Supoñamos que o capital codifice o ilimitado. Non sei de quen é, pero está no aire. Paréceme forte, por exemplo, que a finais do século XIX, cando Harvey escribe, París foi igualado para que o capital circulase mellor. Pero é a formulación dun geógrafo marxista, quen sabe. Ou se me fai simpático cando a escultura de Jeff Koons de Byung-Chul Han en Berlín establece unha conexión entre o I-phone e o Braziliang Waxing. Pero este é un filósofo pop, e quen sabe. Gústanme ao lado literario. Doutra banda, creo que hai poucas dúbidas: vivimos na era da planitud. Espejado en pantallas planas de contacto, rodeado de superficies sen engurras, as superficies sen pelo iguálanse a dereita e esquerda. Esta realidade necesita contraste.
Elixín un xogo superficial: fixeime nos libros de non ficción que vin nos escaparates de dúas librarías. Un dos meus admirados columnistas comenta as bestsellers un par de veces ao ano, presentando os libros máis vendidos como espello da cultura dominante alemá. Avisa con antelación de que non os leu na súa totalidade. Nin sequera abrinos. Tráeme por título e, na medida en que sexa posible, dareinos coa tradución literal do alemán:
Un libro de fotos cun aspecto elegante: Civilización. Como vivimos hoxe. Debaixo, o último Sennett: Cidade aberta. (Lin que non, pero ouvinlle dicir directamente que así debía ser a cidade do futuro. Como exemplo oposto, Haussmann fixo o que fixo no século XIX en París e Xangai fíxoo a finais do século XX).
Á esquerda –no escaparate–: Das ruínas do Imperio: Rebelión contra Occidente e resurrección de Asia. Máis á esquerda, cun deseño de vermello e branco e negro que imita a estética da arte propagandístico: Reinvención da ditadura. Como organiza Chinesa o Estado de Vesilancia Dixital e como nos deixa impactados.
No segundo escaparate, seguindo coa ditadura: Que significa a responsabilidade persoal na ditadura? Escrita fai máis de medio século, Hannah Arendt está representada con máis dun título. Na primeira tenda había outro sobre a dimensión política da amizade: Amizade en tempos escuros. Letras negras sobre fondo vermello. Enfronte, brancos e negros sobre fondo azul: Por que acaba o amor de Eva Illouze. Quen coñece a Illou sabe que o Capitalismo non se deixará fóra da vida amorosa.
Un librito con aspecto de clásico sobre a natureza e o valor da democracia na sección amarela de peto. Non na data de publicación, pero si na historia da democracia, facendo un pouco máis atrás: Os gregos e a invención da Cultura. Até onde podemos retroceder? Tamén había unha boa edición da Orixe das Especies de Charles Darwin. Esta curiosidade lévanos ao principio: Darwin preguntouse por que o home ten menos pelo que os seus antepasados. É unha marca de progreso humano?
En contra do que a súa orixe podía anunciar: Michelle Obama e o seu Becoming. De entre os títulos que aparecen nas listas de Bestseller, tamén en Alemaña, este é o único que aparecía nos escaparates.
Os vendedores de libros xa o fan como comisarios de museos. Non poden deixar de facer ese traballo. Ofrecen filtros sen algoritmos. Mentres están aí, alén do escaparate, os textos non teñen poder. Pero alguén ten que cruzar o cristal e mostrar os anzois dos discursos para ir alén.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O día do pastor de Huarte explicaron que Euskal Herria obtivo o recoñecemento para participar en concursos internacionais de curta de ovella. A oficialidade produciuse no Campionato do Mundo de Escocia de 2023, como consecuencia do dossier presentado polas mozas vascos e da... [+]
Seguramente, a maioría de nós xa compraron, aquí e alá, os agasallos para o Nadal. Porque a visita nocturna a Olentzero é unha gran cita, especialmente para os máis pequenos. Todos se preparan para esta frutífera época do ano: Bilbao arde tanto como Vitoria, Pamplona e... [+]
Que é o que máis che sorprendeu cando saíches do cárcere? Preguntáronme moitas veces no último ano e medio.
Ver que as rúas de Bilbao están cheas de turistas e de cans con dúas patas, por exemplo? Ou os cambios na situación política? O primeiro cansoume e amoloume... [+]
O tema das axudas para a aprendizaxe do eúscaro é realmente confuso. O cidadán que queira aprender euskera deberá acudir a máis dun portelo para saber canto lle custará o curso que quere realizar e de onde, como e cando obterá as subvencións. Porque aínda custa diñeiro... [+]
A comprensión e interpretación da lingua matemática é o que ten importancia no proceso de aprendizaxe, polo menos é o que nós dicimos aos nosos alumnos. A linguaxe das matemáticas é universal, e en xeral, a marxe de erro para a interpretación adoita ser pequeno... [+]
Nas reunións xuntámonos de todo, e as reunións caracterízannos no momento en que cada un ten o seu papel, o seu poder (ou a súa falta), a súa idade, o seu momento vital. Pero sempre hai quen cala. Lete cantábanos que cando sexamos maiores aprenderiamos o que custa estar... [+]
Quizá unha das debilidades dos seres humanos é a tendencia que temos de escoitar e atender á maioría. Seguro que foi unha característica importante do desenvolvemento da nosa especie e necesaria para a supervivencia. Pero coa dixitalización, esa característica que temos... [+]
Os nosos dereitos, o noso futuro, agora! Baixo a lema, o Día Internacional dos Dereitos Humanos conmemora o legado dos 76 anos. O obxectivo do día é impulsar a construción dun mundo máis pacífico, igualitario e sostible. Con todo, mentres se celebran os avances,... [+]
Estás no bar, na barra, pedindo. No mostrador outras persoas tamén. En breve tocarache a quenda, pero o criado non che preguntou que é o que queres, saltouche e atendeu ao home que veu detrás de ti. Quedóuseche a cara estúpida e queres atraer a atención do camareiro, que... [+]
Gustaríame escribir a esta cousa que levo dentro. Cúmprense case cinco anos da pandemia, e os que eramos mozos naquela época, aínda que seguimos sendo mozas, comezamos a orbitar noutros espazos. A vivenda, o proxecto de vida, a maternidade, o traballo, a saúde... as ordes... [+]
Lembran? O 90% do Parlamento aprobou o Acordo Educativo hai dous séculos –perdoa, dous anos–. A reacción dos congresistas da esquerda moveuse entre euforia e satisfacción moderada. Segundo o documento aprobado, os centros privados seguirían recibindo diñeiro público,... [+]
Estar é facer. Así o di este ano a Feira de Durango, e é certo, polo menos no caso da propia feira e tendo en conta a Euskal Herria. A presente edición é xa a 59 edición da Azoka, e o feito de que cada ano se celebre demóstrao que a Feira de Durango é unha forma de facer... [+]
En Bilbao traballei durante cinco anos con colectivos en risco de exclusión, ao redor da fenda dixital, sobre todo coas mulleres. No camiño, atopeime con violencias machistas e outros moitos problemas. De forma moi orgánica, comecei a relacionarme e a entender o traballo dos... [+]