Kospeiak
Teño nove quilómetros de distancia da miña casa á miña oficina. Pero a esa curta distancia, desde o inverno atopeime con cinco obras públicas. Reformar a estrada da praia, ampliar a beirarrúa de acceso á zona de acampada, inaugurar o circuíto peonil, transformar a praza do pobo, ampliar o aparcadoiro no atrio da zona comercial…
Agora reuníronse os paneis de obra e as pas mecánicas. Puxéronse moi bonitos as cunetas, plantáronse flores, tinguíronse de novo as paredes. Todo preparado para os veraneantes que se acheguen á costa de Lapurdi á hora de facer as piruetas. Durante dous meses, acumuláronse dous millóns de turistas nun tramo de terra pecha duns 30 km de lonxitude. Acumulacións de coches nos camiños, rúas peonís saturadas, inflacións nos prezos dos aloxamentos, folklorización nos espectáculos vivos… Cada ano chegan 5,3 millóns de turistas a un territorio de 300.000 habitantes. 2.300 empresas e 9.100 traballadores véndennos desde as institucións que “viven do turismo”.
Hoxe sufrimos crudamente os resultados da política turística deseñada desde París fai 50 anos. Con todo, nestes tempos nos que se denuncian as desigualdades do turismo de masas en diferentes partes do mundo, temos que volver aos anos 80-90 para escoitar unha crítica tan contundente. Máis recentemente, entre os argumentos en contra do G7 que se celebrará a finais de verán, algúns electos abertzales preocupáronse pola influencia que terá na época turística.
Non son as dúas caras dunha mesma moeda? Os que prometen “a fama mundial de Euskal Herria”, non teñen a ambición de validar a marca dun colexio no mercado de todo o mundo? Antes de ser un territorio propio, Ipar Euskal Herria converteuse para algúns gobernantes nun destino a promocionar. A mercadotecnia territorial ha superada as políticas públicas.
Tiven a sorte de viaxar nos continentes frangosos do mundo. Consciente das miñas incoherencias, sei que co simple feito de viaxar participei na aculturación destes territorios. Tamén sei que as vacacións premiadas e as oportunidades de viaxar son consecuencia das loitas sociais. O feito de que os turistas chamen kospei vén do francés congés payé, a herdanza dunha democratización.
Pero tamén sei que máis aló das listas do que hai que ver e dos selfies, outro turismo é posible. O noso pobo ten algo que transmitir, sen distorsionar. Para o novo pai da ikastola, para a familia que veu a vivir ao pobo, para o inmigrante que pasa por Baiona ou para o que vai pasar sete días por Euskal Herria, temos a necesidade de idear colectivamente un modelo de inclusión.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
A ofensiva imperialista israelí entrou nunha nova fase: bombardeos en Iemen, Líbano e Siria; ataques contra Irán; intento de invasión de Líbano… Os sionistas conseguiron un vello obxectivo: Ir máis aló de Palestina e converter o ataque nunha guerra rexional.
O aumento... [+]
Un só nome de lugar é suficiente para empezar a citar o caso máis grave de violencia contra as mulleres que se produciu nos últimos tempos: Neste pobo de probas, un marido dominou químicamente á súa muller e abandonouna durante dez anos á sexualidade doutros homes, ao... [+]
De pequenos, tiñamos mil xogos para xogar no día a día. Algúns xogabamos correndo, outros xogabamos co balón, as bonecas, a goma ou as palabras. Hai un xogo no que xogabamos coas palabras, deime conta de que vai ser para toda a vida. Non nos damos conta de que estamos a... [+]
–Si, iso será unha montaxe… ou un chiste feito por alguén… ou algo sacado de contexto…
–Non, querida, aquí está o vídeo, escoita a entrevista.
-Oxtia, si! –dando voltas aos ollos nos buracos.
J. non podía crelo. Con todo, non é incrible, é... [+]
No grupo BRICS+ participan economías produtivas emerxentes ou provedores de materias primas. Eses queren construír unha gobernanza mundial máis xusta e iso choca cun Occidente que quere seguir gobernando e regulando os fluxos económicos internacionais.
BRICS+ non é un... [+]
Un longo fin de semana. Demos unha volta pola contorna e aproveitamos para facer o picoteo. Turistas facendo selfies. Rutas para turistas, alugueres, tendas, hoteis, parkings, pratos de menú, carteis de sinais en todos os idiomas do mundo. Os turistas transforman os lugares... [+]
Hai moitos anos o Dr. Coñecín o abuse chatbot, e tamén me dei conta da velocidade coa que as persoas poden engancharse a estas máquinas. Sendo animais sociais, a relación é natural e necesaria, e como di o nome de 'relación', sempre leva unha resposta por parte do outro... [+]
Estou enfermo, en condicións de quedarme sen saír de casa, coa baixa do médico, coa aprobación dos que me rodean. Estou enfermo. É dicir, a miña enerxía é a que adoito ter cando volvo a casa pola noite, pero durante todo o día. E o corpo é unha trampa, unha vez máis,... [+]
Wikipedia.org considera que Gish gallop (galope de Gish) ou a metralladora de falacias "é unha técnica de controversia que ataca ao opoñente co maior número de argumentos posibles, sen ter en conta a exactitude ou solidez deses argumentos" e tería como efecto colateral a... [+]
A orixe do termo sitúase a principios do século XIX. Naquela época, as pretensións imperialistas dos liberais ingleses chocaron cos rusos, que se estendía en Asia e obstaculizaban os desexos de colonización de Inglaterra. Para protexer os seus intereses, Inglaterra... [+]
No último ano sucedeume ver a persoas relacionadas co ámbito non profesional en grupos dixitais que utilizaron a intelixencia artificial para dar argumentos aos demais. O compartido como propio. A propia, pero non a vinculada ao sentido da propiedade, senón a procesada desde... [+]
A través da aplicación Wallapop vendín uns altofalantes mediocres antes do verán. Quizá a descrición do produto estaba un pouco inchada, é certo. O comprador púxome tres de cinco estrelas. É evidente que non valía a pena.
A semana seguinte, levei en coche desde Irun a... [+]
A outra vez estiven no enterro do pai dun amigo. O noso amigo pediunos aos presentes que tomasen unha flor dos ramos, si así o querían. Non podo dicir que non ás flores, moito menos ás rosas, sobre todo ás vermellas. Así que collín unha fermosa rosa vermella.
Coa rosa na... [+]