O 13 de outubro celebrouse por cuarto ano consecutivo o Día do Sal en Leintz-Gatzaga. A historia do pobo estivo moi ligada á produción do sal, e aínda non cesou. “Hoxe en día o Concello está comprometido coa difusión da cultura salina na nosa contorna”, explícanos Aitor Larrañaga, técnico de Desenvolvemento Rural. Teñen tres liñas para impulsar esta expansión: O Museo do Sal, a continuación da produción de sal e o Día do Sal.
Aposta pola recuperación da actividade
“Os primeiros escritos relativos á explotación do sal son da época romana, pero nós pensamos que a explotación vén de moito antes”, explica Larrañaga. A produción de sal na fábrica do pobo deixouse ao redor de 1970, e un vinte anos máis tarde, na década dos 90, o Concello comezou a comprar e renovar a antiga fábrica. “2000. Cara ao ano 2000 a antiga fábrica empezou a funcionar como museo”. Hoxe en día organízanse visitas guiadas pola cultura do sal.
Tras uns 40 anos de parón na produción do sal, o Concello volveu a producir sal hai poucos anos: “Fabricamos unha chea de sal de mesa que xa está á venda por Gipuzkoa. De face ao futuro temos intención de estendelo a toda Euskal Herria”, afirma o técnico. A produción é pequena, pero crese que serve para difundir a cultura do sal. O modo de produción tamén é moi especial: En toda a Península Ibérica, é o único lugar onde o sal se produce quentada con leña de lume en lugar de co sol.
Influencia do sal tanto sobre como baixo terra
Feiras de produtos ecolóxicos e artesáns, talleres e visitas guiadas ao Museo do Sal foron algunhas das actividades programadas para o Día do Sal deste ano. Con todo, houbo unha novidade especial este ano: Xunto aos membros do departamento de xeoloxía da UPV/EHU e Jakoba Errekondo, os asistentes puideron coñecer a paisaxe do sal, tanto por baixo como por encima da terra.
“Os geólogos explicáronnos como é este manancial de auga salgada, que concentración de sal e que minerais hai nel. Errekondo fálanos da paisaxe que creou a produción de sal”. O 80% das terras de Leintz Gatzaga son de uso público, xa que producían sal con madeira de lume e necesitaban leña. “Esta publicidade chegou até os nosos días, o que significa que a xestión do bosque tamén foi diferente: hai poucos piñeiros e o bosque autóctono está dominado por frondosas”.
Duela lau urte abiatu zuten Azpeitian Enkarguk proiektua, Udalaren, Urkome Landa Garapen Elkartearen eta Azpeitiako eta Gipuzkoako merkatari txikien elkarteen artean. “Orain proiektua bigarren fasera eraman dugu, eta Azkoitian sortu dugu antzeko egitasmoa, bere izenarekin:... [+]
Donostiako Amara auzoko Izko ileapaindegi ekologikoak 40 urte bete berri ditu. Familia-enpresa txikia da, eta hasieratik izan zuten sortzaileek ile-apainketan erabiltzen ziren produktuekiko kezka. “Erabiltzaileen azalarentzat oso bortzitzak dira produktu gehienak, baina... [+]
Ubidekoak (Bizkaia) dira Imanol Iturriotz eta Aritz Bengoa gazteak. “Lagunak gara txikitatik, eta beti izan dugu buruan abeltzaintza proiektu bat martxan jartzeko ideia”, azaldu du Iturriotzek. Nekazaritzari lotutako ikasketak izan ez arren, baserri munduarekin eta... [+]
Iruñean bizi ziren Iñaki Zoko Lamarka eta Andoni Arizkuren Eseberri gazteak, baina familiaren herriarekin, Otsagabiarekin, lotura estua zuten biek betidanik. “Lehen, asteburuetan eta udan etortzen ginen eta duela urte batzuk bizitzera etorri ginen”, dio... [+]
Gipuzkoako hamaika txokotatik gerturatutako hamarka lagun elkartu ziren otsailaren 23an Amillubiko lehen auzo(p)lanera. Biolur elkarteak bultzatutako proiektu kolektiboa da Amillubi, agroekologian sakontzeko eta Gipuzkoako etorkizuneko elikadura erronkei heltzeko asmoz Zestoako... [+]
Emakume bakoitzaren errelatotik abiatuta, lurrari eta elikadurari buruzko jakituria kolektibizatu eta sukaldeko iruditegia irauli nahi ditu Ziminttere proiektuak, mahai baten bueltan, sukaldean bertan eta elikagaiak eskutan darabiltzaten bitartean.
