Os comedores escolares son espazos para promover a soberanía alimentaria. Nela conflúen a xustiza, os recursos educativos, a economía circular, a xestión dos residuos e a defensa das boas prácticas; unha excelente ferramenta para afianzar o cambio no modelo social.
A nosa preocupación polo modelo de comedor non é desta mañá. Vendo que o modelo actual estaba esgotado, hai dous anos puxemos en marcha no sindicato un grupo de traballo de Comedor a Comedor. Nesa mesma época saíu á luz o caso da fraude das empresas de catering; non nos sorprendeu, sabiamos que estaban a facer negocio por conta dos nenos das escolas e coa complicidade da administración pública.
Saíu á luz o caso da fraude das empresas de catering, non nos sorprendeu, sabiamos que estaban a facer negocio coa complicidade da administración pública por conta dos nenos
A necesidade de cambio no modelo dos comedores era e é evidente. Un cambio que se vai a levar a cabo pola vía das alianzas. Alumnado, profesorado, familias, persoal de comedores, pescadores e baserritarras, administración... Debe ser a aposta de toda unha comunidade. E con ese propósito, tamén realizamos unhas xornadas internas para ampliar a nosa visión e completar o diagnóstico. Traballamos conxuntamente con alumnos, profesores, pais e nais, pescadores, baserritarras e traballadores dos comedores e traballamos unha proposta integral desde a conciliación das diferentes achegas. Baséase en tres alicerces:
– O novo modelo debe ter como eixo a soberanía alimentaria, decidir que alimentos e como producilos. A nosa opción son os alimentos agroecológicos locais e de tempada. Debemos apostar polas condicións de traballo e de vida dos baserritarras e pescadores, e o sector primario debe ser un xerador de emprego de calidade.
– Debe ser un modelo educativo, para os alumnos o comedor debe ser un espazo amable, con nutrición, convivencia, gandaría, especies mariñas, economía rexional... O espazo de aprendizaxe debe estar recolleito no currículo do centro.
– As condicións de traballo do persoal dos comedores escolares deben ser de calidade, en comparación coas actuais.
Un ou outro: ou temos a soberanía sobre o modelo dos comedores, ou o modelo neoliberal seguirá utilizando o sistema alimentario, incluído o dos comedores escolares, para facer negocio. As multinacionais defenden a complicidade dos gobernos, non esquezamos.O
Goberno Vasco tamén nos dá as costas neste ámbito. Trátase dunha decisión unilateral e irresponsable que abre de pao a pao as portas á eliminación e desregulación da igualdade de oportunidades. Si impoñen esta posición, non haberá ningún tipo de control e a inseguridade será total. O Goberno Vasco está a renunciar ás responsabilidades do seu persoal.
Desde LAB reivindicamos un modelo público de calidade, e nese camiño propomos medidas concretas: pór cociñas en todas as escolas, dispor de todo o persoal para o persoal do Departamento de Educación, desenvolver un plan até chegar a iso, para os educadores e educadoras; promover un proceso de subrogación que recolla todas as garantías.
Por tanto, o debate non terminou. Seguimos loitando para que os comedores escolares sexan un espazo e unha ferramenta para o cambio.
Aitziber Uriarte.
Urtzi Ostolozaga.
Membros do sindicato LAB.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]
Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
Sabemos que a intelixencia artificial está a representar moitos campos no ser humano: confort, velocidade, eficiencia... Fixéronnos crer que o esforzo humano é un obstáculo nas necesidades de velocidade deste mundo capitalista. As agresións para reducir as nosas... [+]
Nas últimas semanas non foi posible para os que traballamos en arquitectura que o fenómeno climático de Valencia non se traduciu no noso discurso de traballo. Porque debemos pensar e deseñar a percorrido da auga en cubertas, sumidoiros, prazas e parques de edificios. Sabemos... [+]
A autoestima ás veces parece algo íntimo. Pero se a autoestima ten que ver coa imaxe que un ten de si mesmo, co valor que se dá a si mesmo, tamén terán que ver as decisións que poida tomar. Que valor ten alguén que non pode decidir? Entón pómonos a mirar á nosa nai. E... [+]
Os Sanmartines son moi coñecidos nos nosos caseríos, xa que é o momento de matar o porco. Con todo, moita xente non saberá que antes o día de San Martín marcaba o fin do ano agrícola. E iso non era ningunha bobada. De feito, a finais de ano había que pagar unha renda... [+]
Durante toda unha semana falamos sobre o libro As aventuras de Pinocho de Collodi, na aula da universidade, con profesorado de Educación Infantil e Primaria. A nosa referencia principal foi a bonita edición que Galtzagorri publicou en 2011, que incluía o preámbulo, con 171... [+]
“Apréndese andando e cantando”. Esta foi unha das materias desta semana nos grupos de C2. Non se trataba de aprender a cantar ou a pé, senón de utilizar correctamente o futuro. A actividade deume que pensar e pregunteime como aprendemos a ensinar. Ouvín a moitos que... [+]
A supervivencia do eúscaro non é o único problema que os vascos xogamos na partida política, pero si, como elemento máis característico da euskaldunización, o que máis reflicte a nosa situación. Mostra moi ben o que non aparece tanto noutros ámbitos. En primeiro lugar,... [+]
En Sociología da Educación existe unha pregunta clásica: para que existe o sistema educativo nunha sociedade? As respostas á pregunta son numerosas e cambian segundo a época. Pero entre eles cabe destacar que a escola ten como obxectivo principal a creación de futuros... [+]
Coas palabras do poeta Vicent Andrés Estellés, son un entre tantos casos, e non un caso illado, raro ou extraordinario. Desgraciadamente, non. Entre tantos, un. En concreto, segundo o Consello de Europa, e entre outras institucións de gran traxectoria como Save The Children,... [+]