En total somos nove traballadores. Por unha banda, o Técnico de Rocódromos de Álava ART está composto polo cinco membros que compoñen a cooperativa e por outro, por catro traballadores contratados pola empresa. Eu son un deles. Nos últimos cinco anos ART xestionou os rocódromos municipais. Cada ano o Concello realiza unha licitación, e até agora só presentouse o ART. En definitiva, o sector dos escaladores é pequeno. Nos últimos anos traballamos nos rocódromos de Hegoalde e Ariznabarra, e agora o Concello tiña que abrir a terceira en Salburua, tras un investimento de 130.000 euros e cun ano de atraso.

Con todo, a súa subvención non se adapta á nova situación. É dicir, non é proporcional. ART quere ofrecer un servizo de calidade, manter os salarios dos traballadores e non subir os ingresos, e as condicións do Concello non o permiten. ART pide un maior orzamento para os rocódromos, pero o Concello non mostrou ningunha intención. Como consecuencia diso, non se presentou á convocatoria e os rocódromos pecháronse de maneira temporal.

A principios de 2019, o Concello está obrigado a realizar unha nova licitación, e haberá que ver que postura toma entón. Non lle damos boa impresión. O Concello non ten actitude negociadora e sospéitase que quere eliminar o ART. Si non hai cambios, o ART non se presentará, e entón os responsables públicos terán tres opcións: ampliar a subvención, atopar unha empresa privada que lles guste, ou privatizar máis as instalacións. Para nós, a primeira é a única solución válida, pero parece que o Concello quere cambiar totalmente o modelo de xestión.

En caso de aceptar a oferta que puxo sobre a mesa, as condicións poderían empeorar considerablemente. E non me refiro só ao diñeiro, senón tamén ao tempo. De feito, reduciríase o horario. Coas condicións que tivemos até agora, eramos capaces de realizar un mantemento axeitado e ofrecer un servizo de calidade á xente. Os usuarios tiñan a oportunidade de escalar tranquilos, e iso está en perigo agora, porque si se reduce o número de horas, a xente acumularíase.

Para facer viables os rocódromos, a nosa aposta é ofrecer un servizo axeitado. Así, os usuarios están a gusto e atraes a máis xente. Si non o garantes, os rocódromos perden sentido. Nos últimos anos atraemos a moita xente, ofrecendo numerosos cursos e un amplo horario. O curso pasado, por exemplo, tivemos máis de 1.000 usuarios.

Os traballadores e traballadoras escalamos varios lugares emblemáticos da cidade, a modo de protesta. Organizamos alí campionatos de escalada [na foto]. En certo xeito, seguimos ofrecendo o servizo e denunciando esta situación inxusta. Os usuarios, pola súa banda, ocuparon os rocódromos durante tres ou catro horas, entre unhas 300 persoas, e realizaron asembleas nas instalacións.

Nós xestionamos os rocódromos dunha maneira social, e os usuarios agradécennolo moito. Eles tamén cren que a situación é inxusta. Saben que o Concello ten a escalada abandonada. Para algúns deportes sempre ten diñeiro, pero non para a escalada. E non estamos a pedir cifras imposibles.