Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

A esencia do RIP: humildade e crueza

"Larga vida a RIP". RIP Liburua + CD-Bilduma. Tóxico Records, El Lokal, 2018
Zarata mediatikoz beteriko garai nahasiotan, merkatu logiketatik urrun eta irakurleengandik gertu dagoen kazetaritza beharrezkoa dela uste baduzu, ARGIA bultzatzera animatu nahi zaitugu. Geroz eta gehiago gara, jarrai dezagun txikitik eragiten.

O grupo RIP de Arrasate encarnou á perfección o punk vasco dos anos 80. As palabras escritas polo grupo describiron da maneira máis brutal aquel período sociopolítico e a música tamén era dura e directa. Iso era precisamente o que moitos mozos daquela época sentían e vivían. O cuarteto ten unha breve discografía, pero é absolutamente firme e convincente. Por iso, está no recordo de moitos e o seu resultado segue vivo de xeración en xeración.

Polo carácter dos compoñentes da banda, con todo, os discos publicáronse tarde e, a pesar de ter ocasión, nunca deron ningún paso para dar a coñecer ao grupo. Sempre mantiveron o seu carácter humilde, rueiro e punky. Probablemente, por iso, até agora non existía, a diferenza de Eskorbuto e Cicatriz, ningún traballo escrito sobre a historia do grupo. Só hai trece anos para homenaxear ao grupo RIP, o documental DVD-CD dos 25 anos de historia viva do punk, publicado por Goiena e Gaztelupeko Hotsak.

Nesta ocasión, Judit Uriach e Nando Alonso, que realizan o fanzine Silencio Toxico, elaboraron o libro de fanzine Longa vida a RIP coa axuda de Txerra do grupo RIP e doutras persoas de Arrasate. Ten 376 páxinas e está moi traballado. Entrevistas a decenas de persoas de Arrasate-Mondragón, Euskal Herria, Cataluña e Aragón que, xunto aos seus testemuños, repasaron todo o percorrido pola comarca de Arrasate. Neste traballo, que tamén está a ter unha gran acollida fóra de Euskal Herria, tentouse facer entender o contexto da creación do RIP, e trátase dun traballo de referencia para entender a marcha do grupo e a personalidade dos seus integrantes.

Para entender o concepto de libro fanzine hai que explicar que en todo momento os autores tiveron moi presente a natureza e a esencia dos RIP, sendo así a creación colectiva da publicación, a maquetación en clave de fanzine e a forma de venda e distribución alternativas.

Ademais, o libro inclúe unha colección de CD de agasallo. Así, varios grupos de Cataluña e Madrid próximos ao fanzine Silencio Tóxico e do País Vasco, principalmente de Mondragón, foron convidados a interpretar cancións do RIP, un total de 27. É máis, cabe destacar a recuperación de dúas cancións (O violador e O pastor) que o RIP nunca publicou.


Interésache pola canle: Disko kritikak
2024-10-31 | Iker Barandiaran
Porque fomos… ímolo a traballar!

Coitelos
Maniaks
Autoproducción, 2024

------------------------------------------

É habitual a creación de grupos de música no círculo da mocidade, e en Arrasate aínda máis. Pero manter a un equipo en forma esixe un gran esforzo e compromiso, e si non tiras, o... [+]



2024-10-24 | Xalba Ramirez
Afía as miñas espadas!

Ao diaño coas espadas!
Tatxers
Fume Internacional, 2024

-----------------------------------------

Guerrilleiros de melodías pop pegañentas. Como pequenos Vietcong, un tras outro, os Tatxers vólvennos a atrapar con trampas ou sen trampas. Trátase dun novo disco que o... [+]



2024-10-11 | Iker Barandiaran
Brillos baixo o paraugas do post-punk

O país das marabillas
Kinky boys
Autoproducción, 2024

---------------------------------------------

O trío creado en Bilbao ten pouco de significado no nome. É máis, fóronse desenvolvendo e modificando os percorridos dos participantes. Marga Alday é coñecida sobre... [+]



2024-10-04 | Xalba Ramirez
Por que Chill Mafiarena é unha das despedidas máis necesitadas dos últimos tempos

