Gústame moito a forma na que os nenos están no mundo.
Para empezar, porque viven no presente. Só se fixan no momentáneo, ao que conduce a súa vaga conciencia do paso do tempo. Pero, desta maneira, aprenderemos con sinxeleza a verdade perfecta, que tan facilmente esqueceremos despois: que a vida non pode vivir máis que nun instante. E que o tempo se nos escapa das mans cando non vivimos máis que na dor do pasado ou na esperanza do futuro.
A súa relación lúdica coa vida tamén é envexable. Traballan xogando, porque a través do xogo atopan o mundo, constrúen o contacto con el, ou interiorizan a aprendizaxe inherente á experiencia. Sabemos que só unha vida que se fai xogando esperta a paixón pola vida ou a capacidade de provocar a alegría. Pero os nenos son os únicos que, na súa pequena idade, teñen a inxenuidade de vivir sabendo que é así. Saber que vivir, coñecer a nosa realidade non é máis que crear e transformar. E non é isto xogar?
Logo hai unha frescura propia dos nenos. Esa liberdade e espontaneidade de ser auténticos. Lonxe das convencións culturais e arbitrarias, o obxectivo da vida e o compás único, de felicidade, marcan a satisfacción dos seus desexos e necesidades. Desta maneira, logran o don de converterse en bos amigos de si mesmos, o tesouro de vivir fieis á súa esencia. Natural, case involuntariamente.
Si, gústame a situación dos nenos no mundo. Pero claro, cando son nenos de verdade. Ou, para ser máis exactos, cando llo permitimos. A nosa cultura interpreta a madurez como represión dos rexistros da infancia, e queremos que se parezan canto antes a nós, por iso os adultos vanidosos, vólvanse tan enxeñosos e razoables como nós. Coma se a nosa madurez seria fose un exemplo para ninguén. Tan gris, tan ríxido, tan cadrado.
O misterio da maxia da vida na infancia está na maneira en que os pequenos miran á vida. Cada encontro co mundo vívese coa emoción e intensidade de cada un dos primeiros tempos, e en todos eles, por suposto, senten sorprendidos e fascinados. Esta habilidade para indagar a realidade sempre con novos ollos fai que a vida se converta en algo máxico e poético, porque si se sabe mirar ben, sempre é diferente e novo o matiz de todo o que nos rodea. Nunca é unha vida estática, nunca aburrida.
E viven no corpo. Viven no templo sacro das emocións e as sensacións, que é a orixe e o lugar de todos os nosos praceres, mulleres e donos. Interrelaciónanse a través do corpo, e como todo no reino da sensorialidad é sensualidade, deleite e curiosidade, o erotismo brota da propia pel para a vida dos nenos e nenas, a pleno pulmón, elegante, descaradamente. Falan a linguaxe dos ollos, das risas, da lingua, das caricias, dos sons, das superficies e dos movementos, con precisión e propiedade. Ata que o bastón de mando caia en mans da razón e impóñase o monopolio da comunicación verbal.
Coma se puidésese expresar con palabras a faísca dunha mirada incendiaria, o terremoto que nas entrañas provocan as pequenas revolucións baixo as sabas, o tremor dun cosquilleo que compromete todas as coordenadas da túa existencia, ou o agridoce dos sabores que atopaches nos camiños polos que pasaches blandamente do pescozo do amante ao ventre. A emoción dos primeiros xogos cun novo compañeiro.
Ostegun arratsean abiatu da Lurrama, Bidarteko Estian egin den mahai-inguru batekin. Bertan, Korsika eta Euskal Herriaren bilakaera instituzionala jorratu dute. Besteak beste, Peio Dufau diputatua eta Jean René Etxegarai, Euskal Hirigune Elkargoko lehendakaria, bertan... [+]
Festival Kutixik
Non: Na Casa de Cultura de Intxaurrondo, en San Sebastián.
Cando: 26 de outubro.
---------------------------------------------
Trátase dunha iniciativa musical xurdida en Donostialdea e que ten como obxectivo "enfrontar colectivamente a industria musical que... [+]
Frantziako Estatuko diputatuak eta senatariak ados jarri dira. Orain arte, alokairu turistiko bat alokatzen zutenek etekinen %50 zergapetik kentzeko aukera zuten, urte osoko alokatzaileek, berriz, %30. Lege proposamenak biak hein berdinera ekarriko ditu, hots, %30era.
Gasteizko Errotako (Koroatze) auzoan izan diren manifestazio "anonimoek" kolokan jarri dute auzokoen arteko elkarbizitza. Azalera atera dituzte ere hauetan parte hartu duten partidu politiko batzuen eta beste kide batzuen izaera faxista eta arrazista.