José Ramón Olarieta Alberdi é doutor en enxeñaría agrónoma e profesor da Universidade de Lleida, así como membro da asociación catalá Som o que Sembrem.O pasado ano publicou un libro sobre transxénicos: Os transxénicos, son realmente seguros e necesarios? Leitza e Elizondo (Navarra) acolleron en abril unha serie de conferencias, convidados polo Grupo de Consumo de Leitz-EKO e Hazitik Hozi. Olarieta falou sobre os prexuízos que os transxénicos provocan na saúde, no medio ambiente, no ámbito social e no económico. Ao seu xuízo, é necesario ampliar os argumentos en contra do uso de organismos modificados xeneticamente, xa que na maioría dos casos só escóitase un discurso favorable desde o mundo científico.
Parece lóxico que para a comercialización de alimentos ou produtos, estes teñan que pasar unha serie de probas para analizar os posibles danos no medio ambiente ou na saúde. Olarieta denunciou que non se realizou ningún tipo de investigación sobre os efectos dos transxénicos antes da súa comercialización. “Din unha e outra vez que non se demostrou que os transxénicos son prexudiciais para a saúde, pero o que é verdadeiramente bochornoso é que non se analizou o impacto na saúde antes de comercializar estes produtos”.
Hoxe en día hai tres tipos de transxénicos no mercado: os tolerantes aos herbicidas, os produtores de insecticidas e os que combinan as dúas características anteriores. “Nunca che dixeron que o millo leva un insecticida, pero o certo é que si comes millo tamén comes insecticida”, explicou o agrónomo nunha entrevista na web do Consello de Produción Agraria Ecolóxica de Navarra (NNPEK). En Navarra hai ao redor de 7.200 hectáreas de millo transxénico cultivado.
A razón fundamental para dicir que non aos transxénicos é, en opinión de Olarieta, que non os necesitamos para nada. A quen afirman que son tecnoloxías para combater a fame no mundo, respóndelles que a fame non é un problema, senón un síntoma dun problema máis xeral. É dicir, que a fame non existe porque non se produza comida suficiente para satisfacer aos habitantes do mundo, senón porque non se reparte a riqueza.
Entón, cal é a razón pola que apostamos polos transxénicos? Olarieta teno claro: “O obxectivo é controlar o mercado das sementes patentando”. Detrás dos transxénicos hai un negocio que move millóns, e aí están unhas poucas multinacionais. “Os transxénicos son un paso máis para ese modelo de agricultura, investigación ou consumo que nos leva o capitalismo”.