A xira do ciclismo non organizada
Acabo de ler as críticas na rede, a pesar de que na Volta ao País Vasco decidiuse que as azafatas non existían, en once edicións da CAV aínda hai contratos para que as mulleres exerzan ese papel. Recordo tamén que cando se tomou esa decisión no ciclismo, alguén puxo sobre a mesa o risco de que as mulleres perdesen o traballo. Asómbrame que haxa que estar a dar explicacións ao redor deste asunto, porque o problema non é que desaparezan todas esas funcións que realizan, senón as condicións nas que traballan. É dicir, ter un tamaño exacto de peito e pelo longo, ou ter que usar saia e tacóns en lugar de roupa e calzado cómodo. Ademais, hai que ter en conta o rol de servidor dos homes que deben cumprir no ciclismo, a pelota ou o motociclismo. En definitiva, garantir a estética dunha muller atractiva construída nunha sociedade machista, cunha actitude pasiva que lle dá un aspecto bonito. Nestes casos trátase de abordar o tema desde diferentes perspectivas: por unha banda, tendo en conta quen compón o órgano de decisión da entidade contratante e en que valores baséase. E, doutra banda, como algúns desas azafatas que non teñen conciencia do feminismo defenden a súa liberdade e a dignidade do seu traballo; aínda que, ademais, tiveron que sufrir acoso sexual –lembrade que Peter Sagan tocou o cu da azafata en 2013 ou Rigoberto Urán esixiulle un bico na azafata masiva en 2018–. Véñenme á cabeza outras situacións de discriminación que se produciron no ciclismo a través da sexualización do corpo feminino, como o feito de que en 2014 a selección feminina colombiana vestiuse cunha camisola de cor carne, ou que este ano tres mulleres ciclistas da UCI, Health Mate Ladies Team, acusasen o director do equipo de acosarlles sexualmente. Por suposto, as limitacións que se atopan na estrutura da área deportiva, como son o baixo número de licenzas, as condicións nas que as mulleres xogan na carreira, a maternidade, os premios, etc. Todo iso indica que o ciclismo foi tradicionalmente un campo de homes e que o tema das azafatas non é máis que o bordo da pirámide. Por tanto, habería que reestruturalo radicalmente promovendo a participación e dignificando a actividade das mulleres en todos os estamentos e promovendo de verdade a igualdade de mulleres e homes. E a misión das institucións públicas sería acompañar a esta xira e garantir que se cumpran os criterios de igualdade en toda a actividade.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]