Entre as sorpresas que ofrece a Feira de Durango, este ano foi un éxito, xa que se presentou unha nova editorial: -Caramba! Nader Koochaki e Usue Arrieta presentaron: “-ren, Tractora Koop. E. é un proxecto creado dentro da cooperativa de artistas. O seu obxectivo é a publicación e difusión de obras que se sitúan entre a arte e outras disciplinas de coñecemento”.
Dúas boas noticias nunha soa: unha cooperativa de artistas e unha editorial. Tres, mellor dito: cooperativa, editorial e libro. Geldi 2011-2017. A baixada á goitibehera non é o que se entende por libro, pero nestes tempos en que a todo chámaselle artefacto, prefiro chamalo libro.
Sacaron 200 exemplares: 6 folletos con textos de autores, Jeremy Macclancy, Nader Koochaki e Diego Carbajo, 89 fichas desplegables, 59 fichas de descenso, un póster, un álbum de fotos, cartografía, índices de inventario, clasificacións de concursos... É demasiado, ten un propósito enciclopédico. Vicente Vázquez (Tarragona, 28 de xullo de 1976) e Usue Arrieta (Mondragón, 12 de xaneiro de 1979) tentaron recoller todo o relacionado con Goitibehe.
O artista, en definitiva, ten esa peculiaridade: a súa maneira de estar no mundo.
Quixeron recoller todo o relacionado con Goitibehe, xa que as goitibeheras, na súa simplicidad, encerran moitas outras cousas en si mesmas. Estradas, alcatrán, costas, rodamientos, pobos, vales, festas, grupos, xente con vida de fábrica e case de vida, enxeño, coñecemento compartido, e moito máis.
Hai tempo ouvinlle dicir a Usue Arrieta que as goitibeheras eran “deporte rural industrial”. Talvez máis que calquera outra cousa demostren xa un mundo en marcha, o da industria, tal e como o demostran os deportes rurais na vida perdida no campo.
Eskultura grekoerromatarrek bere garaian zuten itxurak ez du zerikusirik gaurkoarekin. Erabilitako materiala ez zuten bistan uzten. Orain badakigu kolore biziz margotzen zituztela eta jantziak eta apaingarriak ere eransten zizkietela. Bada, Cecilie Brøns Harvard... [+]
Este texto chega dous anos tarde, pero as calamidades de borrachos son así. Unha sorpresa sorprendente sucedeu en San Fermín Txikito: Coñecín a Maite Ciganda Azcarate, restauradora de arte e amiga dun amigo. Aquela noite contoume que estivera arranxando dúas figuras que se... [+]
O luns pola tarde xa tiña planificados dous documentais realizados en Euskal Herria. Non son especialmente afeccionado aos documentais, pero o Zinemaldia adoita ser unha boa oportunidade para deixar de lado os hábitos e as tradicións. Decidinme pola Réplica de Pello... [+]