En América do Norte habita un sits que mostra nos seus verdes ladeiras raias brancas e onduladas. O nome científico é Synchlora aerata e chámase sits esmeralda ondulado ou sits camuflado. A cor esmeralda das súas ás é o máis característico da polilla. Pero antes de que a neve se expanda polas súas elegantes ás ten que andar no bico dos pés, antes de ser sits é unha oruga, unha oruga de gran renome.
Este insecto pertence á familia Geometridae. Geometridae é un nome formado polo grego que significa que mide a terra. As orugas dos insectos desa familia non se arrastran, senón que se arrastran sobre as pernas. Tamén se lle coñece como “a oruga da polgada”, xa que para moverse levantarase sobre as patas traseiras e, estirando o corpo, baixará sobre as patas dianteiras. Andando, o solo fíncase nunha polgada, coma se medísese.
Á oruga gústanlle as flores da familia dos compostos ou da familia dos congregados: as do xénero Aster da raíña margarida, as do xénero Solidago do pau de ouro, as do xénero Artemisia da herba de lombriga e da herba da asensio, as do xénero Achillea da milla e as do xénero Rudbecki, Ageratum, Ageratina, Ambrosia e Liatris. Tampouco despreza ao non compostos, entre os que se atopan os do xénero Salvia da anguía e a salvia, os do xénero Salvia da sanguijuela ou milazul (Hypericum perforatum) e os do xénero Rubus da zarza e a frambuesa dos rosáceos e os do xénero Rosa da araña e a rosa.
Agora mesmo temos a maioría destas plantas en flor. Tomar tranquilamente e mirar a flor. Non lle verás a primeira vista. Nin sequera a unha segunda ojeada, probablemente. De súpeto, na flor pode notar algún movemento estraño, unha parte da flor nun baile que non pertence ao resto. A Sits é unha oruga do camuflado. De aí vénlle o do camuflado. Recortará os pedazos dos pétalos da flor que quere comer e pegaraos firmemente ás súas costas para que se vexan exteriormente como os demais pétalos da flor. Así se vestirá en cada flor cun camuflaje perfecto para el, e aos paxaros e outros depredadores custaralles adiviñar onde se atopa. Si quere seguir comendo tranquilamente na mesma flor ou na mesma, e os pétalos das costas hanse marchitado e desgastáronse e pintáronse, quítallos e ponse os novos. Era, en efecto, un traxe de oruga.
Cada vez percíbese menos duelo na rúa. A dolda é unha vibración producida polo alcol. Non ven gros na rúa. O gros é a mancha que queda nos beizos do bebedor do viño tinto. Non porque bebamos menos negro ou alcol, non; pelamos o pico, estásenos triturando e tomamos viños... [+]
Un amigo preguntoume que é un junco. Mentres lía sobre as plantas tropezou co junco. Respondín que era unha herba delgada, unha billa redonda, até os xeonllos. A Wikipedia en eúscaro di así: “Os juncos son herbáceas vivaces (xénero Juncus) que crecen en zonas húmidas,... [+]
Entre os xardineiros hai moitos perruqueiros e artistas. Non bastaba con condenar ás plantas a vivir indefinidamente nos cárceres dos hoyos, nas beirarrúas secas, nin podía soportar a forma natural. A veciña da rúa, coas pernas moi separadas no sofá ou na cadeira de... [+]