Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Hai muros?


05 de setembro de 2019
Murria tristura eta malenkonia ere bada. Garai batean borraja erabiltzen zen horiei aurre egiteko sendagai. Poeta-belarra esan beharko genioke borrajari.

Tes unha horta? De neno, as dúas hortas que coñecín en casa tiñan un muro. Un na volta e o outro nun lado. Unha boa utilización dos muros fará que a horta teña un gran beneficio. Creará un refuxio: colocarase no lugar axeitado para facer sombra, ou para protexerse de fortes ventos ou tormentas. É un bo asidero tamén para as trepadoras, as árbores froiteiras, etc. Na horta, o muro crea un recuncho á parte, planta flores, pon un foso, recolle paus e pardas e florece cada ano e dá semente ás verduras que van durar anos.

O perexil (Petroselinum crispum) e a borraja (Borrago officinalis) son dúas dos que se renovan cada ano por completar, florecer e dar semente dentro do ciclo. Aproveitar e permitir o desenvolvemento do beneficio foliar durante todo o ano, dando flores en toda a lonxitude da vara ou no extremo e sementes delas. As sementes caen alí e xorden novas plantas. O perexil é un pouco bambo pero a borraja é moi fértil, crearanse moitas plantas ao pé do ano pasado. Por iso no centro da horta atópanse mellor nun recuncho ou na base do muro. Recuncho para varios anos.

Murria é tamén tristeza e melancolía. Antigamente utilizábase a borraja como remedio contra elas. O Dr. Lagoa recolleu que as súas follas, flores e raíces utilízanse para escorrentar a melancolía, estimular o ánimo e estimular a alegría.

Tamén se lle coñece como “murruin” e “murriona”. José María Lakoizketa no seu Dicionario dos nomes euskaros das plantas en correspondencia cos vulgares casteláns e franceses e cientificos latinos propón dúas vías para entender estes nomes. Por unha banda, desde as palabras “murria” e “pé”, xa que crece no pé da parede ou do muro. Doutra banda, das palabras “murria” e “ona”, xa que a murria utilízase para tratar e recuperar a desesperación, a tristeza ou a melancolía.

Orixe fai un uso elegante da palabra “murria” na tradución do seu poema épico Mirèio, co que Frédérik concedeu o Premio Nobel de Literatura ao escritor occitano Mistral, comparado co fito “lizar” (Fraxinus excelsior): “Tan estreito como un fresno, afastáchesche do yendarte”.

O gran Bitoriano Gandiaga faio tamén moi ben no libro Elorri: “Txoria kantari. / Espino branco. / Un corazón estúpido chora / e chora, obstinado / cheo de sol / tapado na herba / xanela ao día / preguiza para abrirse”.

Deberiamos dicir á bébedo herba dun poema. E ti, nada menos?


Interésache pola canle: Espezieak
2020-01-24 | Jakoba Errekondo
Uzta eta lana aurreikusi, eta bilakatu

Datorren uztailean izango al dugu lanik? Izango al dugu labore uzta biltzeko lanik? Gure aldean, etorkizuna planifikatzeko eta antolatzeko gaitasun handia dute landareek; ia landare guztiek. Bere zikloa biziko den tokian gertatuko diren gorabeheretara egokitua izango da... [+]


2019-11-29 | Jakoba Errekondo
Ler as fabas

Omiasainando todos os froitos metidos”, di a expresión. Mandio é un puñado de mazás, cabaza e kiwi (Malus domestica, Cucurbita maxima e Actinidia chinensis). Outros moitos máis serán millo (Zea mays); ou fabas (Phaseolus vulgaris); pataca (Solanum tuberosum), cebola... [+]


2019-06-27 | Jakoba Errekondo
Desde Arratzalde

Aproveito o eco que me dá esta tarde para comentarllo ao lector: fóronse os días máis longos do ano e a noite alargouse e a luz do día comezou a acurtarse. Isto terá consecuencias terribles nas plantas e evitemos en nós.Este verán que acabamos de
comezar e que vai ir... [+]


2019-06-24 | Jakoba Errekondo
Tristeza da pementa

Facer un buraco co plantador e meter a planta. Xa están plantadas as guindillas da dor (Capsicum annuum), que quentará para o verán deste ano. Só de pensalo, os meus dentes puxéronseme suorentos.

