Atalayeros, sirgueras e rederas
Pasaron nove días desde que arrincamos a Aste Nagusia Pirata de Donostia. Seis días desde que se activou o protocolo contra as agresións sexistas e as agresións contra as mulleres* empezaron a sucederse unha tras outra. Dous días desde que tomamos as rúas da Zona vella pola noite, por encima do bloqueo dos uniformados, as trans, bolleras e mulleres* de Irutxulo. Apenas pasou un día desde que terminou Irrikitaldia e aínda teño algúns nós dentro: un polo diafragma e outro pola garganta.
Resúltame difícil, moi difícil, aceptar que temos que afacernos a vivir con medo. Non quero admitir que ter muller*, bollera ou tranca é o mesmo que ter medo. Non quero admitir que para ser libre necesítase a forza, a violencia, para xerar medo nos demais. Pero a realidade dos últimos días lévame a iso. Como afrontamos a violencia contra nós? Como facer fronte a quen vén atacarnos? Cal é o momento e a acción lexítima da autodefensa? Unha vez agredida, cando comeza o proceso de recuperación? Que facer ante a violencia institucional das institucións médicas, policiais e administrativas que non nos creen?
Máis aló das preguntas, tres asideros encarnáronse esta semana, con certezas provisionais. O traballo realizado polos atalayeros nos últimos anos foi fundamental: sen identificar as correntes submarinas e as tormentas do ceo non podiamos tomar a medida desta agresión. Grazas á forza colectiva que nos ensinaron os sirgueros fomos capaces de traer á superficie de auga os barcos submarinos afundidos polos ataques. E, por último, o tecido de rederas que estamos a abrir sen cesar construíu un refuxio irremplazable; unha localización e un carácter heteropatriarcal das propias institucións e forzas policiais e un espazo seguro que non nos poden dar desde o capitalismo.
Hoxe non puiden escribir sobre outros temas. Refírome aos que acenderon a luz que atopei na escuridade dos últimos días. Mulleres*, bolleras e trans que formaron ese tres alicerces de vangarda que nos axudaron a sobrevivir na catástrofe. Grazas aos atalayeros, sirgantes e rederas. E moitas grazas a todos os Piratas que coidaron a retirada, aos membros de Kijera e aos anónimos que estiveron a traballar como cociñeiros o día que pairamos o programa: o que hai uns anos era imposible a todos os que o fixestes posible este ano. Xuntos somos máis fortes. Recuperámonos xuntos. Xuntos calquera cousa é posible.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]