Tres clics, tres verdades e tres realidades cunha cámara Polaroid. Un: O 20% dos perceptores da Renda de Garantía de Ingresos son traballadores pobres que se benefician desta prestación como complemento aos salarios buxán. Dous: a cuarta parte dos beneficiarios reciben para complementar as pensións miserables. Tres: o 45% das persoas perceptoras son mulleres. Estes instantes tomados pola cámara debuxan unha realidade moi arraigada.

A RGI (Renda de Garantía de Ingresos) é xa unha sigla coñecida. O que suxire a cada un de nós non é o mesmo caso. O establishment vasco está empeñado en que interioricemos a imaxe distorsionada da RGI. Desvirtuar as fotos feitas con polaroide con todos os filtros e trucos que queiramos, cando escoitamos a RGI, pensemos en “fraude”, “preguiza”, “orzamento excesivo”, “deshonestidad”, “tramposas” ou “parásitos”. Despois de sementar o veleno, para que sentan con plena legitimación para sacarse as entrañas da lei da RGI aprobada en 2008.

É esaxerada a expresión “desenredar”? Os datos demostrarannos que non, que non é excesivo. En 2018 o importe global da RGI ascendía a 649 euros (para un beneficiario que vive só) e a 732 euros para un pensionista. Canto recibirán en 2019? Pois ben, tras meses de escenificacións, propostas e promesas, o PNV aprobou mediante proxecto de lei un incremento do 3,5% no importe global e do 4,5% no dos pensionistas.

Pero sabemos cales serían os importes se se cumprise a lei de 2008? Si cumprísese a lei, o importe global sería de 924 euros e o dos pensionistas de 1.050 euros. Fagamos un exercicio de tradución, unha translación: Sen o proxecto de lei do Goberno Vasco, o número da RGI sufriría un recorte do 28% respecto da lei de 2008. O proxecto de lei recentemente aprobado é dun 25%. Unha matanza escandalosa que non aparece nos titulares de ningunha prensa!

Na última década, o número de persoas que perciben a prestación por desemprego aumentou de forma considerable, un 62% máis. Sen dúbida, este dato ten que avivar as alarmas de que cada vez hai máis poboación en risco de pobreza. Hai poucos anos tiven a oportunidade de entrevistar a varios beneficiarios da RGI. Un deles describiu o estado de vulnerabilidade: “Estar en risco de pobreza é estar nunha situación de emerxencia, é estar a piques de caer continuamente”.

É hora de profundar no sistema público de protección e a sociedade organizouse no marco da Carta de Dereitos Sociais de Euskal Herria. Hai pouco máis dun ano, Kartak puxo en marcha un proceso lexislativo (ILP) en Hego Euskal Herria, precisamente para reforzar o sistema de protección que está no punto de mira. Un total de 51.000 firmas chegaron ao Parlamento Vasco, pero, desgraciadamente, o Parlamento Vasco ha posto luz vermella á aprobación da proposición de lei. Antes de que xurdise o debate, quixéronnos silenciar.

O establishment vasco non está preocupado pola vulnerabilidade. A sociedade organizada preocúpalle. A atafegante sociedade organizada que quere dar resposta ás necesidades da sociedade. O Goberno sacou adiante sen trabas as tres proposicións de lei. É máis, no que se refire á RGI, a proposición de lei aprobouse sen ningún voto en contra da esquerda. Sabemos que as nosas cancións non lles gustan. Pero tamén sabemos: o pobo que canta, non morrerá nunca, non morrerá, non morrerá nunca.