Pode ser un plan perfecto para finais de setembro. Colle o autobús de Goierri Valley e ve a Bermeo a Tuna World Capital. Compra un par de cervexas en Izaro Irish Pub e goza das regatas sentado no peirao. Seguro que nalgunha traiñeira hai un remeiro da BAT Basque Team, e quizais o Go Fit Hondarribia gañe a regata. Si o deporte non lle gusta, o Urdaibai Bird Center está cerca. Á noitiña, despois de ir a Gipuzkoa e cear no Basque CulinCenter pódese facer un pequeno percorrido a San Sebastián , San Sebastián Príncipe.
As palabras da reportaxe Euskararen hazia, lore erdaretan, escrito por Jon Ander da Hotz en maio de 2018 en Berria, son as que están por encima, e a nós parecéronnos moi axeitadas para propor esta reflexión.
Hoxe en día, no ano 2019, dentro da paixón dos vascos por estender a nosa cultura e os nosos costumes a “o catro ventos”, esquecéusenos a difusión da lingua? Non é o eúscaro o que nos fai euskaldunes? En todo momento internacionalizamos todas as cousas para que todo o mundo goce da nosa cultura, pero estásenos esquecendo que os vascos somos os primeiros en gozar, porque é o noso pobo.
Ademais dos exemplos anteriores, poría outros miles no BEC (Bilbao Exhibition Centre), Itzulia Basque Country, DonostiCup… Pero hoxe centrarémonos no Festival de Cine de San Sebastián. Non sei si lémbrano, pero o Festival de San Sebastián cambiou de logo o ano pasado, a partir de agora chamar SSIFF, é dicir, coa esperanza de que reciba máis forza e repercusión co nome de San Sebastián International Filme Festival.
Antes de comezar a opinar, comezaremos cos números: 60 aniversario de Donostia-San Sebastián. O Festival contou con 157.256 espectadores, a 62 edición con 158.608, e a 63 edición tivo 174.901 espectadores. Non vos parece que é o propio festival o que se abre en por si? É necesario deixar de lado o eúscaro?Nós, os alumnos do Instituto Lauaizeta, pensamos que a cultura vasca debe difundirse utilizando o eúscaro, sobre todo porque cremos que o eúscaro é parte da cultura vasca, e si realmente temos que estendelo ao “catro ventos”, cremos que o máis axeitado é ampliar todo o pack.
Sería o mesmo si puxésemos nome en inglés aos Castellers de Catalunya? Ou si fósemos máis lonxe e chamásemos Atardecer á festa norteamericana de Halloween, sería o mesmo? A cuestión é que coñecemos e interiorizado as culturas dos demais, moitas veces non sempre, no idioma orixinal sen ningún problema, pero á hora de difundir a nosa cultura pensamos que a nosa lingua é un problema de difusión, e ese é o noso erro.
Somos euskaldunes, euskaldunes, cunha cultura marabillosa, que queremos deixar que o mundo goce da nosa cultura; pero non esquezamos que o eúscaro é o que nos fai euskaldunes, e que o eúscaro é unha lingua fermosa e profunda para estar orgullosos e abrirnos ao “catro ventos”.
Esta é a nosa reflexión, non pensamos que con esta humilde opinión imos cambiar o logo do Festival, pero queremos animarvos a reflexionar, porque ese é o noso obxectivo. Por tanto, conseguimos o noso obxectivo?
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hai quen, sendo un cerebro brillante, con definicións de "pouco detalle", son expertos en transformar e transformar o mesmo, dito doutro xeito. Era súa e foi un proxecto in eternum que se repetiu durante décadas. Esta era unha das principais razóns para deixar de ser... [+]
O 26 de decembro, durante un ataque aéreo, o Exército israelí matou a cinco xornalistas palestinos que tentaban chegar á cidade. Con eles mataron a 130 xornalistas palestinos. Esta noticia lembroume un par de cousas, a primeira, a persecución que sofren os verdadeiros... [+]
Nos últimos meses tocoume traballar en varios institutos e, nalgún momento, tiven que falar cos alumnos das posibilidades que ofrece o mercado laboral. A tipoloxía dos alumnos é variada e nunha mesma cidade varía moito dun barrio a outro, dun instituto a outro, e tamén... [+]
A nena que aparece no centro da fotografía, que dificilmente se pode considerar histórica, está a escribir unha lista de adxectivos: eu, ti, el, nós, vós, eles. Mirando cara abaixo, non puiden ver como era a súa mirada.
Insensible ao labor do fotógrafo, vostede, lenta e... [+]
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]