Agur Eta Omene X Alá vai A Despedida
Chill Mafia
2024

---------------------------------------------------

Chill Mafia foi enterrada pola era inaugurada pola Mafia Chill. Que non todo ten por que durar para sempre é algo que está máis claro que todo. E que agora é... [+]



2024-09-20 | Iker Barandiaran
Emocionando aos sen raios de sol

Brotando de cinzas
Añube
Autoproducción, 2024

-------------------------------------------------

Hai tempo que penso moito en Debagoiena os mozos case só en música urbana ou oh! que ouven música, unha ou outra; que á parte diso non hai moitas cores nas paletas... [+]



2024-09-12 | Xalba Ramirez
Rescatado-o teu-o teu-ca

Tuka chámase
Autoproducción
O teu-K, 2024

----------------------------------------------

A música electrónica ha chegado ao País Vasco!”, pódese ler nos últimos anos en titulares de aquí e de alá. Os xornalistas teñen datas de entrega antes de que chegue a... [+]



2024-08-30 | ARGIA
Tres bos discos deste ano e recomendables
A redacción de Argia seleccionou tres discos do oito meses deste ano para recomendalos.

2024-08-28 | Iker Barandiaran
O que non se pode fumar volve

Every action has reaction
BLACK BACON
Artza Records/American Leather Records

----------------------------------------------------------

Desde fai máis de 25 anos, Alex Montiel, fundador da pioneira banda de hardcore HHH, veu vivir a Euskal Herria. Aquí, desde cero, puxo... [+]



2024-07-24 | Xalba Ramirez
Cos bos amigos, as horas breves

Punk. O punk está de volta ou, mellor dito, non foi nunca. Os de Zikine veñen de Lekitxo (e non de Lekeitio), coa elegante Bala Galdua Zure Buru Galduan que publicaron recentemente con Pentecostés.

Filosofía “Eixu Zeuk”. Esa é a base e o obxectivo. “Toma a... [+]


2024-07-10 | Iker Barandiaran
Cero multiplicado, quen sabe o resultado!

A suma de catro elementos non sempre dá catro, xeralmente máis que iso. E, por suposto, andaron en varios proxectos e a saber como e por que se uniron: Atxe, Led Inferno, Osoron e Txerra. Criamos que ían facer punk polos antecedentes, pero son tan abertos e tan pouco... [+]


2024-07-05 | Xalba Ramirez
Cancións para levar nos petos

Non se pode facer a lectura dun grupo sen ter en conta o pasado dos seus compañeiros; e neste caso, o exercicio é aínda máis difícil. Hai un membro de Tatxers e Borla lembra ao grupo Tatxers. É inevitable pensar no grupo anterior, pero quedamos curtos, porque detrás das... [+]


2024-06-19 | Iker Barandiaran
Compensación de coherencia

Fly Shit é un dos poucos grupos hardcore que houbo en Debagoiena. Sen grandes intencións e totalmente convencidos cando o fan, teñen un percorrido firme nas costas sen apertar as présas e á vez sen cortes. É máis, nunca deron un mal concerto, nin un paso máis.No

... [+]


2024-05-29 | Iker Barandiaran
Crecemos con singularidade

Oñati é un pobo especial en moitos sentidos, e non digamos, baixo a mirada dos pobos veciños, que lentes vestimos! O pobo e a cidadanía teñen moitas características propias, e o movemento que rodea á asemblea de mozas, tanto no pasado como na contorna do Gaztetxe... [+]


2024-05-27 | Xalba Ramirez
Semi-arepa, media marmita

Cantas cousas pasan inadvertidos. Aínda que se movan en nichos, cada nicho xa non é demasiado grande? Este EP do artista Alai chega de Tolosa cunha electrónica perfeccionista ao estilo breakbeat, jungle, UK garage e house aromatizada con sabor afrocaribeño.

E o que pensaba... [+]


2024-05-08 | Iker Barandiaran
Era a hora de envorcar



A pesar de que eu parecíalle Escorbutin na miña mocidade, Antton Carretero, nacido en Aramaio, sempre tivo unha mirada máis longa: punka si, por suposto, e a kinya é mellor, pero fíxase en moitos outros estilos pasando por prexuízos, canallagos, máis sensibles… Todos... [+]


Eguneraketa berriak daude