"Hokoke, hokoke"
- Hokoke, hokoke. Arrepentimento fi oroke. Lan hansaha a catro adamones. Significa que “os meus dereitos son o meu sangue nas veas. Non me esquecerei deles aínda que me maten”. Este berro de árabe non se está escoitando nos invernadoiros dEl Ejido, en Almería, senón no corazón de Euskal Herria, en Navarra. Non parece que estea en camiño de solucionar o problema e por cuarta semana están en folga os traballadores de Huerta de Peralta de Peralta, todos inmigrantes marroquís, salvo os responsables da empresa. Trátase dun equipo dunhas 150 persoas que nos invernadoiros reciben leitugas e verduras, xa que os aldeáns xa non queren traballar desa maneira. Reclaman a readmisión de catro membros do comité de empresa que foron despedidos e a devolución dos 440.000 euros que lles debe a empresa por incumprimento do convenio.
Esta loita é importante, xa que son os inmigrantes os que defenden os seus dereitos e pode servir de exemplo para outros miles de inmigrantes que viven na falsa escravitude no negocio dos invernadoiros. A evolución desta folga foi un gran paso –manifestacións de folguistas e mostras de solidariedade con eles- para frear os abusos dos grandes terratenientes contra os traballadores máis reivindicativos e para non estender a inxustiza e a precariedade a outros invernadoiros. Tamén hai que destacar a solidariedade que está a xurdir entre a poboación inmigrante e autóctona: Escoitamos berros como “de aquí ou de fóra, de clase traballadora” e organizaron unha caixa de resistencia para manter a loita.
O Goberno de Navarra non debería responder á represión da policía foral, senón que tería que mediar, xa que a empresa que produce fundas para ensaladas, Huerta de Peralta, recibe importantes axudas públicas. Hokoke, hokoke!
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]