Bandeiras
"As bandeiras non son máis que trapos", proclaman os cidadáns do mundo, que non son de ningún sitio, e que son de todos os lugares. É curioso, pero sempre se trata de xente con bandeiras que ten un estado.
Esta actitude tamén se estendeu nalgúns sectores independentistas. Descartamos a ikurriña porque cremos que somos máis modernos, porque a esa bandeira se le ole algo anticuado, porque se institucionalizou na CAV e porque en Ipar Euskal Herria a ikurriña converteuse nun produto turístico.
É certo que o de Gurutzebi foi deseñado por Sabino Arana e que case todo o que el mesmo creou parécese ao vello. Tampouco podemos esquecer que o sector español repite continuamente que a bandeira é inventada, coma se todos os demais saísen dunha árbore.
Está claro que necesitamos unha bandeira porque, a pesar da nosa negativa, todos os Estados manteñen firmemente a súa. Si o noso debe ser a ikurriña? Creo que si. Ademais de que o risco asumido polo escalador da Catedral do Bo Pastor (e outros) sexa en recordo e corazón (tiña pai), este símbolo segue sendo unha fonte de liberdade en Pamplona.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Un dos motivos para a investidura de Salvador Illa como president da Generalitat foi o pacto PSC-ERC. Non é un pacto soberanista en absoluto, pero nalgúns aspectos poderíanse abrir novas portas, a menos que a estratexia política de freado do PSC-PSOE, que é habitual, volva... [+]
A rexión de Mérida (México) foi obxecto este ano de gran polémica pola colocación nunha praia dunha escultura en homenaxe ao deus grego Poseidón. Merida atópase na península de Yukatán, onde o pobo de Maia trata de preservar a súa cultura, dentro das transformacións... [+]
Os meus ciclos comezan en setembro e terminan en xuño, en realidade, (ía porme, pero cada vez que utilizo o plural grítame un anano na cabeza, “serán teus!”), e así foi na miña vida, haxa ou non vacacións, teña ou non traballo remunerado no horario. Nin os... [+]
No verán, os xubilados non adoitamos ter fame de vacacións e podemos analizar con calma todo o que nos rodea. Velaquí algúns temas que me sorprenderon.
España. A Eurocopa e os Xogos Olímpicos han cumprido todo o verán. Teño que dicir de antemán que a competitividade... [+]
Coa caravana Zabalduz, na cidade de Bihac, en Bosnia Herzegovina, a activista Nihad Suljic explicounos que o río Drina é a maior tumba dos Balcáns. Para que non se esquezan, encárgase de identificar os cadáveres que se atopan e de darlles sepultura, co fin de recoñecer a... [+]
Xa non sei si estamos golpeados polas ondas de calor, si é unha hipocrisía de sempre ou unha lóxica sistémica, pero a brecha entre o que sabemos, o que dicimos e o que facemos, máis aló da preocupación, sorpréndeme, sobre todo nun ambiente estival. Noticias,... [+]
Entre moitas caídas tamén hai logros. Unha nai nova duns 35 anos preguntábame o outro día como conseguían na súa escola que os compañeiros que non recibiran o eúscaro en casa aprendan e falen tan ben como os nenos e nenas que eran euskaldunes de casa. Na escola había... [+]
A situación actual require unha análise minuciosa do que hai detrás dos títulos, as manifestacións, a difusión manipulada dalgúns feitos, a ocultación escura doutros e a propaganda disfrazada de análise na maioría dos grandes medios de comunicación. A situación esixe... [+]
Os empresarios e responsables políticos do sector dinnos que o turismo xera riqueza e emprego, pero que é o traballo turístico? Que tipo de traballo xera o turismo? E quen gana con iso?
A entidade San Sebastián Turismo di que máis de 15.000 persoas traballan no sector en... [+]
A principal característica do meu equipo de baloncesto é a súa personalidade. Adóitase dicir que isto é unha característica común entre o equipo e a afección. Con todo, desde a dirección non se ten en conta esa identidade de todos os afeccionados. De feito, os... [+]
As estacións de tren de moitas cidades mostran a beleza máis alta da estrutura de ferro do século XIX, xunto co auxe da chegada ao epicentro da cidade. É como entrar na cidade pola porta principal, unha perla de arquitectura e de lugar. Con todo, en moitas cidades, nos... [+]
Por que non deixalo. O que escribe as columnas sempre segue as apologias da retirada a tempo. Antes de esgotar existencias. Os temas, a min, non os puiden esgotar, porque non son experto en nada, e nunca tiven mensaxes que transmitir a Euskal Herria. Non me serviría de... [+]
Comezo do verán. Resaca do festival EHZ (atx, dor de cabeza). Ganas de respirar despois dun curso cargado. Baleirar a cabeza. Reconectar elementos crave. Tomarse un tempo en familia, volver ver a vellos amigos e descansar (un pouco) na loita diaria. De verdade? !...
En... [+]
Hai palabras, formas, xestos e actitudes que non poden entrar e saír do corpo. Os que se introducen no corpo e podrecen nel. Perforan o corpo. Descompoñan o corpo. Eliminan o corpo. E acabouse. Non se pode volver a un estado anterior a un corpo que se descompuxo. Non... [+]