“Cando se estragaron os que tiñamos en casa, comprei manzanos nun viveiro. Cando empezaron a dar os seus froitos aos poucos anos deime conta de que non era unha especie de mazá autóctona, e logo, ademais, as plantas puxéronse enfermas”. O creador do proxecto Patxaka Juan Gamio Zubialde iniciou entón unha conversación coas persoas maiores da localidade ao redor dos manzanos. Serían os inicios do seminario de manzanos que actualmente ten en marcha en Beintza-Labaien. Unha das peculiaridades do seminario é que utiliza o pé do manzano salvaxe pacharán para realizar enxertos de variedades autóctonas de mazá.
GAMIO explicou que as mazás salvaxes, Patxaka, saen das montañas a máis de mil metros de altura. No outono recolle mazás silvestres no monte, separa as súas sementes e seméntaas. “A maioría das plantas de mazá que hoxe en día dominan o mercado teñen a súa base no rebaixe, e a maioría das variedades son traídas do exterior e manipuladas xeneticamente”, di.
Unha das grandes diferenzas entre as árbores e as mazás silvestres de montaña xurdidas das ramas é que o salvaxe ten unhas veas moi grandes e ten grandes vantaxes fronte ás enfermidades. “No froito tamén hai unha gran diferenza: son capaces de absorber minerais que están máis abaixo da terra pola súa gran vea, e iso nótase moito, sobre todo no cheiro”.
Gamio incorpora ao pé firme variedades de mazás do País Vasco: A mazá de San Juan, o doce de outono, a mazá branca de inverno, a mazá amarela e vermella de raíñas, o moquetón, a mazá de Amabirjin… teñen unha ampla selección de variedades autóctonas de mazá zubialdepatxakak.com no catálogo da web. “Aprendín a falar con xente maior sobre estas variedades. Teño unha relación coa poboación e coa xente que está no mundo das mazás”, explica.
Gamio dedícase á produción ecolóxica, con selo: “Estou a facer ecolóxico para coidar a terra da miña nai e logo para que ela poida darnos alimentos saudables. Todos os produtos químicos utilizados actualmente anulan todo o organismo das plantas”. El apostou por recuperar a esencia e pureza da auténtica mazá autóctona: gañar en cheiro, en sabor, en calidade, en valores alimentarios… todo.
Duela lau urte abiatu zuten Azpeitian Enkarguk proiektua, Udalaren, Urkome Landa Garapen Elkartearen eta Azpeitiako eta Gipuzkoako merkatari txikien elkarteen artean. “Orain proiektua bigarren fasera eraman dugu, eta Azkoitian sortu dugu antzeko egitasmoa, bere izenarekin:... [+]
Donostiako Amara auzoko Izko ileapaindegi ekologikoak 40 urte bete berri ditu. Familia-enpresa txikia da, eta hasieratik izan zuten sortzaileek ile-apainketan erabiltzen ziren produktuekiko kezka. “Erabiltzaileen azalarentzat oso bortzitzak dira produktu gehienak, baina... [+]
Ubidekoak (Bizkaia) dira Imanol Iturriotz eta Aritz Bengoa gazteak. “Lagunak gara txikitatik, eta beti izan dugu buruan abeltzaintza proiektu bat martxan jartzeko ideia”, azaldu du Iturriotzek. Nekazaritzari lotutako ikasketak izan ez arren, baserri munduarekin eta... [+]
Iruñean bizi ziren Iñaki Zoko Lamarka eta Andoni Arizkuren Eseberri gazteak, baina familiaren herriarekin, Otsagabiarekin, lotura estua zuten biek betidanik. “Lehen, asteburuetan eta udan etortzen ginen eta duela urte batzuk bizitzera etorri ginen”, dio... [+]
Gipuzkoako hamaika txokotatik gerturatutako hamarka lagun elkartu ziren otsailaren 23an Amillubiko lehen auzo(p)lanera. Biolur elkarteak bultzatutako proiektu kolektiboa da Amillubi, agroekologian sakontzeko eta Gipuzkoako etorkizuneko elikadura erronkei heltzeko asmoz Zestoako... [+]
Emakume bakoitzaren errelatotik abiatuta, lurrari eta elikadurari buruzko jakituria kolektibizatu eta sukaldeko iruditegia irauli nahi ditu Ziminttere proiektuak, mahai baten bueltan, sukaldean bertan eta elikagaiak eskutan darabiltzaten bitartean.