Semana Grande de Bilbao C. A decisión de suspender o concerto de Boureo foi a polémica feminista máis intensa do verán, que se produciu onte. Á volta das vacacións, debatemos nas redes sociais o boicot a outro evento: Unhas xornadas organizadas por asociacións de traballadores do sexo na Universidade dA Coruña. Os sectores partidarios da abolición da prostitución consideran que a celebración dun congreso supón unha legitimación da explotación sexual. Utilizaron o hashtag #UniversidadSinProstitución ata que o Reitorado se rendeu ás presións. Esta decisión recibiu a resposta a un manifesto asinado por centos de profesores e profesoras, baixo o hashtag #UniversidadSinCensura.
A prostitución foi o tema que historicamente ha polarizado máis o movemento feminista. Na actualidade, as dinámicas das redes sociais están a alimentar e visibilizando aínda máis esta polarización. Nun tuit non hai posibilidade de discutir con moito matiz. Pero se son 280 caracteres suficientes para impor un pensamento único. Os máis ruidosos abolicionistas, George W. Nas redes está a utilizarse unha retórica similar á de Bush: Na frase “O que non está ao meu lado é terrorista”, cambia de “terrorista” e ponche “defensor de trátaa de mulleres”.
Este esquema aplicouse tamén ao tema dos embarazos subrogados, empobreciendo o debate sobre unha realidade nova e moi complexa. Si expresamos algunha dúbida ou necesidade de escoitar outras opinións, acúsannos de apostar pola mercantilización das mulleres.
Mentres tanto, outros abolicionismos non teñen tanto eco. Refírome ao abolicicionismo –o do cárcere– que loita Angela Davis. Ao seu xuízo, para dar solución á violencia de xénero, hai que entender a súa relación coa violencia de Estado. Davis explica perfectamente que os cárceres son institucións patriarcais baseadas na opresión sexual, racial e de clase.
Trátaa de sexo é, sen dúbida, unha forma de escravitude. Pero hai un tipo de escravitude contemporánea aínda máis normalizada e recoñecida: o réxime dos traballadores do fogar interior. Por que non apareceu unha plataforma feminista pola abolición deste réxime? Seguramente, esta reivindicación provocaría unha gran incomodidade e conflito no noso día a día. Como vou ser coherente si a miña familia contratou a un coidador interno para coidar dos aitites?
Hai uns anos escoitei a conferencia dun filósofo feminista abolicionista de gran prestixio. Explicou moi ben que a prostitución é unha institución patriarcal e capitalista que ten un enorme peso simbólico na educación machista dos homes. Apliquei o seu discurso, pero pregunteille si non estaría ben denunciar tan encarnizadamente as violentas violacións dos dereitos humanos das mulleres noutros ámbitos. Faleille da explotación –incluída a persecución sexual– dos traballadores marroquís que recollen fresas en Andalucía. A resposta desta privilexiada muller branca foi: “Non podes comparar recoller fresas no campo con comer pene, chica!”.
Mentres as feministas brancas e privilexiadas estamos a levar ao extremo as nosas diferenzas nas redes sociais, as prostitutas, as presas, as traballadoras do interior da casa e as traballadoras dos campos de fresa seguen organizándose contra as violencias sexuais/raciais/de clase que viven. Só algúns deles foron convertidos en obxectos das nosas discusións estériles, pero todos eles son os protagonistas das súas loitas.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hai temas que non podo mirar no momento. Non sei si pásalles. E non podo mirar sen pasar, porque teño a impresión de que non me afogarán tanto como poida, e ademais do feito, as letras do acontecemento pisan a alguén que xa era débil. E creo que non é a primeira vez que... [+]
Fun un deses mozos que pasaban horas fronte ao computador. A través de Internet, descubriu o pensamento doutras persoas e culturas do mundo, a música e os medios audiovisuais. Naqueles tempos non era tan habitual ter un dispositivo conectado a Internet e estabamos fronte á... [+]
Chegounos un novo alumno ao colexio. Vén de Irlanda. A nai de Bilbao e o pai irlandés de pura raza.
A nena non sabe euskera pero fala perfectamente castelán. O profesor sácao á lousa para que se presente aos seus novos compañeiros e, unha vez terminado, quen queira... [+]
A teoría do inverno nuclear Paul J. Foi o resultado dunha investigación publicada en 1982 por Crutzen e John Birks. Segundo este estudo, "as explosións nucleares e os incendios subseguintes liberarían á atmosfera grandes cantidades de hollín, po e cinza, causando un... [+]
A noticia dos últimos días foi a “falta” de declaracións que ofreceu Alex Sardui e, por certo, o cúmulo de reaccións e contradicións que xurdiron ao redor dalgúns erros. Entrar no terreo das crenzas e intereses de cada un é como caer en areas movedizas: non é fácil... [+]
Comeza a andaina do Pacto para a Reestruturación do Sistema Sanitario Público, que o Goberno Vasco xa ordenou hai uns meses e que agora é o Parlamento Vasco. O Conselleiro de Saúde presentou o borrador o pasado 5 de setembro a sindicatos, partidos políticos, colexios... [+]
Hai unhas semanas escoitamos a Trump no debate televisado sobre a existencia no seu país de estados demócratas que autorizan o aborto tras o nacemento do seu fillo.
A xulgar polo personaxe, parece unha idea absurda e improvisada, pero esa mesma falsidade foi ouvida en 2019 a... [+]
A Intelixencia Artificial (IA) está a revolucionar non só noso día a día, senón tamén a forma de traballar nas empresas e de interactuar coas empresas a través de ferramentas de Intelixencia Artificial ou de desenvolvementos no uso da tecnoloxía lingüística. É de... [+]
O 26 de setembro é o Día Europeo das Linguas, que debería ser un día importante para os vascoparlantes. Temos moito que celebrar, o mesmo que temos para denunciar a moitos outros. Pero decidín falar do que temos por celebrar hoxe e reivindicar a fortaleza que esta sociedade... [+]
Agosto é o mes das vacacións para moitas persoas, incluídas as que gobernan. E, con todo, é habitual aproveitar o mes de agosto para tratar algúns temas sen moito ruído, aínda que de gran importancia.
É o que está a suceder co proxecto de centralización da xestión de... [+]
"Cantos van facer en eúscaro en 2075?". O artigo que acaba de publicar Kike Amonarriz en prensa ten un título sobrecogedor. Antes que en Euskal Herria, fíxose unha pregunta deste tipo en Cataluña. Joan M. O sociolingüista tolosarra esperto quixo compartir connosco as... [+]
A lema de Euskaltzaindia é "ekin eta jarrai" ("ekin eta jarrai"), ilegalización de Euskaltzaindia. Non sei por que a Academia non foi ilegalizada, as tres palabras apareceron no seu logotipo. As denuncias realizáronse con menos -e (os dunha idade lembramos o casete dA orquestra... [+]
Estásenos acabando a vergoña? Este é o diagnóstico de varios autores actuais. Xa non existe unha mirada que nos poida avergoñar? Outra cousa que Jean-Paul Sartre describiu en 1943 ao redor da vergoña, é que alén da fechadura, co ollo pegado na ranura da chave, unha... [+]
O problema do afrancesamiento dos nomes dos lugares de Euskal Herria non só débese á falta de consideración do idioma nos paneis de sinalización, senón tamén á execución dunha decisión sobre a domiciliación que se tomou hai uns anos.
En definitiva, as decisións... [+]