Biodiversidade e erosión

Os lumes de montaña prexudican á biodiversidade autóctona e provocan a erosión da terra. Os grandes incendios que se producen nos bosques mediterráneos demostrárono, pero as fogueiras dos nosos montes non deixaron de influír da mesma maneira, segundo o folleto. “As fogueiras de montaña, que se producen no inverno, ás veces cada ano e outras cada 2-3 anos, teñen pouco combustible, pasan rápido e non toman temperaturas tan altas”, explica o membro da asociación.

O obxectivo das fogueiras no monte é cortar o ciclo da vexetación, xa que si non houbese queima estas zonas veríanse revoltas e perderíanse prados e pasteiros. “A biodiversidade non se perde cos lumes da montaña. A clave está en que a biodiversidade na selva e no prado é diferente”. Desde o punto de vista da erosión, as queimaduras que se produciron no últimos cinco ou seis mil anos indican que, a diferenza do clima mediterráneo, non se perdeu a fertilidade da terra. “Non hai probas reais de que se estea producindo unha erosión nas terras das nosas montañas”.

Os lumes de montaña, como parte de todo un sistema

EHLG, co seu folleto, quixo impulsar a reflexión e o debate ao redor deste tema tan especial. “Os lumes da montaña son bos” e “os lumes da montaña son malos” queren saír desa dicotomía simplista e debater a situación na súa globalidad, na súa complexidade. “Estes lumes de montaña forman parte dun sistema e unha cultura, un elemento máis de aproveitamento da montaña: como o manexo do gando é outro elemento”. Son conscientes, con todo, da necesidade de dar un debate sobre quéimaa nos lugares onde non levan gañado. “Por que non volver deixar algunhas zonas revegetadas?”, pregunta.

Con todo, nas zonas que os agricultores necesitan, a asociación considera que o tema do lume non pode ser trasladado á Administración, senón que debe estar no centro. Como o sistema de incendios forestais é necesario para manter viva a gandaría, a pregunta é, segundo eles, cantos pastos, cantos campesiños queremos?