De NON a NOR
Achegueime á presentación do Cine Vasco que terá lugar no marco do Festival de Cine de San Sebastián. Cantos homes! É raro! Non creo que no noso país haxa moita xente que vive de facer cine, pero si do cine. Trátase da participación máis alta da historia, cunha vintena de películas. A min, a verdade é que, exceptuando os curtos, sáenme dezasete. Con todo… Seguro que a fascinación dos números faralle dicir a moitos que é unha boa noticia. Eu non vou empezar a dicir o contrario, pero teño dúbidas. Só aparecen dous dos que podemos considerar principais. Na Sección Oficial, pero fóra de concurso, Telmo ESNAL seleccionou como Dantza e Novos Directores a Koldo Almadoz Oreina. Os que vexan a botella medio buxán dirán que baixamos.
Días despois, dentro da iniciativa Etorkizuna Eraikiz da Deputación Foral de Gipuzkoa, Jose Luís Rebordinos, Itziar Ituño e Aitor Arregi trataron sobre o futuro do cine vasco. Falouse das novas tecnoloxías, das redes sociais, dos cambios nos hábitos de consumo, das novas plataformas, etc., pero ademais das que están na fala da xente, quedou claro que é difícil facer de anunciante. Seguindo a tradición da comparación con cinematografías do noso tamaño, mencionáronse as políticas e modelos que desenvolven en países como Dinamarca e Islandia. E eu citaría un trazo importante, a conciencia das autoridades deses países de desenvolver o seu propio cine. Nesa comparativa, os que ven a botella medio chea tamén dirán que saímos perdendo.
En comparación con outros tempos, hoxe en día non se cuestiona a importancia de contar a nosa historia. E outra idea que se está impondo é a “visibilidade”. Non basta con facelo si non se ve despois. Neste sentido tamén se falou da eficacia da sección Zinemira. Está claro que o Zinemaldia é unha gran xanela para mostrar as nosas películas, pero é importante saber onde ven. Non é o mesmo Oficial, Zabaltegi, New Directors ou Zinemira. Ao cine non se achega xente que se dedica á industria. Por tanto, non ven películas. Por tanto, ten a mesma eficacia que a entrega na Xunta de Lekeitio. Non, porque a Reunión ten máis eficacia de face a Euskal Herria.
A iso doulle trázaa da Festa que se celebra o día do Cine Vasco. Aí é onde nos reunimos os que traballamos en torno ao Cine Vasco, non todos, pero tampouco ninguén máis. Con todo, estou seguro de que si se celebrase calquera outro día do ano, non se achegaría tanta xente. Debe de ser o glamour.
Non sei como ver a botella medio buxán ou medio chea. Só sei unha cousa. O mesmo día da presentación do cine vasco estreábase a película Non. No primeiro pase eramos dez. Facede as consecuencias.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]
Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]
Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]
Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]
A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.
Na lectura da... [+]
Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]
Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
“Apréndese andando e cantando”. Esta foi unha das materias desta semana nos grupos de C2. Non se trataba de aprender a cantar ou a pé, senón de utilizar correctamente o futuro. A actividade deume que pensar e pregunteime como aprendemos a ensinar. Ouvín a moitos que... [+]
Sabemos que a intelixencia artificial está a representar moitos campos no ser humano: confort, velocidade, eficiencia... Fixéronnos crer que o esforzo humano é un obstáculo nas necesidades de velocidade deste mundo capitalista. As agresións para reducir as nosas... [+]
Nas últimas semanas non foi posible para os que traballamos en arquitectura que o fenómeno climático de Valencia non se traduciu no noso discurso de traballo. Porque debemos pensar e deseñar a percorrido da auga en cubertas, sumidoiros, prazas e parques de edificios. Sabemos... [+]
A autoestima ás veces parece algo íntimo. Pero se a autoestima ten que ver coa imaxe que un ten de si mesmo, co valor que se dá a si mesmo, tamén terán que ver as decisións que poida tomar. Que valor ten alguén que non pode decidir? Entón pómonos a mirar á nosa nai. E... [+]