No noso pobo o río Oria convértese nunha rise, e nas persoas das ribeiras... [+]


2019-04-08 | Jakoba Errekondo
Latín afiado

Desde o vermello, Rubus fruticosus e Rubus ulmifolius. No talo vermello os novos brotes e follas son vermellos, aínda que pronto se veran verdes. No outono, mesmo cando o frío lle queime a pel, as follas volveranse vermellas. Vermello na manteiga e vermello no lixo vello... [+]


2018-12-19 | Jakoba Errekondo
Crecemento da semente e non alimento

A maioría das colleitas realizáronse. O final do ciclo das plantas é o xerme que dá inicio ao ciclo doutra nova planta. Cando repomos a colleita adoitamos recoller froitos ou sementes e comeremos das dúas para quentar o inverno. A planta destinou enormes forzas á... [+]


2018-10-29 | Jakoba Errekondo
A carne do allo

O allo, Allium sativum, nunca falta na nosa cociña. Cabezales secas colgando todo o ano e novo durante o primeiros seis meses. As cabezas de allo e os grans están a desviarse de casa á horta, a época de seméntalas. Tamén despois, fóra da época de sementa, o allo deberá... [+]


2018-10-22 | Jakoba Errekondo
O allo ama o mar

A tempada do allo xa está aquí. Tempada de sementa de allo. O da súa colleita será máis tarde, e el ten que empezar a traballar na cabeza. Na cabeza, o do allo. Pero non todos buscamos a cabeza do allo. Cada vez vese máis a miúdo nas hortas o allo sementado para verdes... [+]


2018-02-16 | Jakoba Errekondo
Cantos Pobos Vascos?

Contesto cun punto, non de temor, senón de respecto e vergoña, cada vez máis a miúdo, a quen me pregunta case calquera cousa nas plantas. E ese punto é cada vez máis grande.

Pola noite, alguén me preguntou cando se debe sementar o tomate (Solanum lycopersicum). Eu estaba... [+]


2017-03-28 | Jakoba Errekondo
Onde están as túas cebolas?
A cebola (Allium cepa) debería estar xa plantada, si quérese que a cabeza chegue ben composta aos días máis longos do verán. Felix de Artamugarri de Oiartzun di que o mellor é na lúa menguante de febreiro. Con todo, dáse a si mesmo unha bonita tranquilidade, porque o... [+]

2016-04-06 | Jakoba Errekondo
Azadia no xeo

O pobo catalán de Puigcerdá atópase no monte, no Pirineo, a 1.200 metros de altitude, e é fogar de duros invernos. Lembra aos tempos nos que aquí viviamos un clima máis desapracible.

Durante centos de anos comeron alí, como nós, a col (Brassica oleracea). Mesmo nos... [+]


2016-03-22 | Jakoba Errekondo
Sen cabeza

Coles sen cabeza, Brassica oleracea var. acephala edo var. viridis, col galega e col de trigo. En Galicia é a col, a máis común. Utilízase para facer a sopa verde, que ten unha gran gloria. Desde Euskal Herria e seguindo a beira do Atlántico, veralo en case todas as hortas... [+]


2016-02-11 | Jakoba Errekondo
España 1-Irán 3

O azafrán de maior renome, o Crocus sativus, é español. Todo o mundo vende azafrán español. Moitos dos azafranes que se producen no mundo viaxan a España e véndense coma se fóra de aquí. Está organizado un roubo formidable. É caro, moi caro, e o timo é duro.

En... [+]


2016-02-04 | Jakoba Errekondo
Froita? Colocar herba de caspa

As herbas de caspa (Symphytum officinale e Symphytum tuberosum) son aptas para o auzolan. Fan un gran traballo para promocionar a súa contorna, un ecosistema que complemente a súa vida. Son amables coas que están ao seu lado e son amables. Sobre todo, tede en conta aos que... [+]


2013-05-29 | Jakoba Errekondo
Pipermin eta galanperna

Baratzean oraindik aldatu gabe ditut. Nire bihotzeko fruituak. Ameriketatik ekarriak; ondo ekarriak, alajaina. Geure herriko erriberetan ematen dira onenak. Finak, samurrak, leunak, sotilak... Piperrez ari naiz, Capsicum sp; ez edozein piperrez, ordea. Bada makina bat, lodi,... [+]


Eguneraketa berriak daude