser unha identidade. Pero cando viaxamos a Europa, pode xurdir unha amizade, porque as principais direccións de territorialidad que suceden en Europa e en Europa son compartidas, onde se decide a... [+]
Completáronse, puxéronse os medios para iso e con bastante rapidez. Que alivio cando todo calou! Pero a balanza foi grande e detrás dos seus ollos acumulouse un terror máis, porque nalgún momento pensaron que quizais non volverían nunca, ou non do todo. Pensei que podían... [+]
Os baserritarras teñen vacacións? Preguntan na escola. Os alumnos responderon que non. Entón, traballando todos os días, gustaríavos ser baserritarra no futuro? E si ninguén quere ser baserritarra, quen vai facer comida para nós? A pregunta quedou no aire.
Para a saúde... [+]