Supoñamos que esteas a facer unha lista das películas que verás no Festival, tomando notas das que che parezan máis interesantes no caderno, sempre pensando no mesmo consello: trata de aproveitar traballos que logo non se verán tan facilmente, de capturar películas máis diferentes. As primeiras referencias de Izaro aparecéronche na rede e parece ser unha das opcións máis variadas de toda a programación, a primeira película do artista Txuspo Poyo. Fixécheslle sitio na sobremesa do domingo, mesmo si Poyo vai estar alí para presentar a película.
Vaise coa conciencia de que vai ser unha película diferente. Non até o pescozo, pero a sala está como chea. Chegas tarde a contarcho todo e non déixanche entrar ata que Poyo termine a presentación, cando lle dis ao gardián da porta que iso é o que non queres perder e, en fin, ábreche unha rendija na porta e déixache que mires. Pero non se ouve nada. “Despois da proxección haberá un coloquio”, tentou tranquilizarche. Poyo xa terminou, deixáronche entrar e ocupaches o sitio ata que as miradas dos que levantaches na túa fila golpéanche no peito.
“É un collage, un crebacabezas”, foron as primeiras palabras do artista no coloquio posterior á actuación. O traballo mostra os diversos significados de Izaro que o artista descubriu ao tirar da illa de Izaro de Urdaibai: La Torre Windsor de Madrid, o rompedor de cine da produtora Izaro films 70.hamarkadako, o atunero que remonta ás augas de Sevchelles, dous amigos dos diferentes xéneros que se chaman Izaro, tézaa que o alcalde de Bermeo arroxa cada ano ás augas do mar para reivindicar a propiedade da illa… Comportamentos sociais, historias persoais, se superponen uns aos outros, e o paso deses cruzamientos converteuse nunha hora. É unha forma diferente de construír unha narrativa, non tes os ollos feitos á linguaxe do videoarte, e gustouche a diferenza, a xenerosidade co espectador, máis, quizá, cando pola mañá viñan de ver unha película bastante máis convencional.
O programa tamén anunciaba a presenza de Aizpea Goenaga, que puxo voz ao relato, pero no seu lugar foi Jaime Cuenca, o autor dos textos. Recoñeceron que o máis difícil foi a montaxe, a forma en que se formalizou a investigación sobre Izaro, en que se xogou a loita. “Teño medo ás posibilidades”, dixo Poyo. E víchelo todo aí, como as cousas esconden moito máis do que mostran, dunha maneira ou doutra, como todo está atado.
Aguzas as orellas na saída para tomar a temperatura. Ouvistes a Fulanito, a Bérendia e a Sandia, respectivamente: “Martzianada”, “Impresionante”, “Interesante”.
Non é o máis habitual que un documental de animación sexa premiado co premio do público. Pero Another day of Life tampouco é un traballo de animación ao uso. En primeiro lugar, porque parte do gran xornalista de guerra Ryszard Kapuściński, de quen se inspira o libro e as... [+]
Sen facer moito ruído, Isaki Lacuesta xa conseguiu dúas Cunchas de Ouro no Festival de Cine de San Sebastián nesta década. A primeira pareceume bastante controvertida, xa que en 2011 trouxo á Sección Oficial Os pasos, un traballo bastante ambicioso, con intencións... [+]
Zarata handirik egin gabe, Isaki Lacuestak dagoeneko bi urrezko maskor eskuratu ditu Donostiako Zinemaldian hamarkada honetan. Lehenbizikoa aski eztabaidagarria iruditu zitzaidan, 2011n Sail Ofizialera ekarri zuen Los pasos dobles-i asmo handi samarreko lana izatearen traza... [+]
Ez da ohikoena animaziozko dokumental batek lortzea publikoaren saria. Baina Another Day of Life ere ez da ohiko animazio lana. Hasteko, Ryszard Kapuściński gerra-kazetari handia duelako abiapuntu (haren Another Day of Life liburua eta hitzak ditu oinarri pelikulak),... [+]
Isaki Lacuesta zuzendariaren Entre dos aguas filmak irabazi du Donostiako Zinemaldiko Urrezko Maskorra. Saria eskuratzen duen bigarren aldia da, 2011n Los pasos dobles filmarekin ere irabazi baitzuen. Fikziozko istorio bat modu hiper errealistan pantailaratzen asmatu du... [+]
Zertarako ekarri ume bat mundura, miseriara kondenatuko baduzu, jaiotzen den unetik tratu txarrak emango eta bizimoduz aldatzeko aukerak lapurtuko badizkiozu? Hala pentsatzen du Capharnaüm filmeko protagonistak, 12 urte inguruko mutikoak (ez berak ez gurasoek ez dakite... [+]
Zinemaldiaren azkenaurreko eguna da eta nabaritzen da amaierako konpasetan gaudela, azken filmak, azken kritikak, azken kafeak pelikula eta pelikula artean eta aurreko egunetan baino jende gutxiago, bai publikoarentzako emanaldietan, bai prentsakoetan, programazioa ere... [+]
Claire Denisen eta Isaki Lacuestaren filmak programan ikusita, gaurko eguna markatuta geneukan Sail Ofizialeko indartsuenetakoen artean. Eta, behingoagatik, aurreikuspenak bete dira: zuzendari paristarrak zientzia fikziozko lan batekin eta gironarrak dokumentalaren eta... [+]
Oraingoan ere, dokufikzioa hautatu du Jafar Panahik. Beste behin, bera da protagonistetako bat, eta beste behin, tonu umoretsua aukeratu du Irango errealitatea salatzeko. Ezaguna zaigun formula darabil, eta ongi darabil gainera. Jafar Panahiren zigilua du Se rokh filmak,... [+]
Glutamato monosodikoak osasunari egiten dizkion kalteen berri izan nuenetik janari asiarretik urrun samar nabil, sortaldean hainbeste erabiltzen duten soja saltsa gehienek osagai hori baitaukate. Daukadan abstinentzia sindromea txikia ez dela kontuan izanda, gaur egun gogorra... [+]
Dibertigarria da estatubatuar zuri ultraeskuindar arrazistez barre egitea; are gehiago, osasuntsua eta aringarria dela esango nuke. Spike Lee zuzendariak behintzat ziur barre gustura egin duela BlacKkKlansman errodatu bitartean. Umorea eta salaketa maila berean erabili ditu... [+]
Zergatik ez du inork aurretik pelikula bat egin Lezo Urreiztietari buruz? Zergatik ez digute hau aurretik zine-areto batean kontatu, hain historia harrigarria daukan norbait izanda?
Ekaitz frikia zegoen iragarrita gaur egun osorako Zinemaldiko parte meteorologikoan, programan Peter Strickland eta Carlos Vermuten filmak agertzen zirelako. Eta aurreikuspenak bete dira, baina neurri batean bakarrik: gauza arrarorik gertatzen ez bada, Stricklandena izango da... [+]
Tradizio zorrotzak dituen komunitate itxi baina baketsuko kide direla hasiko dute Pájaros de verano filma, eta guztiz suntsitutako familia izango dira amaierarako. Tartean, diru-gosea, pasioa eta mendekua gurutzatuko dira hiru belaunalditan zehar, tragedia handienen... [+]
Almandozen aurreko lanekin alderatuta pelikula hau proposamen konbentzionalagoa izango zela irakurria nuen eta, izan, bada, baina ez zait iruditu horregatik asko gutxitu denik ikusleari eskatzen dion inplikazioa: Oreina-n, publikoak igarri behar ditu gauza asko, pantailan... [+]