Sesións ruidosas
O último disco de Killerkume é moi bonito. Recolle perfectamente o son bruto que fan cando tocan en público, a súa personalidade. Gravado en directo e xenial nos estudos White Noise de Winterswijk (Holanda) en 2016, baixo a dirección do técnico Marlon Wolterink e masterizado pola batería e percusionistas do grupo Killerkume Joxean Rivas, entre outros.
Xunto a Joxean Rivas, Mikel Sowsyah (guitarra e efectos) colabora no grupo Killerkume. Son só dous compoñentes do grupo, pero entre eles prodúcese un gran estrondo sonoro. Tocan pezas longas, con vitalidade, experimentan e improvisan, e o resultado do seu traballo son ambientes de noise-rock e hardcore. Golpes tolos de batería, ritmo moi rápido, riffs violentos de guitarra e toques e pinceladas de distintas cores... Son melodías abstractas, frenéticas. Á fin e ao cabo, cada peza é unha sesión ruidosa.
O grupo Killerkume é de Bilbao e naceu en 2012. Por diante de Joxean e Mikel xogaban nos grupos Loan, Ximel, Mirage e Hautsa. Durante estes anos, co grupo Killerkume, traballaron aquí e alá, en Euskal Herria e fóra: Galicia, Países Cataláns, Estado español, Alemaña, Holanda, Italia, Francia e Portugal.
En 2015 publicaron Trautzer Blaster, un disco de 12 polgadas de vinilo, e en 2016 publicaron outro disco de 12 polgadas de vinilo, Industrial Sunbath. White Noise Session, editada este ano, pode ser a versión en directo de Industrial Sunbath, xa que das cinco pezas que compoñen este disco pódense escoitar catro no novo disco (Quirófano, Bilbullshit, Harrapakina e Never-ending spring), e unha pasaxe a modo de introdución. En formato CD publicáronse tan só 100 copias, pero todo o disco pódese escoitar na plataforma de Internet Bandcamp (killerkume.bandcamp.com).
A Joxean e Mikel encántalles improvisar e experimentar, xa que ademais de tocar no grupo Killerkume, tamén tocan no grupo Orbain Unit, xunto a Akauzazte, Os Chumbos e A Hora do Primate.
Brotando de cinzas
Añube
Autoproducción, 2024
-------------------------------------------------
Hai tempo que penso moito en Debagoiena os mozos case só en música urbana ou oh! que ouven música, unha ou outra; que á parte diso non hai moitas cores nas paletas... [+]
Tuka chámase
Autoproducción
O teu-K, 2024
----------------------------------------------
A música electrónica ha chegado ao País Vasco!”, pódese ler nos últimos anos en titulares de aquí e de alá. Os xornalistas teñen datas de entrega antes de que chegue a... [+]
Every action has reaction
BLACK BACON
Artza Records/American Leather Records
----------------------------------------------------------
Desde fai máis de 25 anos, Alex Montiel, fundador da pioneira banda de hardcore HHH, veu vivir a Euskal Herria. Aquí, desde cero, puxo... [+]
Punk. O punk está de volta ou, mellor dito, non foi nunca. Os de Zikine veñen de Lekitxo (e non de Lekeitio), coa elegante Bala Galdua Zure Buru Galduan que publicaron recentemente con Pentecostés.
Filosofía “Eixu Zeuk”. Esa é a base e o obxectivo. “Toma a... [+]
A AUTODESTRUCIÓN COMEZOU. 3, 2,1... ZON!! !
Bidehuts, 2023
----------------------------------------------------------
Darlle demasiada importancia a que sexa politicamente correcto, pero nun momento no que falta a política
correcta, direi que desde Abregotarrak, como... [+]
A suma de catro elementos non sempre dá catro, xeralmente máis que iso. E, por suposto, andaron en varios proxectos e a saber como e por que se uniron: Atxe, Led Inferno, Osoron e Txerra. Criamos que ían facer punk polos antecedentes, pero son tan abertos e tan pouco... [+]
Non se pode facer a lectura dun grupo sen ter en conta o pasado dos seus compañeiros; e neste caso, o exercicio é aínda máis difícil. Hai un membro de Tatxers e Borla lembra ao grupo Tatxers. É inevitable pensar no grupo anterior, pero quedamos curtos, porque detrás das... [+]
Fly Shit é un dos poucos grupos hardcore que houbo en Debagoiena. Sen grandes intencións e totalmente convencidos cando o fan, teñen un percorrido firme nas costas sen apertar as présas e á vez sen cortes. É máis, nunca deron un mal concerto, nin un paso máis.No
... [+]
Oñati é un pobo especial en moitos sentidos, e non digamos, baixo a mirada dos pobos veciños, que lentes vestimos! O pobo e a cidadanía teñen moitas características propias, e o movemento que rodea á asemblea de mozas, tanto no pasado como na contorna do Gaztetxe... [+]
Cantas cousas pasan inadvertidos. Aínda que se movan en nichos, cada nicho xa non é demasiado grande? Este EP do artista Alai chega de Tolosa cunha electrónica perfeccionista ao estilo breakbeat, jungle, UK garage e house aromatizada con sabor afrocaribeño.
E o que pensaba... [+]
A pesar de que eu parecíalle Escorbutin na miña mocidade, Antton Carretero, nacido en Aramaio, sempre tivo unha mirada máis longa: punka si, por suposto, e a kinya é mellor, pero fíxase en moitos outros estilos pasando por prexuízos, canallagos, máis sensibles… Todos... [+]
Situaba ao grupo no
movemento queer de Madrid, e recentemente tiven a oportunidade de coñecelo na súa esencia, a directa. Entón decateime de que o grupo foi creado por Belén (voz e guitarra), nacido en Arxentina e desprazado de moza
a Madrid, e que se uniu a María... [+]
Antigamente, xa sabiamos de memoria todas as frases de Joker de The Dark Knight, como “axente do caos”. Tíñao, por exemplo, para explicar a súa conduta: “Paréceme un tipo cun plan? Sabes o que son? Un can que corre detrás dos coches. Non sabería que facer si... [+]
Encadenamiento
Non-Autoproducción, 2023
----------------------------------------------------
Nunca souben moi ben cal é o “rolo british”, quizá porque nunca fun moi afeccionado. Con todo, non teño ningunha dúbida do que din. Nótase en son e melodía, un pouco... [+]