Remolino de son
.jpg)
Striknina, 2019
A banda de Lemoa Striknika publicou o seu segundo disco. Rosebud (2013), pola súa banda, completouno polo camiño que xa mostrara co seu primeiro disco, pero é evidente que afinou, condensado e consolidado a súa melodía, dando un paso adiante, mantendo o seu carácter. Antes de comezar coas sesións de gravación, pódese observar que os membros do grupo utilizaron o seu tempo para elaborar as cancións, para crear melodías, establecer ritmos e realizar arranxos atendendo a todos os detalles.
Iso si, sen perder a forza, a enerxía, a vitalidade e a velocidade, tendo en conta o disco anterior. No equipo Striknina só traballan tres membros, pero seguen armando unha lea sen piedade. Tocan cancións de punk rock e hardcore melódico, fan cortes e cambios de ritmo, alternando con pasaxes un pouco máis pesados, e en xeral pódese apreciar un ambiente agridoce.
Xogan sen broma, crus, a tocar os seus instrumentos e a comentar as súas mensaxes: “Es un pequeno punto desta loita e os demais; a pervivencia consiste en perder o teu camiño, perder é sobrevivir” (Persistir), “O inexplicable fáisenos incomprensible fose da ciencia; quizais o que vemos en branco e negro está cheo de grises” (Fóra da ciencia), “Mirando cara abaixo e formando parte da maquinaria do cabalo de ferro, todas as persoas, todos os sentidos, o peixe é condenado pola memoria”.
A banda está formada por Gago (baixo e voz), Unax (batería) e Mikel (guitarra). Tras a publicación do seu segundo traballo, realizaron varios pases, entre outros, en Basauri, Leioa, Sopela, Barakaldo e Arrigorriaga, e a súa afección quererá facer máis polo seu traballo. E é que nas actuacións públicas pódese sentir e vivir moi ben o son ronquido que fai o grupo Striknina.
Coitelos
Maniaks
Autoproducción, 2024
------------------------------------------
É habitual a creación de grupos de música no círculo da mocidade, e en Arrasate aínda máis. Pero manter a un equipo en forma esixe un gran esforzo e compromiso, e si non tiras, o... [+]
Ao diaño coas espadas!
Tatxers
Fume Internacional, 2024
-----------------------------------------
Guerrilleiros de melodías pop pegañentas. Como pequenos Vietcong, un tras outro, os Tatxers vólvennos a atrapar con trampas ou sen trampas. Trátase dun novo disco que o... [+]
O país das marabillas
Kinky boys
Autoproducción, 2024
---------------------------------------------
O trío creado en Bilbao ten pouco de significado no nome. É máis, fóronse desenvolvendo e modificando os percorridos dos participantes. Marga Alday é coñecida sobre... [+]
Agur Eta Omene X Alá vai A Despedida
Chill Mafia
2024
---------------------------------------------------
Chill Mafia foi enterrada pola era inaugurada pola Mafia Chill. Que non todo ten por que durar para sempre é algo que está máis claro que todo. E que agora é... [+]
Brotando de cinzas
Añube
Autoproducción, 2024
-------------------------------------------------
Hai tempo que penso moito en Debagoiena os mozos case só en música urbana ou oh! que ouven música, unha ou outra; que á parte diso non hai moitas cores nas paletas... [+]
Tuka chámase
Autoproducción
O teu-K, 2024
----------------------------------------------
A música electrónica ha chegado ao País Vasco!”, pódese ler nos últimos anos en titulares de aquí e de alá. Os xornalistas teñen datas de entrega antes de que chegue a... [+]
Every action has reaction
BLACK BACON
Artza Records/American Leather Records
----------------------------------------------------------
Desde fai máis de 25 anos, Alex Montiel, fundador da pioneira banda de hardcore HHH, veu vivir a Euskal Herria. Aquí, desde cero, puxo... [+]
Punk. O punk está de volta ou, mellor dito, non foi nunca. Os de Zikine veñen de Lekitxo (e non de Lekeitio), coa elegante Bala Galdua Zure Buru Galduan que publicaron recentemente con Pentecostés.
Filosofía “Eixu Zeuk”. Esa é a base e o obxectivo. “Toma a... [+]
A suma de catro elementos non sempre dá catro, xeralmente máis que iso. E, por suposto, andaron en varios proxectos e a saber como e por que se uniron: Atxe, Led Inferno, Osoron e Txerra. Criamos que ían facer punk polos antecedentes, pero son tan abertos e tan pouco... [+]
Non se pode facer a lectura dun grupo sen ter en conta o pasado dos seus compañeiros; e neste caso, o exercicio é aínda máis difícil. Hai un membro de Tatxers e Borla lembra ao grupo Tatxers. É inevitable pensar no grupo anterior, pero quedamos curtos, porque detrás das... [+]
Fly Shit é un dos poucos grupos hardcore que houbo en Debagoiena. Sen grandes intencións e totalmente convencidos cando o fan, teñen un percorrido firme nas costas sen apertar as présas e á vez sen cortes. É máis, nunca deron un mal concerto, nin un paso máis.No
... [+]
Oñati é un pobo especial en moitos sentidos, e non digamos, baixo a mirada dos pobos veciños, que lentes vestimos! O pobo e a cidadanía teñen moitas características propias, e o movemento que rodea á asemblea de mozas, tanto no pasado como na contorna do Gaztetxe... [+]
Cantas cousas pasan inadvertidos. Aínda que se movan en nichos, cada nicho xa non é demasiado grande? Este EP do artista Alai chega de Tolosa cunha electrónica perfeccionista ao estilo breakbeat, jungle, UK garage e house aromatizada con sabor afrocaribeño.
E o que pensaba... [+]
A pesar de que eu parecíalle Escorbutin na miña mocidade, Antton Carretero, nacido en Aramaio, sempre tivo unha mirada máis longa: punka si, por suposto, e a kinya é mellor, pero fíxase en moitos outros estilos pasando por prexuízos, canallagos, máis sensibles… Todos... [+]