Tristeza da pementa
Facer un buraco co plantador e meter a planta. Xa están plantadas as guindillas da dor (Capsicum annuum), que quentará para o verán deste ano. Só de pensalo, os meus dentes puxéronseme suorentos.
No noso pobo o río Oria convértese nunha rise, e nas persoas das ribeiras dun e outro lado vive un enorme coñecemento e cultura sobre a pementa. O cultivo da guindilla non é antigo, pero nos últimos anos estendeuse de forma espectacular. A xente cada vez pide máis e dánselle grandes series. Os principais produtores apostan por un equipo cada vez máis avanzado. Nos campos, o plástico negro, tirado con tiróns e sen sinais de engurras, é o que a máquina que está a colocar detrás do tractor, nun rumoreo. Antigamente usábase a marca para poder realizar seméntalas de campo de forma ordenada e sinxela; tirando dun ou dous amigos, o artefacto debuxaba sinais paralelos que logo se sementaban e as plantas crecían cun espazo determinado en rodajas rectas. Nos campos de pementos, os medios para a preparación do terreo, a plantación e o coidado están moi por diante. Hai un traballo que non ten máis remedio que facer de maneira suave e suave: a recollida de guindillas. Recoller a pementa pequena, tórrida, fina. Unha vez que se agrandou e agreouse a pel, ninguén o quere. A recollida realízase con frecuencia, cada dúas ou tres días. Aínda non se inventou unha máquina que poida realizar unha recollida selectiva entre os grans presentes na planta. Quítanse os grans revoltos e tíranse ao solo, déixanse os froitos demasiado pequenos para a próxima vez e quítanse dulcemente as guindillas axeitadas á planta, sen cortar as ramas fráxiles, para que a colleita siga. Este traballo foi realizado por unha chea de novos estudantes que optaron por un diñeiro. Hoxe en día, ese duro traballo que se fai agachado faio a xente que vén de fóra.
O futuro dos campos de pementos véxoo negro. Cor de plástico que se engade á planta pementa. Si no mesmo campo cultívase a mesma planta e a única cada ano, dentro duns anos terá serios problemas. Comer os mesmos alimentos e apilar os outros no solo. Para facer fronte a este problema, sementar no outono un abono verde (ex. avena, Avena sativa, e un chourizo común ou chirta, Vicia sativa) e rexenerar o solo sería moi bo.
Ademais deste cansazo da terra, tamén se establecerán e localizarán as enfermidades e pragas que atacan especialmente á guindilla. Unha planta que todos os anos é pasto seu, alí, a man. E iso si que non ten solución. Os virus danlle unha malleira e, sobre todo, a súa propia tristeza, Phytophtora capsici. Así se chama a enfermidade, a tristeza da pementa, cuxas follas, no canto de estar ergueitas e grosas, están bucias e desgreñadas, móstranse impotentes, tristes e tristes.
Datorren uztailean izango al dugu lanik? Izango al dugu labore uzta biltzeko lanik? Gure aldean, etorkizuna planifikatzeko eta antolatzeko gaitasun handia dute landareek; ia landare guztiek. Bere zikloa biziko den tokian gertatuko diren gorabeheretara egokitua izango da... [+]
Omiasainando todos os froitos metidos”, di a expresión. Mandio é un puñado de mazás, cabaza e kiwi (Malus domestica, Cucurbita maxima e Actinidia chinensis). Outros moitos máis serán millo (Zea mays); ou fabas (Phaseolus vulgaris); pataca (Solanum tuberosum), cebola... [+]
Tes unha horta? De neno, as dúas hortas que coñecín en casa tiñan un muro. Un na volta e o outro nun lado. Unha boa utilización dos muros fará que a horta teña un gran beneficio. Creará un refuxio: colocarase no lugar axeitado para facer sombra, ou para protexerse de... [+]
Aproveito o eco que me dá esta tarde para comentarllo ao lector: fóronse os días máis longos do ano e a noite alargouse e a luz do día comezou a acurtarse. Isto terá consecuencias terribles nas plantas e evitemos en nós.Este verán que acabamos de
comezar e que vai ir... [+]
Desde o vermello, Rubus fruticosus e Rubus ulmifolius. No talo vermello os novos brotes e follas son vermellos, aínda que pronto se veran verdes. No outono, mesmo cando o frío lle queime a pel, as follas volveranse vermellas. Vermello na manteiga e vermello no lixo vello... [+]
A maioría das colleitas realizáronse. O final do ciclo das plantas é o xerme que dá inicio ao ciclo doutra nova planta. Cando repomos a colleita adoitamos recoller froitos ou sementes e comeremos das dúas para quentar o inverno. A planta destinou enormes forzas á... [+]
O allo, Allium sativum, nunca falta na nosa cociña. Cabezales secas colgando todo o ano e novo durante o primeiros seis meses. As cabezas de allo e os grans están a desviarse de casa á horta, a época de seméntalas. Tamén despois, fóra da época de sementa, o allo deberá... [+]
A tempada do allo xa está aquí. Tempada de sementa de allo. O da súa colleita será máis tarde, e el ten que empezar a traballar na cabeza. Na cabeza, o do allo. Pero non todos buscamos a cabeza do allo. Cada vez vese máis a miúdo nas hortas o allo sementado para verdes... [+]
Contesto cun punto, non de temor, senón de respecto e vergoña, cada vez máis a miúdo, a quen me pregunta case calquera cousa nas plantas. E ese punto é cada vez máis grande.
Pola noite, alguén me preguntou cando se debe sementar o tomate (Solanum lycopersicum). Eu estaba... [+]
O pobo catalán de Puigcerdá atópase no monte, no Pirineo, a 1.200 metros de altitude, e é fogar de duros invernos. Lembra aos tempos nos que aquí viviamos un clima máis desapracible.
Durante centos de anos comeron alí, como nós, a col (Brassica oleracea). Mesmo nos... [+]
Coles sen cabeza, Brassica oleracea var. acephala edo var. viridis, col galega e col de trigo. En Galicia é a col, a máis común. Utilízase para facer a sopa verde, que ten unha gran gloria. Desde Euskal Herria e seguindo a beira do Atlántico, veralo en case todas as hortas... [+]
O azafrán de maior renome, o Crocus sativus, é español. Todo o mundo vende azafrán español. Moitos dos azafranes que se producen no mundo viaxan a España e véndense coma se fóra de aquí. Está organizado un roubo formidable. É caro, moi caro, e o timo é duro.
En... [+]
As herbas de caspa (Symphytum officinale e Symphytum tuberosum) son aptas para o auzolan. Fan un gran traballo para promocionar a súa contorna, un ecosistema que complemente a súa vida. Son amables coas que están ao seu lado e son amables. Sobre todo, tede en conta aos que... [+]
Baratzean oraindik aldatu gabe ditut. Nire bihotzeko fruituak. Ameriketatik ekarriak; ondo ekarriak, alajaina. Geure herriko erriberetan ematen dira onenak. Finak, samurrak, leunak, sotilak... Piperrez ari naiz, Capsicum sp; ez edozein piperrez, ordea. Bada makina bat, lodi,... [+]