No monte que domina a nosa casa, o caserío Aitzondo conta con amplos bosques. Nas árbores destaca unha plantación, sobre todo agora no outono. Cando polo mar métese unha tempestade tortuosa e descende o outeiro, os extremos destas cortantes árbores aparecen entre os cascallos. Xa non é vello o tulipero que trouxemos de América, e alí chámase o tulipero de Virginia, o tulipio de Liriodendron.

O tulipero é unha árbore que chama a atención. Recorramos ao nome. O xénero Liriodendron completouse con dúas palabras tomadas do grego: leirion (lirio) e dendron (árbore). Árbore que dá lirios. O apelido que define a especie, o tulipífero, une dúas palabras, o nome Tulipa, que indica o xénero dos corazóns de boi, e o final -fer, que significa “crea” ou “ten encima”. De feito, a característica máis curiosa desta árbore é que se lle dá unha cantidade considerable de flores, que en forma son similares aos corazóns de boi, pero en tamaño bastante maior. Tanto o nome como o apelido falan dunha floración rechamante. Aínda que ten un espectáculo anual, é un pouco curta. Pero máis que iso é o tulipero.

As follas tamén son especiais, teñen forma de punta curta. As follas xeralmente teñen un pico máis ou menos afiado ao final da vea central. O tulipero non, coma se tivese unha maqueta, ten dous vértices a ambos os dous lados da vea, e si non o viches nunca, chamarache a atención.

O tulipero é unha árbore grande. No seu domicilio natural, no leste de Norteamérica, pódese prolongar até 60 metros sobre un tronco de 3 metros de diámetro, e si ten paz, pódese vivir ao redor de 500 anos. Non lle gustan moito os carelos, gústalle moita a auga, pero non as terras pesadas e afogadas, é un sol rabioso e é capaz de soportar xeadas de -30°C.

En Estados Unidos a súa madeira é moi apreciada. Aínda que non é de longa duración, o seu uso é moi amplo: molduras, mobles, portas, armarios, vigas lameladas encaixadas, cubertas, contraxafladas... A madeira lixeira é de 449 kg/m3. Dise que cada 0,97 segundos xérase un metro de madeira limpa tulipero, xa que hai tantos bosques.

Nas nosas zonas húmidas levan anos ensaiando con el. Non é moi apreciado pola súa branda madeira, pero na situación actual, o seu futuro é un espectáculo.